Hanz
Anonieme Analogist
Wat betreft populair: het valt me op dat ook de PPG Wave (die blauwe bak) enorm populair was in de 80s, als ik afga op videoclips en stukjes live-optreden. Vooral bij symfonische bands.
De meest verkochte en revolutionaire synthesizer
- Thread starter ratsja
- Start date
welk was nou ook alweer de eerste VA :confused: Nord Lead?
Zo vaak zie ik 'm anders niet. Ik weet dat Rush en Marillion hem gebruikten, maar Marillion bij mijn weten niet on-stage (Rush wel). Bij symfo-overblijfselen uit de jaren '70 (zoals Yes) zegt de setup niet veel over populariteit, omdat die toetsenisten bijna alles wel gehad hebben. En was de PPG niet veel te duur om echt populair te zijn?
Hanz
Anonieme Analogist
We schrijven ongeveer 1984;
-De PPG Wave 2.3 kostte ongeveer US $9.000 à $10.000 (later ongeveer US $6.500).
-De E-mu Emulator II kostte ongeveer US $8.000.
-De Yamaha DX-7 kostte ongeveer US $2.000.
-De PPG Wave 2.3 kostte ongeveer US $9.000 à $10.000 (later ongeveer US $6.500).
-De E-mu Emulator II kostte ongeveer US $8.000.
-De Yamaha DX-7 kostte ongeveer US $2.000.
Echt cool die bak , staat nog op mijn lijst.
Samen met de waveterm, je hebt ook een software waveterm:
http://www.waveterm.com/index.shtml
David Bowie, Eat-Static, Electronic Dream Planet, The Fixx, Trevor Horn, Jean Michel Jarre, Art of Noise, Rush, Depeche Mode, Gary Numan, Robert Palmer, Psychadelic Furs, Talk Talk, The Cars, Ultravox, Steve Winwood, Rush, Stevie Nicks, Thomas Dolby, Pet Shop Boys, Mike and the Mechanics, and Stevie Wonder.
Daar voeg ik nog Robert jan stips bij/..
In fact it was Tangerine Dream who helped the company and the Wave develop. 1978 saw the development of the PPG Wave Computer 360. But the Wave Computer sounded harsh and tinny. In 1981, the PPG Wave 2 was released which added analog VCF and VCA filter and envelopes to warm the digital sound. The original Wave 2 had 8-voice polyphony, like the 2.2 and 2.3, but it had only one oscillator per voice. The 2.2 offered two oscillators per voice which opened up a whole new realm of sonic possibilities because two separate wavetable sounds could now be combined.
Synthfreak
ff lekker resoneren
Ik persoonlijk vindt alle Clavia synths revolutionair, metname natuurlijk de Nord Modular dit was nog nooit eerder bedacht en is toch echt een geweldig concept. Maar ook de Nord Lead 1,2 en 3 . Allemaal revolutionair, misschien niet de eerste VA's maar wel revolutionair qua interface. Ode aan Clavia 
Synthfreak
Synthfreak
mono-poly
Cheff Noodle
- Lid sinds
- 9 mei 2002
- Berichten
- 12.985
Origineel geplaatst door Digimod
Echt cool die bak , staat nog op mijn lijst.
Samen met de waveterm, je hebt ook een software waveterm:
http://www.waveterm.com/index.shtml
Alleen heb je er niet veel aan zonder
fuse
Gepokt en gemazeld
- Lid sinds
- 7 juli 2001
- Berichten
- 18.831
Wat dachten jullie van de OPL serie chips die op vrijwel elke geluidskaart zaten?
Lowbudget FM synthjes die alles bij elkaar tientallen miljoenen stuks over de toonbank zijn gegaan. OK volgens de kenners geen echte synth want d'r zitten geen knoppen aan.
Lowbudget FM synthjes die alles bij elkaar tientallen miljoenen stuks over de toonbank zijn gegaan. OK volgens de kenners geen echte synth want d'r zitten geen knoppen aan.
borchen
Voor vrienden: MENEER
Re: meest -- > syntheziser
Re: meest -- > syntheziser
ik snap eigenlijk niet waarom deze thread nog zo lang is, terwijl ie eigenlijk maar hoeft te bestaan uit twee items: :confused:
1) de bovenstaande vraag
2) 1x reply met Yamaha DX-7.
einde topic....
kan deze vraag niet gewoon bij de FAQ van het Synthforum geplaatst worden?
