synths en het occulte

[krautrock1958]

Niet iets met een synth maar wel met een oude platenwisselaar.
Ik heb 't een keer gehad dat ik op visite bij een oude vriend zat en we begonnen een gesprek over de zin van het leven.
Nog geen minuut later begon uit zichzelf de ouderwetse platenwisselaar te starten en er liet de wisselaar een plaat van Louis Davids vallen en de arm ging boven de plaat en de boel begon te spelen.
Het eerste nummer was is "de zesdaagse" wat gaat over dat de mens in de tredmolen van het leven 6 dagen van de week aan het sappelen is op het werk.
Toen kreeg ik even het kippevel op m'n armen, het voelde alsof ze van boven even het antwoord op de vraag gaven.

 

[Disharmonic]

... we begonnen een gesprek over de zin van het leven ... "de zesdaagse" wat gaat over dat de mens in de tredmolen van het leven 6 dagen van de week aan het sappelen is op het werk... het antwoord op de vraag ...

Opmerkelijk dat de ervaring die je enigszins occult kunt noemen een nogal calvinistisch antwoord geeft op de vraag wat de zin van het leven is.

 

[krautrock1958]

Opmerkelijk dat de ervaring die je enigszins occult kunt noemen een nogal calvinistisch antwoord geeft op de vraag wat de zin van het leven is.

Nou ja, het ging om de ervaring van dat moment, hoe het gebeurde en dat toevallig die plaat aan ging.
Ik werkeloos in 1985 en misschien was dat wel het antwoord wat ik op dat moment nodig had.

 

[Nap]

Het grootste raadsel is waarom iemand in godsnaam iets van Louis Davids op zijn platenspeler heeft liggen

 

[Disharmonic]

Ik werkeloos in 1985 en misschien was dat wel het antwoord wat ik op dat moment nodig had.

Ja, dat kan ik me voorstellen, het is relativerend. Dan is werkloos zijn nog niet zo slecht, als daar 6 dagen per week sappelen op het werk tegenover staat.

 

[conso]

Depeche Mode heeft Anton Corbijn een film laten maken, naar ik aanneem over hun ervaringen op dit gebied: Spirits in the Forest.

Toevallig net vanavond om 21.10 op NPO3 te zien. Nou ja, zoiets kan geen toeval zijn natuurlijk... Scary shit...

https://www.tvgids.nl/tv/depeche-mod...orest/91561751

 

[vink]

Hahaha cool

Ik heb nooit 'spirituele' muziek ervaringen met computers of synths patches.
Das lauter mechanisch.
maar met zingen en spelen raak ik wel eens in de twilight zone. Daar bestaat geen tijd en je weet niet waar je bent. Das de mooiste plek waar je in je creativiteit kunt zijn.

dat heb ik eveneens met zingen, ik oefen eerst wat, en meestal met 1 of 2 takes, raak ik in de zone, het is alsof je wordt opgetild, nee niet precies uitgdrukt, heel je lijf voelt anders.

soms met inspelen, kan ik het ervaren, maar met inzingen is het volledig.

ik ervaar het wel wanneer ik schrijf, maar goed dat naakt het occulte, of het mystieke, of het idiote (via idioom, i.e. eigenaardig, eigenzinnig).

 

[krautrock1958]

maar met zingen en spelen raak ik wel eens in de twilight zone. Daar bestaat geen tijd en je weet niet waar je bent. Das de mooiste plek waar je in je creativiteit kunt zijn.

