Presets en Patterns...

[clintrubber]

PRESETS, zoals in synths zijn natuurlijk door hele volksstammen ongewijzigd gebruikt.
Daar valt wat op af te dingen ('gij zult zelf uwen sounds programmeren' ),
maar op andere instrumenten die ook 'klaar voor de start klanken' aan boord hebben zonder programmeermogelijkheden zou dat dan weer OK zijn.
OK, nog overzichtelijk, presets live gebruiken is gewoon OK...

PATTERNS, zoals die bijv. als (MIDI-)bouwsteentjes in Toontracks EZtuba, EZslagwerker, EZorgel, EZtriangel & EZtrekzak beschikbaar zijn, die laten je binnen mum van tijd wat in elkaar zetten.
Maar wat MOET je er vervolgens mee?
Wat je er mee KUNT is duidelijk: soort van compleet nummer in elkaar Lego-en. Maar om dat nu als 'eigen werk' ten gehore te brengen voelt raar.


't Kan uiteraard wel prima dienen als inspiratie, maar dan is het dus in feite de mate waarin je die uitgangs-patterns ombuigt, aanvult, verandert, omknipt etc of je op een gegeven moment van 'iets eigens' kunt spreken waar je zonder te blozen buitenshuis mee kunt gaan, right?

(I.p.v. 'patterns' kun je trouwens ook die 'construction kits' lezen, da's in essentie ook een beetje pre-fab.)

Qua 'toepassing' heb ik het dus niet over wat jam-spul dat je op je zolderkamer aan vrienden laat horen, maar muziek bedoeld om een podium mee op te gaan.
En sorry, flame-suit on: Ik realizeer me terdege dat ik het hier op SynthForum wellicht in een wat gebiaste hoek vraag - velen hier zullen in dance-achtige environments preset-patterns triggeren met de ene hand, en de andere hand gebruiken om naar het gedrogeerde publiek te zwaaien .
Helemaal prima. Da's echter niet de context die ik voor ogen heb, maar meer richting een band-situatie.

Benieuwd hoe anderen 'deze kwestie' zien. De kleine lettertjes van die producten zeggen er ook wat over, maar daar gaat het me hier niet om.
Het gaat me erom vanaf wanneer je iets gevoelsmatig 'van jezelf' kunt betitelen en dat 'geldig' buitenshuis kunt brengen.

Dank & groet!

 

[deathspell]

Ik denk dat dit voor iedereen - en voor elke situatie - persoonlijk is. Even twee recente anecdotes...

Ruim een week geleden ontdekte ik dat het gitaarlijntje dat ik voor een nieuwe track geschreven had een één-op-één-kopie was van een andere track, die ik - hand op het hart - nooit eerder had gehoord. Omdat die gitaarlijn zo bepalend was, heb ik het hele nummer in de prullenbak gegooid. Aan de andere kant, gisteren heb ik een baslijn van Boy Harsher gekopieerd, veranderd en aangepast - nootjes erbij, nootjes eraf, tot het uiteindelijk een baslijn is die paste bij een nummer waar ik aan werkte. Met die laatste ben ik meer tevreden dan met de eerste, terwijl hij formeel gezien minder origineel is...

 

[snitch]

Iedereen z'n ding, niks mis met presets gebruiken. Zelf heb ik vooral op hardware synths vrijwel nooit enige interesse in presets en heb dan ook de neiging ze te overschrijven. Uitzonderingen zijn specifieke geluiden voor 'historisch gebruik', zoals de D50 Soundtrack, TX-81z Lately Bass, de Synthex Laser harp (ik wacht nog op een Laser barp), Fairlight libraries die in bekende soundtracks zijn gebruikt (zoals T2) - maar dan in plugin formaat, want ik heb ff geen Fairlight staan.

Preset sequencer patterns boeien me nul.

Op hardware synths ken ik geen groter plezier dan from scratch geluiden te maken. De Opsix is nog steeds een favoriet hiervoor.

 

[clintrubber]

M'n 'vraagstuk' is met name een 'Patterns-kwestie', had de 'Presets-kwestie' als soort intro gebruikt.