Re: meest -- > syntheziser
ik snap eigenlijk niet waarom deze thread nog zo lang is, terwijl ie eigenlijk maar hoeft te bestaan uit twee items: :confused:
1) de bovenstaande vraag
2) 1x reply met Yamaha DX-7.
einde topic....
kan deze vraag niet gewoon bij de FAQ van het Synthforum geplaatst worden?
trouwens revolutionair was de DX1 de grote broer van de DX7 maar daar zijn
niet veel van vekocht..
Dus van de DX7 zijn de meeste verkocht maar is dan niet echt revolutionair dus
we zijn nog steeds opzoek naar vraag 1..
niet veel van vekocht..
Dus van de DX7 zijn de meeste verkocht maar is dan niet echt revolutionair dus
we zijn nog steeds opzoek naar vraag 1..
Origineel geplaatst door fuse
Wat dachten jullie van de OPL serie chips die op vrijwel elke geluidskaart zaten?
Lowbudget FM synthjes die alles bij elkaar tientallen miljoenen stuks over de toonbank zijn gegaan. OK volgens de kenners geen echte synth want d'r zitten geen knoppen aan.
Jaaahhh, als ik aan het Ad Lib geluidskaartje terugdenk, dan gaat mijn hart sneller kloppen
Blijkbaar is niemand van de muzikanten met een dergelijke kaart begonnen, want op mijn mini-SonicState review van Ad Lib Visual Composer (http://www.sonicstate.com/digital/model.cfm?modelID=1550&catid=2) heeft nooit iemand gereageerd Maar ik ben wel mee eens dat die chip/"synth" aardig revolutionair geweest is.. en een enorme stap opwaarts voor geluidskaarten voor de PC destijds betekende.
Groetjes,
Vincent
Fairlight CMI
Meest revolutionaire instrument aller tijden is zonder twisten de Fairlight geweest.
26-jaar na dato (Prototype was er al in 1978 genaamd Quasar) word er nog steeds volgens hetzelfde concept muziek gemaakt. Het hele concept van Samples, Sequencer, Multi-timbraal, computer interface, los keyboard en opslag systeem is tot op de dag van vandaag nog steeds de norm. Het apparaat is dan wel niet het meest verkocht (dat is de M1 trouwens), maar de M1 is wel gebaseerd op het principe van de Fairlight. De Moogs, Oberheims en Prophets waren allemaal analoog en hadden hetzelfde klank karakter, maar de Fairlight was iets dat niemand voor mogelijk hield in die tijd. Het was een wonder dat het systeem door z'n hoge prijs nog op de markt is gekomen, want een heleboel andere systemen uit die tijd hebben het daglicht nooit gezien, zoals de McLyvier en de Emu Audigy. Daarna volgde de rest eigenlijk hetzelfde idee, zoals de Synclavier en PPG. De Fairlight is de absolute trendzetter, want er was voorheen niets dat erop leek.
De meest verkochte was dus de M1 en niet de DX7, ondanks dat de DX veel meer op producties te herkennen is.
Meest revolutionaire instrument aller tijden is zonder twisten de Fairlight geweest.
26-jaar na dato (Prototype was er al in 1978 genaamd Quasar) word er nog steeds volgens hetzelfde concept muziek gemaakt. Het hele concept van Samples, Sequencer, Multi-timbraal, computer interface, los keyboard en opslag systeem is tot op de dag van vandaag nog steeds de norm. Het apparaat is dan wel niet het meest verkocht (dat is de M1 trouwens), maar de M1 is wel gebaseerd op het principe van de Fairlight. De Moogs, Oberheims en Prophets waren allemaal analoog en hadden hetzelfde klank karakter, maar de Fairlight was iets dat niemand voor mogelijk hield in die tijd. Het was een wonder dat het systeem door z'n hoge prijs nog op de markt is gekomen, want een heleboel andere systemen uit die tijd hebben het daglicht nooit gezien, zoals de McLyvier en de Emu Audigy. Daarna volgde de rest eigenlijk hetzelfde idee, zoals de Synclavier en PPG. De Fairlight is de absolute trendzetter, want er was voorheen niets dat erop leek.
De meest verkochte was dus de M1 en niet de DX7, ondanks dat de DX veel meer op producties te herkennen is.
Hanz
Anonieme Analogist
Leuk verhaal & onderbouwing, maar dat laatste (van de M1) geloof ik niet.
Heb je daar een soort van 'bewijs' van?
