'Notron' of 'Karma'-achtige arpeggiator / sequencers?

Hanz

Anonieme Analogist
Lid sinds
17 januari 2003
Berichten
13.797
Locatie
Mijn eigen kleine universum
Even de setting: Ik heb al erg lang interesse in arpeggiators, liefst zo geavanceerd mogelijk, en de logische uitlopers daarvan, de zgn. 'algorithmic composing' software (bijv. Dr. T).

Ik heb nog altijd niet helemaal gevonden wat ik zoek... eerlijk gezegd vind ik veel software te 'abstract', dwz. niet interactief / performance georienteerd genoeg; ik wil dit soort dingen te gebruiken om inspiratie op te doen tijdens het spelen met m'n synthjes. Dus: aanzetten, jammen, interacteren door wat knopjes te draaien. Zoiets.

Een ander 'probleem' met de dingen die ik tot nu heb geprobeerd, is dat het resultaat te... eh... minimalistisch is.
Ik wil dus geen Philip Glass maken, ik maak het liefst Vangelis / Jarre-achtige 'klassieke synth' muziek.

Tot nu toe was ik het meest tevreden met de vrij geavanceerde arpeggiator van de Kawai K5000 die ik ooit had;
die kon je via MIDI naar buiten sturen, en da's precies wat ik wil - ik heb inmiddels genoeg synths met al de geluiden die ik graag hoor. Wat de K5000 mist is het idee om meerdere tracks tegelijkertijd te arpeggiaten. (Een echte arpeggio 'wolk' zou mijn ideaal zijn).

In de praktijk zijn 'ideale' alternatieven als de Notron Latronic en de Zyklus gewoon onbereikbaar. ;{
De meest 'logische' kandidaat om mijn 'probleem' op te lossen zou de Korg Karma zijn. Ik heb 'm beluisterd (mooi!), hands-on geprobeerd (precies de interactie en inspiratie die ik zoek) en ik hoor enorm positieve verhalen...
(here's looking @ you, Marcel D :biertje: ).

Probleem: ik wil helemaal geen grote toetsen- en geluidenbak erbij. Geen ruimte voor, en ik vind 't ook nergens voor nodig.
Het mooiste lijkt me dus de Karma Creator software, maar die schijnt nóóit meer uit te komen; eeuwig uitgesteld, nou dan weet ik wel hoe het gaat in deze industrie.

Wie oh wie heeft nog een leuke alternatieve tip voor me om uit te proberen?
Software (Windows) zou me niet slecht uitkomen, maar voor de echte realtime/hands-on experience zou hardware natuurlijk ideaal zijn! Ik heb trouwens de demo van Cycling74's Max/MSP gedownload, maar nog niet geinstalleerd... is dit wellicht wat ik zoek?
 
Laatst gewijzigd:
Een maat van me maakt gebruik van het programma "M" op een Atari. Het grappige is dat dit progje de voorloper is van Cycling 74's MSP is, en het is freeware :)

M is pattern gebaseerd en je kan daar naar believen wat algoritmische toevalligheden (nootwaarde, lengtes, ritmes, etc) op los laten waarmee je muzikaal gezien behoorlijk verrassende resultaten kan krijgen. Als je eventueel tijd hebt op 3 juli, kan ik hem wel vragen of hij het mee wil brengen, aangezien hij op bezoek komt. Hij heeft er zelfs een hardware kastje voor gebouwd zodat hij gemakkelijker snapshots op kan roepen.

Oh, en op het SOS forum kwam ik deze thread nog tegen waarin wordt beweerd dat de maker van de Zyklus (en de Direct sequencer) gezegd zou hebben dat de Emu Proteus 2500, wat sequencing mogelijkheden betreft, de Direct sequencer nog het dichst zou benaderen.