Desalniettemin bedankt voor de reactie, de Presets-kwestie ook interessant. En herkenbaar - ook al zijn het er niet veel, de eigen-from-scratch-gemaakte Presets/Patches gebruik ik inderdaad ook met meer plezier (& nut).

 

[krautrock1958]

Zoals ik het bekijk is gebruik van presets niet in tegenspraak met wat een band op het podum speelt, integendeel; het is alleen maar praktisch als een muzikant tijdens een gig niet telkens van alles moet instellen als dan vervolgens de persoon dan on stage de akkoorden of een lead speelt, de muzikant speelt zelf dus dat is genoeg lijkt me.
Ik herinner me nog een concert van EL & P in de seventies en dan was Keith Emerson voor een song eerst bezig met van alles in en uit te pluggen, toen ging dat zo maar of dat nou zo handig is, ik denk van niet.
Op een gegeven moment was er een storing en zaten we een klein half uur te wachten voordat alles weer ready was, het heeft iets romantisch maar leuk was het niet natuurlijk.

Dit itt het gebruik van patterns, ben je alleen of met een kleine bezetting dan ontkom je er niet aan om bepaalde dingen kant en klaar te hebben en te starten op het juiste moment.
Ben je met een paar man en je track heeft een aantal layers dan zal je wel moeten en daar is niets fout aan vind ik net als het gebruik van backingtracks als dat betekent dat je song, of track goed live gebracht wordt en als de muzikanten ernaast ook wat spelen in welke vorm dan ook of aan wat knoppen draaien want ook dan is iemand bezig met muziek en sound.
En dan heb je ook nog tussenvormen zoals Steve Hillage met z'n vrouw die van alles bedienen on stage waarbij er van alles aan het lopen is maar hij ondersteunt dat wel met z'n gitaar tegelijk waarop ie lekker staat te freaken.
Dat vind ik van een andere categorie dan een DJ die met z'n laptop op een paar knoppen drukt en lekker gaat zwaaien, als ie dan de tent aan het dansen krijgt dan is het doel bereikt maar in zo'n geval heb je het niet meer over een muzikant maar is het een plaatjesdraaier om maar een ouderwets woord te gebruiken

 

[clintrubber]

Dank je krautrock, ja, je brengt idd bij Presets nog een terechte nuance aan: de fabrieks-presets en user-presets. User-presets zijn natuurlijk sowieso volledig OK, da's alleen maar praktisch.
En buitenshuis gebruik van fabrieks-presets, OK why not, hoe streng willen we zijn. En wat je zegt, de muzikant bedient zelf de schakelaars waarmee de geluiden wordt gestart en gestopt (aka keyboard).

Ola, dat EL & P verhaal wel illustratief!

Qua Patterns snap ik wat je zegt, en naar mijn idee ook niks mis met wat backing-tracks etc, als een (minderheids)aandeel vh geheel.

En zeker als ze in eigen keuken gemaakt zijn.
Want da's de essentie van mijn Patterns-kwestie vraagstuk: koken uit een pakje is handig, maar de bouwstenen komen wel uit andermans keuken.

'n Ander vergelijk, voor wat het waard is: als ik via 'Malen nach Zahlen' een schilderij voltooi lijkt het me niet 'geldig' om daarmee in een kunstgalerie terecht te willen komen. Da's wat er met die Midi-bouwsteentjes in feite gaande is: prima resultaat, maar 't is geleend.

 

[Disharmonic]

PATTERNS, zoals die bijv. als (MIDI-)bouwsteentjes in Toontracks EZtuba, EZslagwerker, EZorgel, EZtriangel & EZtrekzak beschikbaar zijn, die laten je binnen mum van tijd wat in elkaar zetten.
Maar wat MOET je er vervolgens mee?
Wat je er mee KUNT is duidelijk: soort van compleet nummer in elkaar Lego-en. Maar om dat nu als 'eigen werk' ten gehore te brengen voelt raar.


't Kan uiteraard wel prima dienen als inspiratie, maar dan is het dus in feite de mate waarin je die uitgangs-patterns ombuigt, aanvult, verandert, omknipt etc of je op een gegeven moment van 'iets eigens' kunt spreken waar je zonder te blozen buitenshuis mee kunt gaan, right?

