Zo weet ik ook nog steeds niet of je een vst(i) nou multitimbraal kan maken of niet..
Dat hangt van de VST af. Een betere vraag: moet je dat wel doen?
Stel ik gebruik een geluid uit Sytrus(fruity loops vsti) en die plaats ik op spoor 1.
Op spoor 2 wil ik een ander geluidje uit Sytrus...dat gaat dus niet,dan veranderd hij meteen het geluid van spoor 1.
M.A.W sytrus is eigenlijk 1 geluidsgenerator....toch?
Zou het dan mogelijk zijn om sytrus een paar keer te kopieeren in je vst mappen zodat je sytrus multitimbraal maakt?
Dan doe je iets fout. Je hoeft niks te kopiëren in de VST map; je moet gewoon leren hoe FL Studio met instances en sporen om gaat. Die kopieën worden voor jou door FL Studio al gemaakt.
Als je een nieuw MIDI-spoor maakt (vraag me niet de details hoe dat in FL gaat) moet dat zijn eigen plugin krijgen, en niet "wijzen" naar de plugin die al op het andere spoor staat.
Als ik in Ableton Live een nieuw spoor aanmaak sleur & pleur ik daar bijv. Alchemy op. Ik kan deze procedure zo vaak herhalen als ik wil, en dan krijg ik een aparte Alchemy per spoor die zich niks aantrekt van de rest. Zo zou 't ook moeten werken in FL. Toch nog maar eens even terug naar de handleiding, dus
.
En zou dit ook met efx plugins op die manier kunnen?
Ja, al heet dat dan niet multitimbraliteit, maar Send en Insert-effecten.
Op hardwaresynths:
n-parts Multitimbraliteit geeft je
n "virtuele kopieën" van een synthesizer, met de volgende voorwaarde:
- alle parts moeten de polyfonie delen
- alle parts moeten de uitgangen delen
- alle parts moeten de effecten delen
Waarom is dit leuk:
- je hoeft niet eerst een compleet spoor op te nemen, de synth dan naar een ander geluid om te schakelen, en dan weer op te nemen eerdat je verder kan
- je kunt meerdere geluiden layeren
- je kunt meerdere geluiden splitsen
Er is overigens geen verschil tussen layer en split; beide definiëren ze een deel van het toetsenbord waarop ze "reageren". Als die delen overlappen heb je een layer, als ze precies aansluiten heb je een split.
Layeren en splitsen kun je heel makkelijk doen door gewoon beide sporen op scherp te stellen voor opname en er voor te zorgen dat ze beide informatie ontvangen van dezelfde MIDI input. Het enige verschil wat layeren er nog bij doet is dat je er een filter tussen zet die bijv. alle MIDI-signalen onder de noot C3 negeert. Dus, daar heb je al geen multitimbraliteit voor nodig.
Het andere deel zijn meerdere instances. Nu is iets als Kontakt best belastend voor je CPU; maak je een nieuwe Kontakt aan voor elk spoor, dan is er "overhead". Kontakt geeft dus de optie om bijv. 8 geluiden in te laden die ieder hun aparte uitgang hebben (en daar komen we gelijk aan de eis voor multitimbraliteit voor plugins: je hebt meerdere uitgangen nodig - Kontakt heeft "2 out" en "8 out" varianten van de plugin) maar waar er dus maar 1 keer de "overhead" van de plugin zelf is. Dat kan je wel wat ellende schelen.
Maar je ziet dat multitimbraliteit dus voornamelijk iets voor hardware is; bij software heb je 't niet nodig, omdat je er veel makkelijker omheen kunt werken. In plaats van een virtuele kopie is het veel meer alsof je gewoon die synthesizer 20 keer hebt. Wat in feite ook zo is.
Cubase had met het VST-rack (geen idee of dat nog steeds gebruikt wordt in 4 en 5) iets dat meer op hardware lijkt: je vertelt het "rack" eerst welke apparatuur je in de studio hebt, en vervolgens routeer je de uitgangen van elk MIDI-spoor naar een plugin in het rack. Die aanname is eigenlijk een beetje dwaas in software-land; het enige wat je tegen moet houden om 999 MIDI-sporen te maken, ieder met een plugin er op - is de CPU. Het kan zo echter wel overzichtelijker (naja, kwestie van smaak) zijn om bijv. maar 1 plugin voor drums te gebruiken en dan 6 MIDI-sporen - eentje die alleen noten voor de kick bevat, eentje die alleen noten voor de snare bevat, etc.