Ik heb er zelf nog een paar reviews op nagelezen en daar wordt inderdaad vol lof gesproken over de sequencer van die Proteus. Nou zal je natuurlijk zien dat er daar ook maar 80 van zijn gebouwd. Als ik er ooit eens een tegen kom dan wil ik daar zeker wel eens een tijdje mee klooien ;)

En dan zou er natuurlijk nog (hopelijk over niet al te lange tijd) de mogelijkheid zich voor kunnen doen om een kopie van de handleiding van de Zyklus te krijgen. Ik ben daar al vanaf januari mee bezig maar dat laat helaas erg lang op zich wachten. Enfin, mocht het dan toch ooit zover komen dat ik die handleiding krijg, dan kan ik hem doorsturen naar Thorsten Klose ( http://www.ucapps.de ) die ik bereid heb gevonden om het e.e.a. te implementeren in zijn MIDIBox Seq....
 
Ik had vanmorgen de twee Atari progjes 'M' en 'Ludwig' al gezien.
Beiden te dowloaden op Tim's Atari Midi World en te draaien op een mooie ST emulator als STEEM.
Dezelfde Cycling74 heeft 'M' nog steeds in het programma, al is het tegenwoordig Mac only. :(

Maar goed, 'M' lijkt me wel interessant; vooral omdat het er uitziet als iets dat de Karma lijkt te doen, voor zover ik het begrijp. Een hardware kastje erom heen / erbij lijkt me een zinvolle toevoeging, omdat ik dus niet achter een grote kijkpijp wil zitten, maar lekker achter de toetsen & knupkes.

Bedankt, tot zover! Trouwens, een Emu Proteus 2500, zeldzaam?
Welnee man, dat zijn praktisch Sound Canvassen, ook al in de zin dat ze helemaal niet zeldzaam zijn.
Ik geloof dat iemand die dingen laatst in de aanbieding had?
Oh ja, hier: http://www.netzmarkt.de/thomann/thoiw7_artikel-171347.html

Maar: interessante lead... ik ga dat eens lezen van die seq! :eureka:
 
Laatst gewijzigd:
Even een testje met 'M' op de Atari (STEEM emulator).
Ik moet zeggen, binnen een paar minuutjes heb je al gauw wat leuks.
'M' werkt op een hele origele manier, erg performance-georienteerd. Nèt wat ik zocht...

Even snel wat bij elkaar gegooid; 3 arpeggios laten draaien (Waldorf MicroWave, Oberheim Matrix-1000, Roland MKS-80).
Flinke tape-echo en reverb eroverheen (TC M300). En met de hand nog iets uit de Yamaha FS1R.
Live opgenomen, en ik heb nog geen fancy dingen gedaan met synths (panning, filtertje draaien etc.) of bijzondere dingen met 'M' (ben pas in hoofdstuk 2 van de handleiding :D).
 

Attachments

  • mtest.mp3
    934,3 KB · Bekeken: 88
De ontwerper van de Zyklus, Bill Marshall, heeft recent gereageerd op een thread in het SOS forum. Link naar de thread vindt je hier

En nog even zijn antwoord, met wat uitleg over wat de Zyklus nou eigenlijk is, of nog belangrijker, wat het niet is ;) Voor de Vangelis-o-fielen geeft hij ook nog een beknopte uitleg over de Direct sequencer.

I have been reading your forum with interest and I thought I would clarify some things for you about the Zyklus MPS and Vangelis's Direct sequencer.

First, the Zyklus MPS was designed by Pete Kellock and myself in the mid 1980's at a time when personal computers were totally incapable of doing any serious music work. We wanted to build a system that was particularly suited to live performance and was built to withstand the rigours of the road. Basically, the Zyklus MPS allowed you to record up to 12 musical fragments per configuration (24 configs in total) and to be able to play any of these fragments polyphonically, 'as-is' or in rapid one-shot style from the keyboard. There were umpteen methods of triggering these fragments and this even extended to the point of being able to loop and trigger them on the beat (not the bar) and asynchronously if preferred, building up huge complex rhythms, transposing the lot and collapsing them back down to simpler phrases, changing the entire sound set in the process. The important thing is that this could all happen in real time as your imagination took you.