Niet alleen patterns, je kunt zelfs een nummer bijna in z'n geheel één op één kopiëren en er toch iets eigens van maken. Voorbeeldje wat ik toevallig van de week weer 'ns hoorde op YT, het is bijna in z'n geheel Blue Monday van New Order, en toch is het tegelijkertijd iets heel anders.

... meer richting een band-situatie ...

Het gaat me erom vanaf wanneer je iets gevoelsmatig 'van jezelf' kunt betitelen en dat 'geldig' buitenshuis kunt brengen.

Hangt er ook vanaf wat voor soort band je wil zijn, of in welke context je speelt. Ik denk dat er wel een zekere minimum effort moet zijn, zodat wat je brengt tenminste iets origineels heeft, maar muziek en hoe je het gebruikt kan nu eenmaal alle kanten op. In die gevallen waarbij het duidelijk is dat een band niet heel origineel is zal het publiek dat ook niet erg vinden, de context waarin het bandje speelt zal meestal wel duidelijk maken waarom dat het geval is. Geeft niet, kan toch heel leuk zijn. Een punkbandje waarvan de muzikanten niet veel verder komen dan een paar akkoorden op de gitaar kan je ook een plezierige avond bezorgen, om maar iets te noemen.

 

[Nap]

Tja


De Amen-break leert ons dat een loop of pattern krachtig genoeg kan zijn om hele genres te laten ontstaan. Uiteindelijk is het aan de artiest om er iets moois van te maken ... of niet.

 

[clintrubber]

Hangt er ook vanaf wat voor soort band je wil zijn, of in welke context je speelt. Ik denk dat er wel een zekere minimum effort moet zijn, zodat wat je brengt tenminste iets origineels heeft, maar muziek en hoe je het gebruikt kan nu eenmaal alle kanten op. In die gevallen waarbij het duidelijk is dat een band niet heel origineel is zal het publiek dat ook niet erg vinden, de context waarin het bandje speelt zal meestal wel duidelijk maken waarom dat het geval is. Geeft niet, kan toch heel leuk zijn. Een punkbandje waarvan de muzikanten niet veel verder komen dan een paar akkoorden op de gitaar kan je ook een plezierige avond bezorgen, om maar iets te noemen.

Aha leuk, ja da's een mooi toegevoegd aspect, waar moet de lat liggen qua 't artistieke gehalte. Prettig om bij cork-sniffing weg te blijven, gaat er idd om om een gave avond te hebben.


Voorbeelden van teveel cork-sniffing hieronder:

De 'Pattern-kwestie' begon uiteraard in feite al veel eerder, als 'Tape-kwestie' (/Optische schijf-kwestie').
Mellotron-tape-fragmenten bijv. bij The Beatles (intro van "Bungalow Bill"), of dichter bij huis: "A Night Like This" by Caro Emerald
(dat laatste waarschijnlijker uit de GForce Mellotron software, maar oorspronkelijk dus ook Mellotron).
'(/Zo zullen er vast ook Optigan-fragmenten in bekende nummers verzeild geraakt zijn.)

Je ontkomt er niet altijd aan dat je iets opvalt, maar ja, wat hebben we er aan?

 

[clintrubber]

Tja

WTF, ehh, qua presets... dit triggert (...) natuurlijk ook dit oer-gebruik

 

[flyweight]

Iedereen moet voorzichzelf bepalen wat hij of zij met zijn/haar muziek doet.
Persoonlijk maak ik muziek zoals ik zelf ben.
Dat is een lange weg geweest.
Zoveel mogelijk alles zelf spelen, proggen etc.
Maar goed dat is ook hoe ik als persoon ben.
Altijd het wiel opnieuw uitvinden, experimenteren.

Maar toen ik als dj met beats begon sample ik schaamteloos en van alles.
sommige nummers waren 90% bestaande loops, patterns, presets.
een soort van lego waar ik dan wel minimaal mijn eigen bas in deed.
Heeft eigelijk weinig met muziek maken te maken.

Gaander weg ben ik steeds meer zelf gaan doen.
tot het punt dat ik nummers maakte waar ik echt alles zelf had gedaan. drums, bas gitaar, cello, voice, alles proggen, sound design, recording etc etc....

Maar goed ik ben dus niet van het naspelen of namaken want daar heb ik geen lol in.

