Mathematical mixing

[rendering_rebel]

@ Reja: Ja zoiets bedoel ik dus
Je basis op een bepaald volume zetten en daar je mix omheen bouwen is verschrikkelijk handig en heeft verder geen invloed op het creatieve proces ofzo.

Het is gewoon verdomde handig om op het eind precies uit te komen met voldoende headroom.
Hoef je alleen nog maar te exporten en hups naar de mastering engineer(of zelf masteren ligt eraan)
Wat ik ook heb gemerkt is dat het produceren een stuk leuker word
Psytrance tracks zitten vaak helemaal volgepropt met sounds en soms heb je gewoon geen ruimte meer over om er iets bij te doen terwijl je wel wat mist.
Nu ik m'n kick en bass veel lager zit heb ik VEEL meer ruimte voor sounds.
Ik gebruik amper compressors op individuele sounds omdat ze prima door de mix heen steken zonder ze te compressen.
Waar ik vroeger de fader van een individuele sound op +1 db moest zetten om em een beetje fatsoenlijk hoorbaar te maken zit ik nu altijd ver onder de 0db.


Die formule van de freq's gaat me een beetje te ver, ben zelf eigenlijk niet zo wiskundig ingesteld ^_^

@stevaux: Wat een leerzame reply zeg

 

[GeitenBreijer]

Origineel geplaatst door rejo
Ik doel inderdaad ook met name op het stadium van renderen / mixdown wegschrijven. Maar dat is natuurlijk ook het uiteindelijke doel van je mix...

Hoe zachter je een kanaal in de mix zet, hoe minder je van de beschikbare bitdiepte gebruikt (voor dat bepaalde kanaal).
Dat geldt voor de individuele kanalen/bussen, maar natuurlijk ook voor de masterfader. Daarom werken de meeste DAW's -godzijdank- ook op 32 bit f, om voldoende headroom over te houden om te summen én om het verlies aan bitdiepte te "compenseren". 32 bit heeft een gigantisch theoretisch dynamisch bereik van 192 dB, vandaar dat je ook gewoon "ongestraft" de faders zo laag kan zetten omdat je dan meestal nog steeds een 12/ 13 / 14 bit signaal per kanaal overhoudt, wat natuurlijk echt méér dan ruim voldoende is om een geluid acuraat te reproduceren. (6 dB = 1 bit).

Zet je de masterfader op zeg 2/3, dan gebruik je dus ook gewoon 2/3 van het beschikbare dynamisch bereik van 32 bit (= plusminus 21 bit). Dat is niet slecht. Helemaal niet, maar het kan dus beter door gewoon je master op unity te houden en zo het volledige beschikbare interne dynamische bereik te gebruiken.

Sorry dat ik nog even offtopic ga:
Volgens mij haal je een paar dingen door elkaar?

32 bit floating point signalen hebben een dynamische range van 2^127 tegenover 2^32 bij 32 bit integers.

Als je dus je kanaal 6 db zachter zet, heb je bij floating point nog 2^126 over tegen 2^31 bij integers.
Als ik even goed reken dan betekend dat je floating poiint signalen 570db zachter kunt zetten, en dan nog steeds 32 bits integer kwaliteit over zal houden!
Of zie ik dat dan verkeerd?

Dat noem ik verwaarloosbaar

 

[Meinte37]

Origineel geplaatst door GeitenBreijer
Sorry dat ik nog even offtopic ga:
Volgens mij haal je een paar dingen door elkaar?

32 bit floating point signalen hebben een dynamische range van 2^127 tegenover 2^32 bij 32 bit integers.

Als je dus je kanaal 6 db zachter zet, heb je bij floating point nog 2^126 over tegen 2^31 bij integers.
Als ik even goed reken dan betekend dat je floating poiint signalen 570db zachter kunt zetten, en dan nog steeds 32 bits integer kwaliteit over zal houden!
Of zie ik dat dan verkeerd?

Dat noem ik verwaarloosbaar

Sorry, maar dat klopt niet: 32-bits floating point signalen hebben strikt genomen zelfs iets minder dynamisch bereik dan 32-bits integers, omdat een deel van de bits voor de exponent gebruikt worden. Een dynamische range van 2^127 zou overeenkomen met een 128-bits integer (1 bit meer vw. het teken). In de praktijk heeft 32-bits floating point-representatie m.n. meerwaarde omdat je (ver) voorbij de 0 dB kunt (met dank juist aan die exponent). Als de exponent 8 bits opsoupeert, houd je dus keurig een bitdiepte van 24 bits over, die dan dus wel behoorlijk goed te verschuiven is.