Ja, da's het mooist als je in die state of mind bent maar voor mij als gewone sterveling gebeurt dat niet elke keer en het grappige is dat des te harder je op zoek bent des te onwaarschijnlijker de kans dat je in the zone komt.
Ik heb dat nog vaker met beeldhouwen en schilderen dan met muziek gehad, op die momenten wordt je opgenomen in een groter bewustzijn en wordt je eigenlijk een doorgeefluik, er is niets tussen jezelf en je medium.
Ook met gedichten schrijven vroeger kwam ik in de stroom zeg maar en dan kwamen de woorden vanzelf.
Daarbij wil ik vooropstellen dat dit wat mij betreft het beste gaat als je het simpel houdt, dus niet dat je eindeloos van alles moet doen voor je aan de gang kan, wat mij betreft zijn analoge apparaten, zoals drums, gitaar, piano en zingen bijv het makkelijkst omdat alles wat in je opkomt direkt kan doorstromen, het gaat er tenslotte om dat er niets tussen jou en je medium zit.
Ik heb 't idee dat de echt grote creatieve geesten gewoon heel makkelijk "aan gaan" op het moment dat ze aan de gang gaan.
Bill Evans zei 'ns in een interview: "voor mij bestaat er geen piano, het is gewoon een gat naar de muziek"
Ik noem het zelf niet zo zeer occult alswel directe ervaring, anderen noemen het misschien trance, het is maar net welk naambordje je erop plakt denk ik.

 

[krautrock1958]

Het grootste raadsel is waarom iemand in godsnaam iets van Louis Davids op zijn platenspeler heeft liggen

Daar snap jij waarschijnlijk niets van, dat was in die jaren een beeldhouwer waar ik mee omging.
Hij woonde op een woonboot bij het centraal station in Amsterdam en was toen al een jaar of 65.
Als hij iemand z'n kop boetseerde dan was ie in the zone, dan kon om hem heen van alles gebeuren maar hij was alleen maar met die kop bezig.
Zo maakte hij indertijd prachtige koppen van oa Johan Cruyff en van Thijn, de toenmalig burgemeester van Amsterdam.

 

[flyweight]

Ja, da's het mooist als je in die state of mind bent maar voor mij als gewone sterveling gebeurt dat niet elke keer en het grappige is dat des te harder je op zoek bent des te onwaarschijnlijker de kans dat je in the zone komt.
Ik heb dat nog vaker met beeldhouwen en schilderen dan met muziek gehad, op die momenten wordt je opgenomen in een groter bewustzijn en wordt je eigenlijk een doorgeefluik, er is niets tussen jezelf en je medium.
Ook met gedichten schrijven vroeger kwam ik in de stroom zeg maar en dan kwamen de woorden vanzelf.
Daarbij wil ik vooropstellen dat dit wat mij betreft het beste gaat als je het simpel houdt, dus niet dat je eindeloos van alles moet doen voor je aan de gang kan, wat mij betreft zijn analoge apparaten, zoals drums, gitaar, piano en zingen bijv het makkelijkst omdat alles wat in je opkomt direkt kan doorstromen, het gaat er tenslotte om dat er niets tussen jou en je medium zit.
Ik heb 't idee dat de echt grote creatieve geesten gewoon heel makkelijk "aan gaan" op het moment dat ze aan de gang gaan.
Bill Evans zei 'ns in een interview: "voor mij bestaat er geen piano, het is gewoon een gat naar de muziek"
Ik noem het zelf niet zo zeer occult alswel directe ervaring, anderen noemen het misschien trance, het is maar net welk naambordje je erop plakt denk ik.

Ja interessant. Sinds corona heb ik deze ervaring niet zo diep. Daarvoor heb ik ook wel eens out of body experiences. Dan zie/observeer ik mezelf spelende. Dat is toch wel de diepste toestand van die ervaring voor mij.
ik ga binnekort floating tank proberen om deze zone te trainen. Heel fot en gezond zijn help daar ook bij. Maar idd er mogen geen gedachten zijn die in die staat willen raken dan werkt het niet.

Grappig zijn het juist de meest kunstzinnige mensen om me heen die dit kunnen. Die kunnen hun gedachte/ego soms even los laten.