Wat je dus ook doet maakt niet uit.
Gebruik je een preset, een sequence of whatever als je daar iets unieks mee maakt dat goed aanvoelt dan is het goed.
Das met alles. voelt het goed gewoon doen.
Als iemand gewoon alles heeft nejat dan voel je dat vaak in de muziek.

Grappig die clip van @Nap wilde ik ook posten.

 

[Nap]

Ik vind presets en patterns geweldig als ik een keer wat moet doen voor werk/extern gebruik. Gewoon popi bekende sounds erin en meters maken.

Voor mijn eigen dingen maak ik vrijwel alles zelf, meestal van scratch. Niet uit principe maar ik vind het klooien met de gear juist het leukste van muziek maken.

Wat anderen doen moeten ze zelf weten, als het toffe muziek is maakt het me niet zoveel uit hoe het tot stand gekomen is.

 

[krautrock1958]

De 'Pattern-kwestie' begon uiteraard in feite al veel eerder, als 'Tape-kwestie' (/Optische schijf-kwestie').
Mellotron-tape-fragmenten bijv. bij The Beatles (intro van "Bungalow Bill"),

Mellotron is een prima voorbeeld natuurlijk en ik ben een grote liefhebber van die sound.
Niet zozeer wat die mensen in de bgeinjaren zestig deden in achteraf theatertjes mellotron maar wel toen het z'n intrede deed in de psychedelic sixties, het heeft zo'n heerlijke specifieke sound.

 

[rvanommen]

alles heeft een plekje.

Toen ik (inmiddels al weer bijna 2 jaar geleden) begon met muziek in DAWs was ik vooral geintresseerd in liedjes bouwen. gewoon met presets melodietje en ritme verzinnen en gaan!
Maar al snel raakte ik meer en meer geintresseerd in de werking en toepassing van synthesizers. kocht toen wat VST's en mn eerste hardware synth en ging meer en meer mijn eigen sound designen.

het resultaat was dat m'n muziek steeds slechter ging klinken (want sound design is een vak apart ^^) en dat ik minder volledige nummers er uit pompte omdat een deel van de tijd in sound design ging zitten.
maar dat maakte niet uit want m'n plezier in muziek maken nam wel toe. ik vind het niet erg dat ik minder maak. sounddesign is minstens zo leuk als hele nummers produceren.

Als ik aan een nummer werk dan begin ik vaak met mn hardware.
Dan zit ik soms geluiden te maken zonder context van een nummer, of ik heb een melodietje in mn hoofd en probeer daar iets passends bij te maken.

Dat doe ik met name op Waldorf Quantum, Korg Opsix, Analog Rytm en sinds kort gebruik ik ook een bassstation 2 maar merk dat ik die laatste vooral een mooi apparaat vind om 'live' het juiste geluidje ermee te maken (ipv vooraf mn eigen patches te bedenken). Hierbij maak ik totaal geen gebruik van factory presets (af en toe pluis ik er wel eens eentje uit om te kijken hoe die gemaakt is, maar gebruik ze verder niet).

Op dit moment hebben factory presets echter nog wel steeds plek in mijn hobby:

Als ik een mooie basis heb dan ga ik meer en meer in de DAW aan de slag met VST's (Serum en Chipsounds zijn mn favorieten, maar heb er meer), maar dan besteed ik veel minder tijd aan mn eigen design en worden factory-presets als uitgangspunt belangrijker. ik heb een paar mooie soundpacks voor serum en chipsounds bevat van zichzelf al een paar hele mooie bruikbare sounds.
In deze fase bewerk ik de presets een beetje tot ze lekker in de muziek passen die ik al had.

Voor drum geluiden werk ik (naast de analog rytm) heel veel met samples (voornamelijk Ableton stock samples, daar zit genoeg bij om me voor jaren tevreden te houden).
Bij het bewerken van presets en het gebruik van de drum samples doe ik wel veel post processing met reverb en delay.
bij dat laatste gebruik ik wel vaak presets.
meest gebuikte: Valhalla room, vintageverb, delay en supermassive en een shitload ableton plugins en presets.
ik draai dan hooguit een beetje aan de dry/wet, time en feedback knop, maar voor de rest scroll ik toch een beetje door de presets.
andere effecten die ik wel eens gebruik op basis van presets zijn bijvoorbeeld phasers en chorus.
voor andere effecten doe ik dat dan weer niet; Saturation, limiting, compressie, gating, bitcrushing... die doe ik dan weer wel zelf (moet ook haast wel natuurlijk... is vaak nogal specifiek voor een geluid of een mix).

alles heeft een plekje dus...
en een jaar geleden deed ik alles anders... en volgend jaar wellicht ook weer alles anders ^^
een oordeel over wat een ander doet heb ik verder al helemaal niet, als je maar lol hebt... dat is het belangrijkst.