There were two drawbacks to this process. The first was that the little musical fragments needed to be prerecorded (ideally) and the second issue was that although you could get some incredible stuff happening, being able to reproduce it exactly from performance to performance was very difficult because triggering something on the beat or off the beat could give profoundly different results. I still have recordings from half a dozen people who were each given the same pre-loaded material and asked to come up with something, and this resulted in six pieces of music that were totally different, and I mean totally different.

Because of the small quantities and build quality of the Zyklus, it was too expensive, and some may say radical, for its time. Nobody seemed to see the potential in being able to trigger tracks or phrases at any time or pitch and seemed to prefer their sequencers to be electronic equivalents of tape. We were thus unable to make a living from this and the uptake of the Atari ST and the resulting music software really killed it.

I then went to work for Vangelis, designing a number of stage and studio items. During this period, I designed the functionality of the Direct sequencer along with Pete Kellock from my Zyklus days. Reading back on this and other forums regarding what Direct is and is not is quite entertaining so I will put the record straight. First of all, however, there are a couple of functions on Direct which I cannot talk about and no, nothing exists quite like these functions to this day, which is a pity.

At its most basic, Direct is a series of 8 independent synth controllers whereby Vangelis could switch any one synth (or zone) on or off without note hanging. This is incredibly more useful than it seems and it amazes me that so few people see the potential in this. You could create arpeggios live, have any of them replayed at any master tempo multiple, transpose it, change the sound, etc. all in real time. So it's an eight channel arpeggiator whereas the Zyklus didn't do arpeggiation at all. Well, partly, because you could also record sequences live as well and not only that but have the sequences you recorded arpeggiated as well, without 'wrong' notes occuring. The amazing potential came when you took the timing and other things from one replaying channel and superimposed it on one or more channels. Doesn't sound like much but this could be done easily; that is the purpose of the knobs on Direct - there are no hidden menus here. Above all it was reproducable.

It is very difficult to describe the musical results from eight independent arpeggiators, all playing at different but synchronised rates and in one or more ways being dependent on each other. Change something on one arpeggio or sequence and you get a chain reaction... I trust you see what I am getting at. The main difference between Zyklus and Direct is that Direct addresses the shortcomings of actually recording live with an empty machine and is less likely to produce results that seem out of control. What Direct is NOT is auto-accompaniment and does not rely on prerecorded lookup tables that adapt to your playing as the Korg Karma does. The results from the Karma and Direct and Zyklus are very different. There is in fact, very little crossover of fuctionality.

I think the biggest problem in today's music market is that we experimenters are very much a minority. I think that the Zyklus unit had a user interface problem that was addressed to a large extent with Direct, but having spoken to many many keyboard players, describing what these systems do results in a glassy stare. People work in their own ways and ultimately, one has to produce something that can adapt to these working methods and not require a total change of perspective. I don't believe that in today's market, an upgraded version of Zyklus/Direct would sell at any price. The main reason for replying to this forum is my attempt to guage reaction to the possibility of me releasing a software version instead. I have been toying with the idea for years and even considered producing a master keyboard controller for large synth rigs with all this instant, hands-on standard and experimental stuff built in. The technology is there. Is the market? A software version may be a good way of finding out...

Wat ik zelf erg interessant vindt is dat hij dus aangeeft dat hij met het idee speelt om een software versie van de Zyklus te schrijven dus wie weet maakt hij er binnekort wel een begin mee als er een aantal mensen op zijn antwoord reageren op het SOS forum ;)
 
De drie meest uitgebreide arpeggiators die ik tot mijn beschikking heb (tegenwoordig struikel je er gewoon over) zijn die van de Emu XL-7, de Ensoniq Fizmo en (inderdaad) de Kawai K5000S. Volgens mij kan je alleen bij de Emu meerdere arpeggio's tegelijk laten lopen, tot wel 16 of zelfs 32 (daar wil ik af zijn) tegelijk. Ik ben er voor 95% zeker van dat je die over MIDI naar buiten kan sturen, want de Emu is qua mogelijkheden echt zeer uitgebreid. Daarnaast zijn de arpeggiators zelf ook uitgebreid te editten.

