Wat maakt dat je een 2de hands synth of effect koopt (of niet)?

Ik koop iets :

  • De prijs moet niet te hoog zijn: ik koop nooit iets on-line of 2e hands voor een bedrag waardoor ik in de problemen kom als niet geleverd wordt of het apparaat het begeeft na een week. "Speelgeld" noem ik dat. Voor de een is dat € 50 voor de ander € 500.
  • Ik koop nooit meer iets dat echt heel oud is. Hoe mooi het er ook uitziet: onder de motorkap zit altijd een tikkende tijdbom. Altijd. Meestal elco's bij elektronica.
  • Een boel mensen schijnen niet te weten dat een 2e hands item ong. de helft v/d nieuwprijs mag zijn. Als iets nog in de winkel ligt voor 10 of 20% meer dan houdt het op.
  • Ik koop nooit iets van iemand die "goede herinneringen" aan zijn item heeft. Die overschatten de waarde en betrouwbaarheid van hun spul enorm.

Mijn 2 cents ...

Elke constructieve post geeft meer nuance.
- Je hebt dus de risico-factor van het online 2dehands kopen, die meespeelt bij sommigen.
Een beperkt risico is hierbij doenbaar. Behoedzaamheid voor fraude. Kan je er voor jou een +- bedrag op plakken?

- De factor 'ouderdom' speelt bij sommigen ook mee, maar dat heb je met 808 etc ook.
Er is dus ook een 'ouderdomsgrens', die ook als maatstaf wordt gebruikt. Kan je hier ook iets meer specifiek zijn over +- hoe oud dat iets mag zijn voor jou?

- Is er een regel dat een 2dehand sapparaat de helft vd nieuwprijs mag kosten? Elimineer je dan niet een heleboel andere factoren, zoals zeldzaamheid, hype en andere? Als de nieuwprijzen in vrije val gaan, lijkt het me ook logisch dan men deze koopt ipv een 2dehandse.

- De verwoording van een advertentie speelt dus ook een rol. Als men over 'nostalgie' praat, kan dat lijken op het verdoezelen van gebreken en kan dus wantrouwen opwekken, hoewel dat niet zwart op wit bewijst dat er gebreken aan het apparaat zouden zijn.

Interessant.
 
Het is ook maar net hoe je kijkt natuurlijk.
Als je nog niets hebt en je wilt iets met synthesizers dan is een aankoop als het voor jouw eisen voldoet een verantwoorde aankoop en je bereikt je doel want dat is muziek maken.
Op het moment dat je al wat spul hebt dan kan het verschillen natuurlijk; soms gaat het om een bepaalde sound of een uitbreiding van je mogelijkheden maar in sommige gevallen speelt de heb factor ook een rol natuurlijk.
Zelfde toch met auto's; koop je een polo of een astra dan koop je om van A naar B te gaan en koop je een ferrari dan ga je ook van a naar b maar de meesten die een ferrari kopen die hebben meestal al iets voor de dagelijkse boodschappen .

Ik denk dat we dan kunnen zeggen dat men ofwel iets koopt, omdat men het (al dan niet dringend) nodig heeft om een bepaalde doel te bereiken, ofwel om in extra comfort te voorzien, waarbij de noodzaak dus wat minder is.

Wanneer men iets koopt, puur voor de heb, duidt dat op een soort oncontroleerbare drang om iets te bezitten, wat dan over behoeftebevrediging gaat, dat zich zowel in de piste van het 'nodig hebben voor een specifiek doel' als in de piste van 'comfort voeden' kan manifesteren.
In het eerste geval is het ernstiger/erger dan in het laatste, maar in beide gevallen koopt men het. De vraag is dan: wat zijn de 'externe' factoren die maken dat je 'perse' iets wil hebben? Omdat een ander het heeft? Omdat een bekende muzikant het gebruikte? Omdat het jij past persoonlijkheid past? Omdat het bij de kleuren van de andere apparaten van je setup past? Omdat je een bepaalde sound 'nu' wil om een nummer af te maken?....
 