 

[clintrubber]

Niet zozeer wat die mensen in de bgeinjaren zestig deden in achteraf theatertjes mellotron

Ola, dank voor die link naar dat kaas-fragment

En gaaf om een Mellotron mechanisch-inside ook eens gaande te zien! Dat gaat sneller dan ik verwacht had, kan nu snappen dat 'roetsjen' over 't keyboard ook meteen geluid geeft.

 

[clintrubber]

alles heeft een plekje dus...
en een jaar geleden deed ik alles anders... en volgend jaar wellicht ook weer alles anders ^^

Leuk te horen hoe iedereen hier weer op een eigen manier mee omgaat, en hoe dat idd kan veranderen en ook weer terug kan veranderen.

Ik besef dat de thread-title het accent op Presets heeft gelegd, en dat is niet erg.

'k Had Presets echter genoemd als voorafje voor m'n eigenlijk bedoelde topic: hoe er in veel tools/software/hardware steeds realistischere Patterns beschikbaar zijn, maar je daarmee 'het risico' loopt dat je steeds meer pre-fab blokjes aan het plakken bent en je dus met goed fatsoen iets niet meer als 'helemaal van jezelf' kunt brengen (voor zover dat er toe doet uiteraard, afhankelijk van de toepassing of waar het verkregen resultaat ten gehore wordt gebracht) ...

... - tenzij je 't dus wel echt eigen maakt door 'n pattern als inspiratie te nemen en er een eigen draai aan te geven.
Da's - zoals anderen hier ook al zeiden - meteen ook eigenlijk een 'universelere' conclusie, want i.p.v. Presets & Patterns kunnen we ook Nummers noemen - hoeveel nummers en speelstijlen zijn er niet de input geweest voor andere muziekstukken, en zolang er een bepaald minimum aan eigen inbreng bij zit is dat allemaal OK.

Oef En dank allen.

 

[andreos]

Hola.
Ook samples zijn gestolen.
Tenzij je dat zelf maakt.
Maar zitten dus ook in mijn wavestate.
Dus 99 % is gestolen van anderen bronnen.
Dus kom je er niet omheen.
Om te gebruiken als je geen uren besteed aan het maken
Aan presets of samples.

Groeten van andreos.

 

[rvanommen]

Leuk te horen hoe iedereen hier weer op een eigen manier mee omgaat, en hoe dat idd kan veranderen en ook weer terug kan veranderen.

Ik besef dat de thread-title het accent op Presets heeft gelegd, en dat is niet erg.

'k Had Presets echter genoemd als voorafje voor m'n eigenlijk bedoelde topic: hoe er in veel tools/software/hardware steeds realistischere Patterns beschikbaar zijn, maar je daarmee 'het risico' loopt dat je steeds meer pre-fab blokjes aan het plakken bent en je dus met goed fatsoen iets niet meer als 'helemaal van jezelf' kunt brengen (voor zover dat er toe doet uiteraard, afhankelijk van de toepassing of waar het verkregen resultaat ten gehore wordt gebracht) ...

... - tenzij je 't dus wel echt eigen maakt door 'n pattern als inspiratie te nemen en er een eigen draai aan te geven.
Da's - zoals anderen hier ook al zeiden - meteen ook eigenlijk een 'universelere' conclusie, want i.p.v. Presets & Patterns kunnen we ook Nummers noemen - hoeveel nummers en speelstijlen zijn er niet de input geweest voor andere muziekstukken, en zolang er een bepaald minimum aan eigen inbreng bij zit is dat allemaal OK.

