De track is geïnspireerd door stokoude mensen in het verzorgingstehuis (waar ik veel kom), die vaak in grote eenzaamheid de hele dag op hun kamer zitten, door het raam naar buiten kijken en alleen nog maar in staat zijn om de wereld aan zich laten voorbij te laten trekken.
Ik heb 't meegemaakt met m'n moeder, die zat ook zo ongeveer de hele dag op de stoel met de radio aan en de enigste die elke week een paar keer kwam was ik want al haar zusters waren dood of niet meer in staat om langs te komen en meer kinderen had ze niet dus ja; wat blijft er dan over?
Maar ik moet zeggen dat het ook wel aan haar zelf lag want vrijwel elke middag werd er beneden wel wat georganiseerd (bingo, muziek, kletsuurtje oid) en elke ochtend was er koffieuurtje beneden in de grote zaal maar m'n moeder zat liever alleen dus ik kon niet echt medelijden hebben met haar zelf gekozen isolement.
Het verschilt wel per verzorgings/verpleeghuis, je moet een beetje geluk hebben waar je terechtkomt ook maar het is het voorland voor velen tegenwoordig nu mensen minder kinderen hebben dan weleer en die dan ook nog wel 'ns op afstand wonen en niet elke dag makkelijk even langs komen.
Ik ben nu 64 en heb me wel 'ns afgevraagd hoe dat gaat als mijn generatie op die plekken terechtkomt want ik zit qua muziek nou niet in hetzelfde genre als wat je vaak op die plekken hoort, dan is het toch vaak nederlandstalig of fifties of zoiets, ik hoop nog wel dat ik dan nog in staat ben om met regelmaat een beetje te pielen met muziek.
Om nog maar een taboe aan te snijden; ik vind wel dat mensen op een bepaalde leeftijd moeten kunnen bepalen of ze voor een zelfgekozen dood kunnen kiezen want als ik sommige mensen zag in het verpleeghuis die echt niet in staat waren tot ook maar iets en eigenlijk een beetje aan het vegeteren waren zonder uitzicht dan vind ik dat eigenlijk geen menswaardig bestaan.
Oké; nu nog maar even over je track dus; ik vind 'm mooi stemmig en daar waar ik de gitaar erin hoorde komen stelde ik me voor dat dit het verscheurd zijn door gevoelens van eenzaamheid en wanhoop.
Misschien niet juist maar zo vertaalde ik het voor mezelf, weer 'ns wat anders dan een sample helemaal uitkleden in ieder geval.
Even nog een vraagje; hoe werk je trouwens want ik hoor eigenlijk nooit een thema, verse, chorus enz, het klinkt over het algemeen nogal intuïtief?
Zo van je begint met een paar sounds en go with the flow daarna, klopt dat een beetje?
Goed clipje ook trouwens, waar haal je die beelden vandaan, ik zag dingen uit het futurisme en kubisme bijv, erg mooi!
=> er is hoop !! Het genre muziek zal met de jaren die ons nog resten wel veranderen in de verzorgingstehuizen anders veroorzaken we dat zelf toch 