Ik vind persoonlijk dat een r8 wel degelijk een bepaalde sound heeft, hij mixt namelijk heel lekker, je moet er niks aan doen om hem goed met je andere apparaten te blenden, wat toch wel heel anders is dan met bv een Tempest. Wat me opvalt is dat de gewilde drumbakken (808, 909, DMX, Drumtracks, Linn,...) allemaal meer 'uitgepuurd' zijn: ze kunnen heel weinig tov een r8 mkII, zijn super simpel in gebruik, maar hebben een onnavolgbare sound. Hetzelfde met een TB303. Dat zou erop kunnen wijzen dat hoe meer 'uitgepuurd' en 'specialistisch' een apparaat is, hoe gewilder het wordt en hoe meer men ervoor zou gaan betalen (al dan niet op termijn). Een minimoog is ook erg simpel. Is een PPG simpel? Redelijk denk ik. Is een Arp 2600 of een Synthi simpel. Redelijk denk ik. Je zou misschien kunnen zeggen dat 'uitzonderlijkheid' en 'eigenheid' in bouw wel een invloed hebben. Een Arp2600 was bedoeld als educatieve tool. Een synthi was eerder 'wetenschappelijk' (niet zeker)? Een minimoog was de eerste 'commerciëel toegankelijke' synthesizer en heeft daardoor ook deels muziekgeschiedenis geschreven (naast zijn klank, maar dat gaat over uitzonderlijke bouw). Een TB303 is een mislukte basbegeleidingsapparaat, waarvan de klank uniek was en daardoor voor andere doeleinden terug werd opgepikt. Hetzelfde met een 808/909.

Dus 'uitzonderlijkheid in klank en bouw' + 'akward succes' lijken hier van toepassing als gemene deler. Is zoiets als 'akward succes' op voorhand te bepalen?
 
Tegenwoordig zijn er zoveel samplers en drumcomputers die ook goed klinken en misschien een betere interface hebben.. gridsequencing hebben bv, waar veel mensen de voorkeur aan geven.
En daarnaast zijn alle opties voor de computer een redelijke concurrent voor hardware geworden.. en die koop je tegenwoordig ook voor een habbekrats tweedehands. Een ouwe Maschine, Spark of iets anders bv..

Ik denk dat dit allemaal klopt.
Er zijn betere/makkelijkere gridsequencers, die je makkelijker naar je doelt brengt.
De 'virtuele' markt heeft ook zijn invloed, maar heeft wel voor een 'hype' van retro gezorgd, met duurdere prijzen voor een aantal kwalitatieve oudjes, maar dus niet voor allemaal zo blijkt.
De kwaliteiten en gebreken van oudjes lijken in beide richtingen versterkt te zijn door de opkomst van virtueel. Echt apart wordt duurder, andere komen in de vergeethoek. Dus je zou kunnen zeggen dat de iets minder hands-on interface en het overaanbod aan nieuwe en virtuele apparaten maakt dat de r8mkII minder gewild werd in vergelijking met enkele jaren terug.

Marktverzadiging en efficientie zijn dus ook grote redenen.
 
Wat de "tikkende tijdbom" betreft ligt het bij mij genuanceerder: ik heb bv veel meer angst voor een apparaat met onvervangbare componenten in dan een stokoud apparaat met makkelijk te vervangen componenten. Dus bij mij gaat het niet puur om leeftijd op zich. Integendeel, door "makkelijk te vervangen" ben ik voor een groot deel bij héél oude synths uitgekomen.
 