 

[GeitenBreijer]

Origineel geplaatst door Meinte37
Sorry, maar dat klopt niet: 32-bits floating point signalen hebben strikt genomen zelfs iets minder dynamisch bereik dan 32-bits integers, omdat een deel van de bits voor de exponent gebruikt worden. Een dynamische range van 2^127 zou overeenkomen met een 128-bits integer (1 bit meer vw. het teken). In de praktijk heeft 32-bits floating point-representatie m.n. meerwaarde omdat je (ver) voorbij de 0 dB kunt (met dank juist aan die exponent). Als de exponent 8 bits opsoupeert, houd je dus keurig een bitdiepte van 24 bits over, die dan dus wel behoorlijk goed te verschuiven is.

Daar vergiste ik me even in idd.

Laat ik het dan zo zeggen: als je een 32 bits floating point signaal hebt dan kan je het signaal tioch qua grootte veranderen, zonder dat je aan resolutie of bitdiepte in levert?
Uiteraard tot de minimale of maximale waarde van de exponent bereikt is.

Stel je hebt een float signaal met een exponent van 8 bits varieerend tussen de -1e0 en 1e0.
Dan kan je dit toch 2^127 kleiner of groter maken, zonder dat het je ook maar iets aan resolutie kost. Dat zou dan overeenkomen met 762 db.
Klopt dit wel?

 

[doggo]

Deze manier van mixen is inderdaad eigenlijk alleen handig als je op een 16-bits bus mixt. Meeste mixers/daws/etc werken tegenwoordig in 32-float en daar kun je je eigen headroom creeren.
Zijn de tracks te hard? Zet je lekker de masterfader wat lager.
Is alles wat aan de tamme kant? Dan schroef je de master wat op.

@Rolly:
"Echter golven hebben nog een fysische eigenschap: ze beïnvloeden elkaar. (Als dat niet was, hadden we nu geen synths)"

Das niet waar...
Het beinvloed hooguit je WAARNEMING van de golven, niet de golven zelf.
Beinvloeding betekent dat er iets werkelijk verandert door toedoen van iets anders.
Maar bij mixen blijven in princiepe alle signalen die aan de output bijdragen volledig in stand.
Dat een mens de resulterende golfvorm maar moeilijk kan interpreteren is bijzaak.

Stel: Ik mix 2 sinussen bij elkaar.
Voor je gehoor kunnen de 2 onder bepaalde voorwaarden samensmelten tot 1 geluid.
Maar ik kan ter aller tijde de 2 weer scheiden door filters te gebruiken.
Wat ik terugkrijg zijn de 2 originele sinussen.
Conclusie: Er is niets veranderd aan de signalen door ze bij elkaar op te tellen. Ze hebben elkaar blijkbaar niet beinvloed maar bestonden naast elkaar in het gesumde signaal.

Opgetelde golven zijn precies dat, opgetelde golven dus.
Een mixer doet ook niet anders dan de afstand vanaf 0 (nul) van de ene golf optellen bij de afstand vanaf 0 van de andere golf. En dat dan continu.

De hele grap van golven is dus dat ze elkaar juist NIET beinvloeden in een liniair medium.
Ze kunnen gesuperponeerd worden in het medium en kunnen, mits het medium dat toelaat, zelfs andere vectors (richting) hebben.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan een vijver waar je een steen in gooit.
Langs de kant zullen er gebieden ontstaan waar er een golf naar de kant toe beweegt en tegelijk op datzelfde stuikje water een golf zich van de kant af beweegt.
De 2 golven beinvloeden elkaar niet!. De golven gaan gewoon hun eigen gang, ondanks dat ze tijdelijk ergens een stukje water hebben 'gedeelt'.

Zonder dit princiepe van niet-beinvloeden zou er geen enkel acoustisch instrument bestaan en zou geluid altijd tot chaos verworden...

-edit- typo's

 

[FrankH]

Klopt helemaal. Alleen houden onze oren ons regelmatig voor de gek.

Tegenwoordig is een liniair medium geen enkel probleem, digitale signaalopslag is voor iedereen toegankelijk geworden.

Onze oren hebben echter nog wel de behoefte naar een soms wat inert medium, noem bijvoorbeeld tape waarbij frequentiebanden elkaar wel een beetje beïnvloeden. Dan klinkt het muzikaal, warm, of wat je er ook voor woord voor hebt. Een beetje dynamische compressie wordt over het algemeen ook als prettig ervaren, afhankelijk van te toepassing kan het een beetje nivellerend werken maar in andere gevallen ook enorm denivellerend. De praktijk van de geluidstechnicus is op dat punt een stuk weerbarstiger dan de theorie doet vermoeden. Lekker mixen op gehoor en gevoel zou ik zo zeggen.