De DX7 zijn er zo'n 160-Duizend van verkocht. Inclusief de verkoop van de DX7II en DX7S zijn er in totaal zo'n 220-duizend verkocht. Van de M1 zijn er 250-Duizend verkocht.
Tja, bewijs... Ik heb 't uit de Sound On Sound, waar de M1 behandeld werd in Retrozone.
De DX7 zag je overal in de jaren 80. Ik heb een opname nu op DVD van een groep die vier DX7's op de buhne hadden staan. De M1 was meer een studio en thuis gebruikers instrument, vandaar dat je 'm niet zoveel tijdens concerten zag.
Ik ben zelf helemaal geen fan van de M1, ik vertel je dus alleen wat ik weet. Zelf heb ik een DX7II met E-Board en een TX7. Heb ooit een M1R gehad, maar die meteen na 2-weken weer terug gebracht naar de winkel. Het is een erg goed apparaat met klassieke geluiden, maar hij was maar 16-stemmig wat te weinig was voor mij.
In mijn ogen is de DX7 een grotere klassieker, omdat het toen echt iets compleet nieuw was. Er was al FM synthese, maar de GS1 en GS2 waren onbetaalbaar.
De DX7's gingen in 1984 als warme broodjes de winkel uit. Ik heb mensen zien vechten om een DX7, want ze waren niet aan te slepen en iedereen wilde er een hebben. De M1 was ook te gek, maar de geluiden waren min of meer al beschikbaar in Samplers zoals de S900. De M1 is ook 3-jaar langer in productie gebleven dan de DX7. DX7 is gemaakt van 1983 t/m 1987. De M1 is geproduceert van 1988 t/m 1995.
Hoop dat dit allemaal wat meer overtuigend overkomt ?
Wat de K250 van Kurzweil betreft: Toch wel een hele goeie vergelijking vindt ik ook, maar het apparaat was niet zo revolutionair als de Fairlight. Het was een Sampler en de M1 kon dat niet. Tenzij je de SAM1 erbij had.
Tja, bewijs... Ik heb 't uit de Sound On Sound, waar de M1 behandeld werd in Retrozone.
De DX7 zag je overal in de jaren 80. Ik heb een opname nu op DVD van een groep die vier DX7's op de buhne hadden staan. De M1 was meer een studio en thuis gebruikers instrument, vandaar dat je 'm niet zoveel tijdens concerten zag.
Ik ben zelf helemaal geen fan van de M1, ik vertel je dus alleen wat ik weet. Zelf heb ik een DX7II met E-Board en een TX7. Heb ooit een M1R gehad, maar die meteen na 2-weken weer terug gebracht naar de winkel. Het is een erg goed apparaat met klassieke geluiden, maar hij was maar 16-stemmig wat te weinig was voor mij.
In mijn ogen is de DX7 een grotere klassieker, omdat het toen echt iets compleet nieuw was. Er was al FM synthese, maar de GS1 en GS2 waren onbetaalbaar.
De DX7's gingen in 1984 als warme broodjes de winkel uit. Ik heb mensen zien vechten om een DX7, want ze waren niet aan te slepen en iedereen wilde er een hebben. De M1 was ook te gek, maar de geluiden waren min of meer al beschikbaar in Samplers zoals de S900. De M1 is ook 3-jaar langer in productie gebleven dan de DX7. DX7 is gemaakt van 1983 t/m 1987. De M1 is geproduceert van 1988 t/m 1995.
Hoop dat dit allemaal wat meer overtuigend overkomt ?
Wat de K250 van Kurzweil betreft: Toch wel een hele goeie vergelijking vindt ik ook, maar het apparaat was niet zo revolutionair als de Fairlight. Het was een Sampler en de M1 kon dat niet. Tenzij je de SAM1 erbij had.
Chinetti
Fortune favors the bold
- Lid sinds
- 31 december 2002
- Berichten
- 3.235
Ik geloof dat de Prophecy uit 1996 is en de Nord Lead 1 uit 1995.
Wat betreft revolutionair zou ik toch de sampler (de fairlight denk ik dan) zeggen, omdat een sampler doet wat iedereen altijd wil van synthesizers: bestaande geluiden natuurgetrouw reproduceren en de de mogelijkheid bieden die naar hartelust te veranderen. Van de andere kant zou je zeggen de Moog Synthesizers, omdat die, integenstelling tot een sampler, een nieuw geluid (een nieuw instrument) tot het bestaande assortiment van klassieke instrumenten toevoegde. Okay, dat geluid werd vaak ook al bereikt met andere experimentelere instrumenten, maar de Moogs waren relatief een stuk gebruiks vriendelijker en breder inzetbaar en zouden misschien daarom eerder als instrument beschouwd kunnen worden.