Wat de "tikkende tijdbom" betreft ligt het bij mij genuanceerder: ik heb bv veel meer angst voor een apparaat met onvervangbare componenten in dan een stokoud apparaat met makkelijk te vervangen componenten. Dus bij mij gaat het niet puur om leeftijd op zich. Integendeel, door "makkelijk te vervangen" ben ik voor een groot deel bij héél oude synths uitgekomen.
Goed punt. Dat gold vroegâh wat mij betreft voor computers. Die kon ik met mijn ogen dicht uit- en in elkaar schroeven en ik had een kast vol oude onderdelen ter vervanging. Als je kennis hebt van elektrotechniek en je bent handig met de soldeerbout kan zeer oude elektronica juist minder risico zijn dat nieuwe. Ik heb die kennis en kunde helaas niet.

@Nick Nova: voor wat betreft jouw vragen aan mij: is allemaal zeer persoonlijk. Qua max. bedrag hier op het Synthforum ga ik wat hoger dan op Marktplaats. Mijn beurs is krap: op MP zou ik niet hoger willen gaan dan tussen de 50 en 100 Euro. Ik vertrouw de mensen daar niet meer. Vroegâh qua laptops had ik niet zoveel problemen met de prijzen: niemand bood destijds een laptop aan van meer dan 5 jaar oud om er iemand mee op te lichten want er reageert toch geen hond op die advertentie. Qua synths is er hier een topic over een oplichter die synths aanbied. Synths 2e hands kosten al gouw een paar honderd Euro en klaarblijkelijk gaan ze snel van de hand. Dat trekt boeven. Als een "bekende" van Synthforum iets aanbied (iemand die vaak berichten post en kennis van zaken heeft) dan zou ik geen limiet hebben.

Wat ik bedoelde met iemand "met goede herinneringen" aan zijn spullen is meer algemeen. Als ik op een beurs, of waar dan ook, iemand zie staan die zijn oude <vul maar in> verkoopt waar een knop van ontbreekt en loopt te dwepen met verhalen hoe goed dat ding wel niet is en hoeveel plezier hij er van heeft gehad dan denk ik "Je bent blind. Nieuw uit de winkel was dat ding 20 jaar geleden geweldig maar nu is het rommel. Ik geef je een tientje.". Geldt niet alleen voor synths.

Ultieme dooddoener is "Hij is makkelijk te repareren.". Waarom doe je dat zelf dan niet? Als je dat ooit ziet staan in een advertentie: niet kopen en de naam v/d verkoper op een lijstje in een kladblok zetten. ;)

Wat is oud? Echt oud wat mij betreft is een auto van 10 jaar, een synth van 10 jaar, een drummachine van 40 jaar (drummachines uit de 80-er jaren zijn lekker cheesy en uniek, synths uit die tijd niet) of een laptop van 2 jaar (batterij). Maar voor sommigen zijn dat juist opknappertjes. Probleem van synths is voor mij persoonlijk, dat ze niet op te knappen zijn door mezelf en dat ze niet in prijs dalen "als functie van oudheid" (zoals met compu's en auto's). Dus wat een oude synth is hangt af van je smaak en je bereidheid om risico's te nemen (met elco's, potmeters, etc.). Ik koop vaak afgeragde elektronica, maar dan wel bij de Kringloopwinkel voor een tientje. Soms werkt het dan nog een week, soms een paar jaar (CD speler, TV-decoder, etc, etc.).

Synths hebben en kopen is voor mij een hele nieuwe hobby en flink wennen. Synths zijn duur en blijven dat. Ik moet echt heel erg wennen aan de prijzen van 2e hands spul in deze "branche" (ze grenzen aan de nieuwprijs na jaren). Dus ik zou niet snel oud spul qua synths kopen vanwege de prijs, terwijl ik gek ben op oude troep. :)
 
Laatst gewijzigd:
In het eerste geval is het ernstiger/erger dan in het laatste, maar in beide gevallen koopt men het. De vraag is dan: wat zijn de 'externe' factoren die maken dat je 'perse' iets wil hebben? Omdat een ander het heeft? Omdat een bekende muzikant het gebruikte? Omdat het jij past persoonlijkheid past? Omdat het bij de kleuren van de andere apparaten van je setup past? Omdat je een bepaalde sound 'nu' wil om een nummer af te maken?....