De reden dat ik misschien niet helemaal 100% zeker overkom is dat ik eigenlijk nooit arpeggiators gebruik (behalve soms bij het editten van sounds). Laat staan dat ik begrijp waarom iemand er 16 tegelijk wil gebruiken!
 
De beste "hardware" arp die ik tot nu tegengekomen ben zit op de Waldorf Q:
16 stappen
Polyfone arps
steplengte te veranderen
steps te verplaatsen naar voren en naar achteren
velocity per step
programmeerbare steps
16 arps tegelijk maximaal
arp notes -> midi uit

de lol wordt nog veel groter wanneer je de stepsequencer OOK mee laat lopen.
Die is ook 16 voudig multitimbraal en heeft veel programmeermogelijkheden.
32 steps bovendien
superttrage snelheden indien gewenst
en nog veel meer...

Boele
 
Marcel, Hooihuis & Boele, bedankt! :biertje:

Zeg Boele, weet jij toevallig of die arpeggiator / stepseq features van de Q ook toevallig in één der andere Waldorf (Micro-Q bijv.) terugkomen? Ik lees zoiets op VintageSynth, maar ik wil het graag precies & zeker weten...
Als rechtgeaard Waldorf liefhebber vind ik de Q nl. een mooie bak maar toch een tikkie prijzig ;)

De XL-7 heb ik trouwens laatst een middagje op bezoek gehad, maar die vond ik niet echt 'intuitief'...
Moet je echt voor in de handleiding duiken!
 
Volgens mij wel. De stepsequencer zeker niet, de arp wel.

Boele
 
Misschien is de Nord Modular G2 wel iets voor je. Je hebt daarin verschillende soorten sequencer modules zitten die je als basis voor een zeer uitgebreide arpeggiator kan gebruiken. Je kunt het zo complex en met zoveel hands-on mogelijkheden maken als je zelf wil. De G2 stuurt ook midi uit, dus je kunt ook je externe synth's er mee aansturen.

http://www.clavia.se/G2/index.htm
 
Ja, de G2... (zucht)
Ik ben op dit moment een tevreden Nord Modular 'classic' gebruiker... en één ding zou 'm wat mij betreft perfect maken: MIDI OUT (dan zou ik nooit meer zeuren over de krakkemikkig werkende editor op XP).
Volgens de 'kenners' is MIDI OUT technisch niet mogelijk op de 'classic'. Maar blijf het 'toevallig' vinden dat dit altijd was aangekondigd... tot opeens de G2 op 't toneel verscheen, en de support voor de eerste generatie Modular onmiddelijk werd gedropt. :(
 
Toch is de arp op de G2 niet zo spectaculair. De sequence modules kunnen wel iets moois maken natuurlijk.
Wat mij vooral bij de Q beviel was de "instant" fun met die arps. HEEL simpel een ingewikkelde multi-arp laten lopen was een fluitje van een cent. Bij de G2 moet je toch eerst weer iets "bouwen" voordat je verder kunt.
Maar ja, dat is een kwestie van werkwijze en wat je prettig vindt.

Boele
 
Puntje van probleem is dat ik eigenlijk genoeg (hardware) synths heb... zo'n Q klinkt heel mooi zover ik het kan beoordelen vanuit de demo's, maar ik vrees dat ik er qua geluiden / mogelijkheden te weinig mee doe (of juist te veel met de Q, en dan te weinig met m'n overige bakkies :D).

Daarom zou ik zou graag púúr een stepseq / arpeggiator / composition aid hebben, zonder ingebouwde andere 'flauwekul'. Ik ben tot nu toe nog het meest tevreden over 'M', al heb ik wat weinig tijd gehad om er uitbundig in te duiken. Dat komt nog wel... echter een stukje hardware, dàt zou het af maken.