Jiddu Krishnamurti heeft daar interesante dingen over te vertellen. Vind jouw eigen meditatie. Je hoeft dus niet als een hippie met gekruiste benen te gaan zitten.

Voor mij voelt het also ik het kind in mij de controlle laat nemen.

Ja en wat je zegt op een bepaalde manier zijn we allemaal een doorgeef luik en creeer je nooit echt iets. Vind dit een heel interessant onderwerp.

 

[Disharmonic]

Depeche Mode (...) Toevallig net vanavond om 21.10 op NPO3 te zien.

Nog bedankt voor de tip, niet zo'n tv-kijker en dan had ik het hoogstwaarschijnlijk gemist. Ga het later bekijken.

Het is vooral een registratie van een concert, begrijp ik? Heb DM één keer gezien, Zeebrugge, 1993. De weergoden hielpen een handje om het begin van het concert onvergetelijk te maken, heftig onweer en dat gaf een hele bijzondere sfeer toen ze begonnen te spelen. Daarna werden we zeik- en zeiknat van de regen die met bakken uit de lucht kwam vallen...

 

[conso]

Nog bedankt voor de tip, niet zo'n tv-kijker en dan had ik het hoogstwaarschijnlijk gemist. Ga het later bekijken.

Het is vooral een registratie van een concert, begrijp ik? Heb DM één keer gezien, Zeebrugge, 1993. De weergoden hielpen een handje om het begin van het concert onvergetelijk te maken, heftig onweer en dat gaf een hele bijzondere sfeer toen ze begonnen te spelen. Daarna werden we zeik- en zeiknat van de regen die met bakken uit de lucht kwam vallen...

Ik heb een minuut of twintig gezien. Ik ben decennia geleden na de eerste drie fijne singles afgehaakt

Er zitten live fragmenten in de film, maar het is vooral een portret van een aantal hardcore fans. Volwassenen van over de hele wereld, van het soort die in een half natte boxer of string urenlang voor aanvang voor de deur van het stadion staan om op de eerste rij voor het podium te kunnen staan.

Er zit een Zuid-Amerikaan (dacht ik) in wiens kinderen na de scheiding met hun moeder naar de US zijn verhuisd. Hij is stapelgek op ze, en miste ze vreselijk. Begrijpelijk.

Ik ben afgehaakt nadat hij vertelde dat zijn favoriete DM nummer geschreven is door een de DM'ers nadat ook hij gescheiden was en de kinderen vertrokken waren. Het ging steeds om die diepe verbinding tussen de fans en bandleden/ teksten. (Ik bedoel de DM'er met blonde krullen, die liefst veertig keer per set een andere zeldzame vintage gitaar omhangt, waar hij vervolgens ook niets mee blijkt te kunnen.)

Corbijn was hier mijns inziens ook even het spoor helemaal bijster. Tenzij het permanent is. Dan vrees ik voor een aankondiging voor een film over De Dijk.

 

[Disharmonic]

conso : Oei! Nou ja, ik wil het toch even zien, 'ns kijken hoe lang ik het kan volhouden. Ben dus gewaarschuwd.

 

[conso]

conso : Oei! Nou ja, ik wil het toch even zien, 'ns kijken hoe lang ik het kan volhouden. Ben dus gewaarschuwd.

Zeker doen! Ik zou het een 'bijzondere' film willen noemen

 

[Nap]

Volwassenen van over de hele wereld, van het soort die in een half natte boxer of string urenlang voor aanvang voor de deur van het stadion staan om op de eerste rij voor het podium te kunnen staan.