Ik neem even als voorbeeld iemand als Steve Miller want ik las in een interview dat de man iets van 400 gitaren bezit.
Bij hem is het geen kwestie omdat een andere bekende muzikant het al heeft of omdat een ander het al heeft want hij heeft een aantal unieke gitaren die niemand anders heeft.
In veel gevallen zal het ook met de sound niet te maken hebben om iets af te maken want dat redt hij wel met misschien een stuk of tien verschillende gitaren en daarnaast heb je natuurlijk effectapparatuur en speakers enz waarmee je de sound kan beïnvloeden.
Ik denk dat hij het doet omdat hij dat leuk vindt en geld genoeg heeft en een eventuele bijkomende reden kan zijn dat het een soort belegging kan zijn want als hij een gitaar verkoopt brengt ie meer op dan dat hij ervoor betaald heeft en helemaal als ie gesigneerd is.

In het geval van gewone stervelingen hebben mensen allerlei redenen om iets te kopen.
Soms heel rationeel ; zo van het gebruik of een bepaalde sound.
Vaak zit er ook wel een emotionele reden achter, reclame is op niets anders dan dat gebaseerd.
Zo van; dat is jouw stijl of dat past bij je of pas met dit is het plaatje compleet of zoals ze tegenwoordig wel zeggen "als je dit of dat koopt dan draagt dat bij tot geweldige ervaringsmomenten" en meer van dat bla bla gezwets.
Keuze is altijd een soort van afweging tussen rationele en emotionele keuzes en het is maar net wat voor karakter de persoon heeft waardoor er een bepaalde keuze wordt gedaan.
Het leuke van dit vind ik dat alle keuzes legitiem zijn want elk mens bepaalt uiteindelijk zelf wat ie nodig heeft.

En als ik naar mezelf kijk is het vooral de sound die doorslaggevend is voor mij want als de sound niets met je doet raak je nooit geïnspireerd.
Naast deze belangrijkste factor laat ik wel andere dingen meewegen zoals prijs/kwaliteit, gebruiksgemak en mogelijkheden van het apparaat.
En natuurlijk heeft de prijs ook invloed op m'n keuze, als een plugin 15 euro kost en het lijkt me wat dan koop ik 'm wel maar bijv de DeepMind die gezien z'n prijs/features toch heel veel bood voor een relatief klein bedrag kocht ik niet want 1200 euro had ik er niet voor over omdat het voor mij veel geld is en ik er dan echt goed over nadenk of ik dat wel uitgeef aan een synthesizer.
En nee; ik ben niet zo'n liefhebber die een paar duizend euro voor een soort van collector item uitgeeft.
Wat dat betreft ben ik wel blij met iemand als Uli want zo'n vcs3 zou ik nooit kopen maar als uli die voor onder de duizend op de markt brengt en hij zit goed in elkaar en ook de sound is oke dan koop ik die absoluut.
 
Bij mij persoonlijk is de afweging om tweedehands te kopen een afweging van 'hoe graag wil ik het hebben' en 'stond het al eens op mijn wensenlijstje' en de prijs.
Of die combi bij mij goed is, is een kwestie van gevoel en afweging. De twee laatste synths die ik gebruikt heb gekocht had ik al eens op mijn wensenlijstje en kwam ik toevallig kort na elkaar voor een mooie prijs tegen. En dan 'is het raak'.
Zo (simpel) werkt het bij mij. Oh ja, je moet natuurlijk op dat moment het geld wel beschikbaar en besteedbaar hebben....

Recentelijk heb ik mijn 19" randapparatuur een flinke upgrade gegeven. Alles tweedehands of B-stock gekocht. Bijna allemaal apparatuur die ik vroegen als eens graag had willen hebben, en/of voor een heel nette prijs. Reputatie van een merk ik daarbij dan ook nog een onderdeel dat meetelt in de afweging. Zo was mijn afweging mede het afstappen van 'low budget' merken om een stap te maken naar 'mid budget' met betere reputatie.
 
