Welke synth(s) heb jij helemaal niks mee..

het is gewoon hetzelfde maar dan slechter en nog meer plastic

volgens mij inderdaad met nog slechtere presets maar goed die gebruik je toch niet alhoewel dat synth basje in de hiphop bank (of retro bank) wel ok was
 
Ik ben het met al het genoemde wel eens eigenlijk. En daarnaast alles wat groter is dan een gemiddeld midi-keyboard (cs-80 etc... zeg maar alle synths/keyboards in Vangelis z'n studio, hahaha), of niet hands-on te bedienen is (DX-7 etc).
 
Ik heb jaren een Korg MS10 en MS20 gehad. De MS10 vind ik te gek en heb ik nog steeds maar de MS20 vond en vind ik nog steeds niet interessant. Eigenlijk vanwege het filter dat ik te schreeuwerig vind. Leuk om mee te tweaken maar in mijn producties vond ie nooit een plek. Patch mogelijkheden zijn ook zeer beperkt dus al met al....weg er mee!!!! :okdan:

Uiteindelijk geruild voor een Moog Voyager RME en die gebruik ik elke dag. Top bak :D
 
Heb nix met een MS20... bliepjes en blopjes maar verder weinig zinvolle geluiden naar mijn mening :\
Prophet 08 ook niet... tis net niet de analoge dikke sound die je hoopt te vinden, maar ook net niet de brede sound en mogelijkheden die een VA bied.
PolySix is lastig... heb m, maar gebruik m weinig. Lastige sound om ergens tussen te plakken. Maar door een MXR Distortion+ klinkt t wel heel erg dik :P!
Nord alleen met de Electro, geweldige bak! maar de lead heb ik ook nix mee :(...
Dacht ook nooit wat met ARP te hebben, maar nu ik een AXXE heb wil ik niet meer terug ! :D
 
DSI Tetra ws mijn eerste analoge synth. Het gebrek aan knoppen speelde mij parten.
Geweldige klank, maar ik kon er toch geen vriendjes mee worden. Dat veranderde na de aanschaf van een Mopho keyboard. Ik heb er toen veel plezier mee en van gehad. Hij werd in mijn setup uiteindelijk vervangen door een Analog Keys, maar zo nu en dan haal ik de Mopho/Tetra nog wel tevoorschijn en dat levert altijd fijne momenten op.

MiniBrute - precies het omgekeerde....Duidelijk ding, ook wel lol mee gehad, maar nooit iets uitgekregen waar ik echt iets mee kon of wilde. Gelukkig heeft hij MIDI en CV/Gate out, dus nu dient hij als masterkeyboard en mijn (semi)modulaire hoekje.
 
Elka Synthex... ik begrijp niets van de euforie over dat ding. Zonder chorus blijft er niets van over.
De meeste Rolands. Plastic geluid.
En nou niet massaal de ruiten ingooien hier!
Verder heb ik van veel merken de synths nooit willen proberen, maar het zou oneerlijk zijn om die af te kraken: Akai, Casio, Novation, Nord, Access, EDP en zo kan ik wel even doorgaan.
Eigenlijk is de aanschaf van een instrument dat bij je past, een kunst op zich. Wat op papier er goed uitziet of wat in demo's goed klinkt, kan ik de praktijk fors tegenvallen.
 
Synths die niet gebruiksvriendelijk zijn (menu's, te weinig knoppen, complexe architectuur...). Die overleven het hier maar een paar maanden.
 
OB-12 . Heeft niets met oberheim te maken qua klank.

En de andromeda vanwege de belachelijk belabberde bouwkwaliteit.
 
Elka Synthex... ik begrijp niets van de euforie over dat ding. Zonder chorus blijft er niets van over.


Twijfelde of ik hem bij de lijst moest zetten. Ik vond hem te strak. te weinig zweven ofzo..