Heb ik ook 2x gedaan bij de Ziggo Dome. Mooi man, wat een shows. Mijn lingerie bleef overigens wel gewoon droog hoor. Maar DM heeft inderdaad wel "rabid" fans ja, van die lui die ze hele continenten achterna reizen enzo. Heb wel wat van die lui gesproken, en ze zijn vaak erg intens en fanatiek, hun hele leven lijkt er wel om te draaien. Ook een hoop wannabe lookalikes ("Oh wow, Dave droeg dat shirt in Toronto tijdens de tour van 98!"). Ik vind dat allemaal wat overdreven, maar ieder zijn meug denk ik dan maar. Ik wacht zelf in elk geval altijd tot ze in de buurt zijn en vind 1 show per tourcyclus ook wel genoeg

 

[MacGyverGear]

Ik moet ineens aan PabloDeMode denken.

Het klinkt misschien raar maar de enige keer dat ik een soort van paranormale (of meer toevallige) ervaring had was met K3 Of eigenlijk.. ik had een patch gemaakt op een digitale synthesizer die zo ontzettend vol en analoog klonk en deed denken aan een patch in mijn Kawai K3.. toen ik em wilde opslaan en in de synth naar de eerst volgende vrije locatie wilde selecteren bleek het (je raadt het al) locatie 3 en zat ik inmiddels in bank K. Serieus!! Geen grap.

Ik heb de patches nog ergens laten horen hier ook.. ff zoeken..
https://www.synthforum.nl/forum/synt...53#post3765553

 

[Disharmonic]

Het klinkt misschien raar maar de enige keer dat ik een soort van paranormale (of meer toevallige) ervaring had was met K3 ...

Voor een moment dacht ik aan deze K3. Wat voor ervaring je daar mee had, en dan ook nog paranormaal... Maar een Kawai K3, dus.

 

[conso]

Heb ik ook 2x gedaan. Mooi man, wat een shows. Mijn lingerie bleef overigens wel gewoon droog hoor. Maar DM heeft inderdaad wel "rabid" fans ja, van die lui die ze hele continenten achterna reizen enzo. Ik wacht altijd tot ze in de buurt zijn en vind 1 show per tourcyclus ook wel genoeg

Ik heb het zelf in mijn studententijd ook een keer gedaan, bij Duran Duran , samen met een maatje, vooral om eens urenlang tussen honderden gillende meisjes te kunnen staan. Maar wie zijn eigen ellende goed kan spiegelen aan de teksten van Duran Duran in de mid eighties verdient zelf een podiumplaats. Daar kan de meest raadselachtige poëzie vaak niet tegenop.

'Rabid fans' , die kende ik nog niet.

Ik heb trouwens niets tegen het 'vieren van herkenning'. Mijn vader runde een dorpskroeg waar beren van kerels in blauwe hoogwerkers overalls in de loop van de nacht hun arm om de jukebox hingen, voor een paar gulden tien keer achter elkaar 'Manuela' intoetsten, en de hele rit met tranen in hun ogen stonden mee te zingen. Ik was daar als jochie getuige van omdat de slaapkamers zich boven het café bevonden, wat betekende dat ik soms om 02.00 uur in flanellen pyjama half slapend naast de bar stond.

Resoluut Lo- en Hi- culture scheiden tekent de snob. Ik hoor liever 'de Clown' van Ben Cramer dan welke riedel van Jean Michel Jarre dan ook. Maar nog veel liever hoor ik Alessandro Cortini, Scott Walker of Angie McMahon.

 

[MacGyverGear]

Voor een moment dacht ik aan deze K3. Wat voor ervaring je daar mee had, en dan ook nog paranormaal... Maar een Kawai K3, dus.

hahaa.. die ja! Maar de Kawai K3 komt uit de 80s en kan verder niet zo veel aan die associatie doen.

 

[conso]

Ik moet ineens aan PabloDeMode denken.

sizers-en-synth-modules/3764942-advies-gezocht-welke-polyfone-synth-kopen?p=3765553#post3765553"]https://www.synthforum.nl/forum/synt...53#post3765553[/URL]

Haha, dat had ik toen ik 'Rabid' fans in het bericht van Nap zag, en dat in eerste instantie als 'Rabit' fans las. Maar vooral door Depeche Mode natuurlijk !