Ikzelf vind ook wel de impact van de DX7 op de muziek nogal fascinerend en revolutionair: de meest verkochte synth, de synth die integenstelling tot andere synths veel artiesten hun analoge instrumenten de deur deed wijzen.
Laatst gewijzigd:
Revolutionair en meestverkocht gaat meestal niet samen...
De DX-7 krijgt vaak de eer de meestverkochte te zijn, maar ik gok dat er veel meer MT32-jes in de wereld zijn. (om maar één voorbeeld te noemen)
Was de DX-7 revolutionair? Ja en nee.
Ja: hij klonk volgens de meeste muzikanten realistisch - en realistisch klinkende synths waren toen nog extreem duur.
Nee: FM synthese bestond al jaren
Wat de DX-7 zo uniek maakte, was zijn enorme expressiviteit. (terwijl het keyboard maar een velocity range van 100 stapjes had) De toenmalig aanslaggevoelige synths verwerkten dynamiek naar het filter en volume, terwijl de DX naast volume ook de harmonische inhoud van een geluid drastisch kon wijzigen. Volgens mijn bescheiden mening maakte dit gegeven dat de DX-7 bij de pianistische muzikanten breed geaccepteerd werd. Zij kregen eindelijk een muziekinstrument!
Ik ben zelf helemaal geen DX liefhebber, wegens dun klinkend, (sound is het aller, allerbelangrijkste) en een omslachtige bediening, en daarom gaat mijn persoonlijke revolutionaire-synth-award naar de Minimoog. Waarom? Een revolutie begint érgens. Bob Moog was en is DE man. Zonder hem was onze wereld van synthesizers, inclusief de DX-7, nooit ontstaan.
De DX-7 krijgt vaak de eer de meestverkochte te zijn, maar ik gok dat er veel meer MT32-jes in de wereld zijn. (om maar één voorbeeld te noemen)
Was de DX-7 revolutionair? Ja en nee.
Ja: hij klonk volgens de meeste muzikanten realistisch - en realistisch klinkende synths waren toen nog extreem duur.
Nee: FM synthese bestond al jaren
Wat de DX-7 zo uniek maakte, was zijn enorme expressiviteit. (terwijl het keyboard maar een velocity range van 100 stapjes had) De toenmalig aanslaggevoelige synths verwerkten dynamiek naar het filter en volume, terwijl de DX naast volume ook de harmonische inhoud van een geluid drastisch kon wijzigen. Volgens mijn bescheiden mening maakte dit gegeven dat de DX-7 bij de pianistische muzikanten breed geaccepteerd werd. Zij kregen eindelijk een muziekinstrument!
Ik ben zelf helemaal geen DX liefhebber, wegens dun klinkend, (sound is het aller, allerbelangrijkste) en een omslachtige bediening, en daarom gaat mijn persoonlijke revolutionaire-synth-award naar de Minimoog. Waarom? Een revolutie begint érgens. Bob Moog was en is DE man. Zonder hem was onze wereld van synthesizers, inclusief de DX-7, nooit ontstaan.
Hanz
Anonieme Analogist
Zekers! Bedankt voor de moeite!
Had de Kurz een ingebouwde sequencer en multi-fx? Want dat maakte de M1 tot de allereerste workstation...
Trouwens, die SAM1 was een Nederlands produkt! (ontwerp: Double Dutch, distributie: Zadok)
(voor de niet-kenners: middels de SAM1, een 19" rackapparaatje met floppydrive, kon je Akai samples inladen in je M1).
Origineel geplaatst door Hanz
Zekers! Bedankt voor de moeite!
Had de Kurz een ingebouwde sequencer en multi-fx? Want dat maakte de M1 tot de allereerste workstation...
Trouwens, die SAM1 was een Nederlands produkt! (ontwerp: Double Dutch, distributie: Zadok)
(voor de niet-kenners: middels de SAM1, een 19" rackapparaatje met floppydrive, kon je Akai samples inladen in je M1).
De kurz heeft inderdaad een seq en een kleine FX unit ( chorus & delay )
De K250 was geen sampler maar een romplayer je kon er ook mee sample maar
daar had je een uitbreiding voor nodig en een oude Apple Mac computer
De Ensoniq ESQ 1 was nog voor de M1 een workstation...