Xpander vond ik ook niet echt wat. Op papier een monster, maar vond hem in de praktijk maar so so. En die encoders vond ik ook maar irritant :D
 
Moog Little Phatty: goed voor sublaag maar wat een karakterloos ding
Access Virus B: stereo detune fase geklooi van de oscillators en zonder die detune klinkt ie zo plastic als wat
Roland JX-3P: steriele sound; m'n minst favoriete 80s Roland
Minibrute: platte sound
Korg MS20: platte sound en warrig patchpaneel
DSI Prophet 08: de beide oscs gaan met elkaar faseren als ze op dezelfde frequentie staan en de filtertracking is ook niet helemaal zuiver (beetje jammer als je zelfoscillatie wilt gebruiken). Weinig eigenzinnigheid te bespeuren. Meer een toetsenistenbak dan een nerdmachine.
Nord Leads: De filterresonantie gaat zeer snel richting fluitketel. Dunne sound. Op zich logisch, anders had Clavia t wel de Nord Bass genoemd ipv Lead. ;)
JP-8000: de Marijke Helwegen onder de synths: plastic fantastic
Novation KS synths: idem
Waldorf Blofeld: nogmaals idem
Roland SH-32: fluitfilter, PCM waves dus kwaliteitsverlies naarmate de pitch op extremere standen wordt gebruikt
Roland MC-09: plastic (heb ik die omschrijving al eerder gebruikt in dit lijstje? :D), een loopsampler die een tikgeluid geeft als je nota bene loops maakt van de interne audio

Wil overigens niet zeggen dat ik ze niet heb weten te benutten in producties maar was ze liever kwijt dan rijk. Voor de rest is er genoeg moois op de markt!
 
Elka Synthex... ik begrijp niets van de euforie over dat ding. Zonder chorus blijft er niets van over.

Dat heb ik nou met de alom geprezen Juno 60. Ik heb er twee gehad en beide ook weer heel snel verkocht. Veel te weinig mogelijkheden, je komt altijd op ongeveer hetzelfde uit en zonder die chorus - die je na een paar keer ook meer dan beu bent - blijft er inderdaad niets over.
 
Alles van Korg, op de PS serie, 700S, 800DV en Monoply na.
Alles van Roland na introductie van de JD-800, behalve de SH1000/2000 en Juno 106.
Alles van Yamaha op de CS serie na, behalve de CS 01 en CS20/40M.
Oberheim OBMX.
Alles van Sequential op de Pro-One en Prophet 5 na.
Alles van Arp op de 2500/2600 en Odyssey's na.
Alle nieuwe Moog synths op de Voyager na.
Alle VA synths van ieder ander merk.
 
Laatst gewijzigd:
Korg 707: ik vind hem er prachtig uitzien en wil hem mooi vinden klinken, maar dat is een onbegonnen zaak.
Casio HZ-600: Ik houd van underdogs, maar deze is te iel en te beperkt om er iets bruikbaars uit te kunnen halen.
Roland V-Synth: het zou de ideale synth voor mij moeten zijn, als ex-Wavestation-bezitter. Maar ik word zeeziek van al die bewegende en vervormende klanken. Begin eerst eens met een rechte zaagtand en programmeer dan verder.
Roland MT-32: los van de klankkwaliteit: hoe kun je hem live praktisch inzetten?
Alle synths met de klankkwaliteit van een homekeyboard: variërend van Roland JV-30/35, XP-10, RS-5/50/70, Juno-D/Di tot Yamaha MM
Yamaha Reface CS vanwege het ontbreken van geheugens
Korg M1, vanwege dat alle klanken door dezelfde effecten heen gaan, de beperkte polyfonie en dat de belangrijkste klanken als een karikatuur klinken.
Korg Micro-X: de synth zelf is prachtig, maar het ontbreken van werkende software heeft er bij mij voor gezorgd dat na vijf keer alles programmeren, ik wéér opnieuw moest beginnen, omdat alles weer in de war was geraakt. Pure frustratie dus.

En, zoals bekend, alle monofone synths zonder geheugens.
 
Back
Top