Misschien wel door dit topic, heb ik net "buy now" geklikt op ebay voor een yam rx5...
Voor een stuk minder dan de r8, stond al poos op mijn lijstje.
 
Ik wil je R8 wel kopen voor 175 euro.

Ik heb weinig mensen die hem niet hebben daarvan gelezen die de R8 een dikke bak vonden. Dat was met de tr-808 wel anders in 2000 was iedereen al razend enthousiast . Mensen weten gewoon wat goed en dik is. Dat praat je ze niet aan. 500 600vonden ze gewoon te veel. Nu zie je veel mensen met 808 tatoe . Beetje over de top mogen ze zelf weten Zie jij je zelf met een R8 tatoe...
 
Ik heb weinig mensen die hem niet hebben daarvan gelezen die de R8 een dikke bak vonden. Dat was met de tr-808 wel anders in 2000 was iedereen al razend enthousiast . Mensen weten gewoon wat goed en dik is. Dat praat je ze niet aan. 500 600vonden ze gewoon te veel. Nu zie je veel mensen met 808 tatoe . Beetje over de top mogen ze zelf weten Zie jij je zelf met een R8 tatoe...

808 is goed, dik, eenvoudig en heel eenzijdig. Mooi van design, waardoor je er een tattoo van wil ;) Een r8mkII idd wat minder sexy uitziend, wat moeilijker te bedienen/doorgronden, veel meer mogelijkheden en wordt wat vergeten/genegeerd in de huidige tijdsgeest. Uitgepuurde eenvoud en kracht zijn aantrekkelijker, meer dan intelligentie en low profile.
 
Bij mij persoonlijk is de afweging om tweedehands te kopen een afweging van 'hoe graag wil ik het hebben' en 'stond het al eens op mijn wensenlijstje' en de prijs.
Of die combi bij mij goed is, is een kwestie van gevoel en afweging. De twee laatste synths die ik gebruikt heb gekocht had ik al eens op mijn wensenlijstje en kwam ik toevallig kort na elkaar voor een mooie prijs tegen. En dan 'is het raak'.
Zo (simpel) werkt het bij mij. Oh ja, je moet natuurlijk op dat moment het geld wel beschikbaar en besteedbaar hebben....

Recentelijk heb ik mijn 19" randapparatuur een flinke upgrade gegeven. Alles tweedehands of B-stock gekocht. Bijna allemaal apparatuur die ik vroegen als eens graag had willen hebben, en/of voor een heel nette prijs. Reputatie van een merk ik daarbij dan ook nog een onderdeel dat meetelt in de afweging. Zo was mijn afweging mede het afstappen van 'low budget' merken om een stap te maken naar 'mid budget' met betere reputatie.

Vraag die opkomt: wat maakt dat je iets graag wil hebben?
Verder is de tijdsduur, hoe lang dus dat het op je verlanglijst staat, dus ook mede bepalend.
Dat is dan weer de nood/het verlangen en dus behoeftebevrediging.

Qua prijs: wat bepaalt dat iets voor jou een goede prijs heeft? Maw waarmee vergelijk je om een juiste prijs te bepalen?

Geld beschikbaar hebben, heeft met veiligheid/comfort bescherming te maken.
 
Drukknoppen zijn nou eenmaal niet gebruiksvriendelijk. Dat speelt nogal mee. En de prijs is hoog vind ik. Zat leuke en lekker klinkende drumcomputers met goede workflow te koop voor vergelijkbaar aantal euros, en dan nog nieuw ook. Waarom denk jij dat iemand dan juist toch voor die r8 zou moeten gaan?