De zelfbouw hardware interface die Marcel D noemt ziet er trouwens interessant uit!

reMote%20home.jpg
 
Origineel geplaatst door Hanz
Puntje van probleem is dat ik eigenlijk genoeg (hardware) synths heb... zo'n Q klinkt heel mooi zover ik het kan beoordelen vanuit de demo's, maar ik vrees dat ik er qua geluiden / mogelijkheden te weinig mee doe (of juist te veel met de Q, en dan te weinig met m'n overige bakkies :D).

Tja de reden waarom de Q+ heb weggedaan eigenlijk. Was soort van uitgekeken op de sound (hoewel het een gave synth is qua mogelijkheden). Maar de arp en stepsequencer mis ik toch wel...

Daarom zou ik zou graag púúr een stepseq / arpeggiator / composition aid hebben, zonder ingebouwde andere 'flauwekul'.
Tja, voor dat doel heb ik Colin Fraser's P3 stepsequencer aangeschaft. Ik ben nog geen stepsequencer tegengekomen met zulke schitterende en diepe mogelijkheden. Bovendien kun je hem als arp gebruiken, maar dat is (nog) redelijk spartaans. Misschien de moeite van een klein onderzoek waard?

http://www.colinfraser.com/p3/p3.htm (beetje out-dated)

en op

http://launch.groups.yahoo.com/group/analogue-sequencer/

is een mailinglist. In de files section vindt je een manual (ook nog niet helemaal up to date, maar het geeft een goede indruk van de mogelijkheden).
Colin is een DIY freak, update het OS ongeveer ieder half uur (hoewel het OS het punt van definitief begint te benaderen) en hij is onwaarschijnlijk vriendelijk en behulpzaam. Bovendien bouwt ie iedere wens in het OS in 8)
Verscheidene mensen op die list hebben er inmiddels twee (waaronder Paul Nagle).

Je kunt ook een door hem gebouwde P3 kopen (kost uiteraard wat meer).

Nogmaals: toon mij maar een stepsequencer die meer kan, vooral qua random dingen. Doepfer, Zeit, stepsequencers in hardware synths... ze leggen het allemaal af... :{

Groet, Boele
 
Tja, uhhh... als we dan toch met plaatjes aan het strooien zijn: hier kun je de mijne zien. In het hart van de setup, zullen we maar zeggen...
Inmiddels staat bovenop de Doepfer, waar ik nu nog lui met mijn arm op rust een tweede Xbase...

:D

http://www.synthmusic.info/

Boele
 
Ha Boele, ziet er mooi uit zo gezellig rondom de A6 geschaard... ;)
Plaats je foto ook eens in de Studio annex Crib thread!.

<OFFTOPIC> Zie ik het goed dat je als 'standaard' voor de XBase, P3 en nog iets (machinedrum?) zelf maar wat getimmerd hebt? Ik heb me laatst blauw gezocht naar zo'n ding... moest genoegen nemen met een 'schappenrek' - het enige wat er bij de bouwmarkt op wilde lijken. Wel wat te klein helaas :(
 
Laatst gewijzigd:
Origineel geplaatst door Hanz
[...]weet jij toevallig of die arpeggiator / stepseq features van de Q ook toevallig in één der andere Waldorf (Micro-Q bijv.) terugkomen?

in de stepseq features wordt alleen door de "grote" Q zelf. de microQ heeft alleen arpeggiators die je tot op zekere hoogte kunt editten (vraag me niet hoe hoog)(maar daar is de handleiding voor).

Origineel geplaatst door Hanz
De XL-7 heb ik trouwens laatst een middagje op bezoek gehad, maar die vond ik niet echt 'intuitief'...
Moet je echt voor in de handleiding duiken!

Terecht, om simpele dingen te kunnen doen moet je al een dagje prutsen. Sterke punt van de XL is inderdaad niet de arpeggiator. Arpeggiators zijn relatief gezien een ramp! (maar goed, die gebruik ik zelf nooit)

de oberheim cyclone is ook een abstracte arpeggiator, ken m zelf niet maar het schijnt dat je ook daar even mee zoet bent ;)
 
Back
Top