Oef En dank allen.

ah ja, i see.

ik denk dat het een beetje over 'gevoel' gaat.
wanneer heb je als artiest eht gevoel dat je het zelf gemaakt hebt (en wannaaer als luisteraar). dat zal mischien wel verschillen per persoon.
PAtronen en presets verbouwen tot iets wat eigen is zou voor mij wel voelen als iets wat ik zelf gemaakt heb. puur knippen en plakken denk ik niet. maar voor iemand anders mischien wel.

En als het gaat over samples (waar @andreos het over had), tja ... klopt ook wel, maar waar trek je die grens dan weer.
eigenlijk is een sample ook maar een complexe waveform die de basis kan zijn voor iets compleet nieuws... als dat dan niet 'eigen' zou kunnen zijn, kan dat dan wel gelden voor iet wat begint met een square wave of sawtooth? het geluid van een piano of gitaar moet je als artiest ook eigen maken door expressie (want de piano bouw je over t algemeen ook niet zelf)...

ingewikkeld en subjectief verhaal denk ik.

 

[SmartBits]

Ook samples zijn gestolen.
Tenzij je dat zelf maakt.
Maar zitten dus ook in mijn wavestate.
Dus 99 % is gestolen van anderen bronnen.

Nonsens, er zit geen gestolen bronmateriaal in de Wavestate zoals die uit de fabriek komt rollen.

tenzij je 't dus wel echt eigen maakt door 'n pattern als inspiratie te nemen en er een eigen draai aan te geven.

Ik denk dat er meer zijn die dat zo doen. Als je in een band zit kan bv EZdrummer erg handig zijn als je thuis wat aan het maken bent en de drummer er niet is. Ik ken artiesten die dat iig op die manier gebruiken. Later kun je dan de nummers verder uitwerken met een echte drummer. Idem voor EZbass, als je zelf geen bassist bent dan zit er een limiet aan hoe goed je baspartijen gaan zijn. Een goeie bassist zal er daarna zijn/haar eigen ding van kunnen maken maar voor het maakproces zijn dit toch echt wel handige tools. Wellicht kort door de bocht; over het algemeen zijn dat instrumenten die niet heel erg op de voorgrond liggen. Daar zal het ook wat minder opvallen als het niet door een echt mens ingespeeld is.

 

[clintrubber]

Ik denk dat er meer zijn die dat zo doen. Als je in een band zit kan bv EZdrummer erg handig zijn als je thuis wat aan het maken bent en de drummer er niet is. Ik ken artiesten die dat iig op die manier gebruiken. Later kun je dan de nummers verder uitwerken met een echte drummer. Idem voor EZbass, als je zelf geen bassist bent dan zit er een limiet aan hoe goed je baspartijen gaan zijn. Een goeie bassist zal er daarna zijn/haar eigen ding van kunnen maken maar voor het maakproces zijn dit toch echt wel handige tools. Wellicht kort door de bocht; over het algemeen zijn dat instrumenten die niet heel erg op de voorgrond liggen. Daar zal het ook wat minder opvallen als het niet door een echt mens ingespeeld is.

Hahaha, kijk daar, de spijker precies op de kop

Precies dat triggerde me om deze thread te starten. En dan is er ook nog eens EZkeys waarmee het 'pre-fab risico' weer verder naar de voorgrond kruipt - dus als daar wat inspiratie gevonden wordt, is het zaak om dat alleen nog maar meer naar eigen hand te zetten.

Want #1: als ik als bezoeker naar een concert van een vermeend originele act ga wil ik liever niet dat ik - ongewild maar puur toevallig-maar-dan-onontkoombaar - een EZPattern herken

Want #2: idem als we zelf spelen: ik wil zeker niet dat er een concertganger van Type #1 in de zaal staat die dit kan overkomen


'Want #1' is natuurlijk nooit te voorkomen, ik noemde eerder al die pre-fab Mellotron tracks die opdoken bij The Beatles en bij Caro Emerald.
En de final disclaimer is wellicht wel dat we (ik) er ons ook weer niet al te extreem druk over moeten maken.
En zolang er onverminderd populaire acts zijn die onvervolgd weg blijven komen met zelf-plagiaat etc (namen noemen niet nodig) mag de lat wel hoog liggen (afhankelijk vd situatie of het nagestreefde artistieke level (...)), maar 't hoeft ook allemaal weer niet al te extreem.