Op zich niets mis met oude bakken, maar dan moeten ze of echt uniek zijn, daarbij uitzonderlijk goed klinken én cult status hebben. Of juist heel goedkoop gewoon voor erbij om door een effectenbak heen te jagen

Als ie lang blijft staan is de prijs gewoon te hoog :kroon:
 
Als je centen hebt ga veel vlugger iets kopen,ook 2dehands.
Ook waarschijnlijk merkenbinding,brengt Roland bv iets nieuw uit of een opvolger dan is m'n toch geneigd te kopen,zeker als je fan bent van Roland,het oud model staat dan te koop.
Een marketingsplan maken,zodat m'n vlugger iets gaat kopen,is een lastig iets waar dat die ondernemers moeten op bouwen.
Soms is het wachten op nieuwe technologieën om nieuwe synth's te maken.
Vergeet ook niet dat het een verslaving kan zijn.Niet alleen voor drank ,sigaretten,enz.,die drang omdat ze maar geen genoeg van kunnen krijgen.
Soms ontkom je er niet aan en moet je werkelijk kopen,wegens defect,versleten...
Ken ook je gerief vanbinnen en vanbuiten.Velen gaan soms niet verder dan alleen de klanken die de fabrikant erin steekt,en gaat m'n vlugger naar iets anders zien.Ook speeltechniek speelt een rol denk ik,altijd datzelfde deuntje op een synth?Gaat vervelen zeker?
 
Jezus, wat een geneuzel zeg... De prijs wordt gewoon gezet door vraag en aanbod...

Zolang een toestel nog nieuw gemaakt wordt, is het aanbod quasi oneindig (tenzij het handwerk is en er een lange wachtrij is zoals bij de Cirklon of bij Ferrari). Tweede handsprijzen liggen dan eerder rond de 50%, misschien iets hoger als ie nog in nieuwstaat of onder garantie zit. Bij een online shop krijg je meestal vlot 20% af op B-stock plus heb je nog volledige garantie. Dus reken maar tussen 50-75% van de nieuwwaarde... tenzij het dus een Ferrari is waar B-stock duurder is dan een nieuwe bestellen...

Voor vintage gear speelt de vrije markt van vraag en aanbod nog meer...
Een paar decennia geleden wou iedereen digitaal en geraakte je die analoge troep aan de straatstenen niet kwijt. Toen zou je R8 waarschijnlijk meer waard geweest zijn dan een TR-808...
Tegenwoordig is de vraag naar analoog weer groter, en liefst nog origineel en vintage dus helaas voor jou is momenteel de vraag naar TR-808s groter (en het aanbod steeds kleiner) dan die van de R8. Dus de prijs dat de gemiddelde koper er momenteel voor over heeft zal lager zijn (ook al vind je persoonlijk de R8 superieur aan een TR-808).

Als die R8 voor jou meer waard is dan de koper ervoor wil geven hou je hem toch gewoon en wie weet wordt net de R8 ooit vintage...
 
Vraag die opkomt: wat maakt dat je iets graag wil hebben?
Verder is de tijdsduur, hoe lang dus dat het op je verlanglijst staat, dus ook mede bepalend.
Dat is dan weer de nood/het verlangen en dus behoeftebevrediging.

Qua prijs: wat bepaalt dat iets voor jou een goede prijs heeft? Maw waarmee vergelijk je om een juiste prijs te bepalen?

Geld beschikbaar hebben, heeft met veiligheid/comfort bescherming te maken.

Tsja, waarom wil je iets graag hebben? Ik dacht dat je er net een cursus in aan het volgen was. Hoe lang iets op het verlanglijstje staat, maakt niet zoveel uit. Ik heb recent 2 apparaten gekocht, waarvan ik de ene 20 jaar terug al wel had willen kunnen kopen, en de ander wist ik pas een paar maanden van het bestaan ervan. Hoe lang het op mijn lijstje staat, kan dus nogal variëren.

Koop van een eindgebruiker is trouwens altijd een behoeftebevrediging. Of het nu om primaire of om andere levensbehoeften gaat.

Een goede prijs voor mij bij tweedehands is bij wat oudere apparatuur in principe nooit meer dan 50% van de nieuwprijs. Bij apparatuur die net 1-2 jaar oud is ga ik misschien tot ca. 65%, mede afhankelijk van wat het is. Echt oud spul betaal ik niet meer dan 25-30% van de (ooit) nieuwwaarde.

En geld heeft niet met veiligheid of comfort te maken maar met beschikbaarheid.

Beetje kort door de bocht analyses/aannames vind ik.
 
Probleem is ook dat veel synth bezitters niet weten wat afschrijven is. Men denkt dat na tien jaar de waarde nog vrijwel gelijk is aan de aanschafprijs. Ook al is er inmiddels iets gelijkwaardigs op de markt. Een auto of een fiets schrijf je ook af. Zelfs al is een televisie uit 2007 nog in nieuwstaat dan ben je gek om er bijna de nieuwwaarde voor te betalen. Tenzij het een bijv. een klassieke auto is die je niet koopt voor je woon/werk verkeer maar "voor de mooi".

Met alle respect: wat mij betreft is de Roland R-8 drumcomputer zo'n niet al te mooi oud geworden machine. Voor z'n tijd (begin jaren '90) een revolutie. Zeer mooi geluid en betrouwbaar. In die tijd waren computers waarschijnlijk niet krachtig genoeg om dit met een DAW of software te doen. Zeker op een 640 x 480 VGA scherm niet. En je ging niet live spelen met een computer. Wellicht wel met de R-8. Maar nu? De allermooiste geluiden kun je bijna voor niks uit de compu halen. En de R-8 heeft ook geen 808 achtige programming. Voor mij (en ik denk veel anderen) een deal breaker. Besef dat op Vintage Synth als eerste staat dat dat 'ie zulke mooie 808 en 909 geluiden heeft. Tja, in 1990 was dit waarschijnlijk een reden om 'm te kopen, anno 2018 hebben we 808 klonen te over. En er staat bij de opmerkingen onder dat je nooit meer dan $ 250 er voor moet betalen. Bediening van dit apparaat lijkt me ook een crime omdat er geen draaiknoppen voor decay en pitch op zitten.

Beauty is in the eye of the beholder. Ik vrees dat jij zulke goede herinneringen hebt aan de machtige mooie R-8 dat je een klein beetje blind bent geworden voor z'n beperkingen anno 2018. Hij is geen € 600 waard, het spijt me.


P.S. Ik probeer de prijs niet omlaag te krijgen om 'm te kopen. Ik heb op het moment geen interesse voor een drummachine...
 
Ben te slecht bekend met het betreffende apparaat dat ik er iets zinnigs over kan zeggen wat betreft tweedehandswaarde.

Wat mij persoonlijk wel eens frappeert is de Alesis SR-18. Dat ding is volgens mij al 10 jaar in productie en is in al die tijd niet in prijs gedaald noch gestegen, https://www.soundonsound.com/reviews/alesis-sr18 en/of https://www.bax-shop.nl/drumcomputers/alesis-sr-18-drum-machine?utm_source=beslist&utm_medium=price_comparison&utm_campaign=beslistnl-Drums&utm_term=EL-10466 Blijkbaar heeft Alesis een goede snaar weten te raken wat mogelijkheden, sounds en prijs betreft.

Wat mensen beweegt om tweedehands te kopen? Prijs, verkrijgbaarheid, passend in workflow, en na verloop van tijd ook echt wel of je het echt nodig hebt of niet. Zo heb ik persoonlijk nogal wat VA-synths de deur uit gedaan en vervangen door iOS-apps. Voor een schijntje kun je daar apps aanschaffen met tal van mogelijkheden (al denk ik dat je daar ook in plaats van gearlutz applutz kan ontwikkelen:D).
 
Back
Top