Roland Kuit - Lover Bytes

Niet om aan te horen. Op zich vind ik klankexperimenten best interessant en hoeft iets van mij heus geen lineair lekker in het gehoor liggend melodietje te zijn, maar dit klinkt als random stukken signaal die random achter elkaar worden afgespeeld waarbij de losse sounds al geen prettige klank hebben en de compositie als geheel ook niet echt iets doet wat mij bewust of onbewust aanspreekt. Als dit uit mijn audiointerface kwam zou ik hem terug sturen.
 
kan er niet zoveel mee. klninkt als txt files enzo ipv wav-jes direct in een sample editer laden. been there done that
 
echt geen idee wat ik hiervan moet vinden. Het is geluid, dat wel. Een analoge imitatie van een defecte DA converter? wie zal het zeggen. Mijn monitors zijn godzijdank nog heel en dat is fijn . Ik zou dit echt graag begrijpen, of niet en voelen of whatever. Muziek moet iets bij mijn oproepen. Dat doet dit wel maar het is verbijstering, onbegrip. Stel me de vraag "is dit nou serieus of een grap" en dan probeer ik me te verplaatsen in iemand die een Buchla 200 in bezit heb en dan dit er mee doet, en dan ben ik terug bij af. Succes wil ik wensen maar dat heb je volgens mij wel in de muziek en dat is dan wel bijzonder want ik weet zeker dat als ik dit produceer ik weinig zal bereiken..of toch?!
 
Doet me een beetje denken aan een analoge robot op een WC-pot.
 
is dit het spijsverteringskanaal van een robot ? Als dat zo is dan is dat een goede kunstzinnige representatie :)
 
Ik zou dit echt graag begrijpen, of niet en voelen of whatever. Muziek moet iets bij mijn oproepen.
Inderdaad valt dit buiten de traditionele grenzen van muziek, zoals een "liedje" met een couplet-refrein-structuur. Maar het is wel een compositie, zoals een schilderij of een film ook een compositie is. Exact nazingen of naspelen ("uitvoeren") is niet aan de orde. Daarmee lijkt de aanpak op oudere conceptuele kunst van bijv. Sol Lewitt, die vooraf een aantal beperkende regels vaststelde en binnen die beperkingen een tekening maakte/liet maken. Altijd met de hand, maar "expressie" (zoals meestal bij schilderen/tekenen) was niet de bedoeling.

Althans, dat denk ik want ik weet er ook niet al te veel van. Misschien komt het nu over als een intellectuele oefening, maar tegelijkertijd vind ik het op een bepaalde manier wel opwindend/bevrijdend en dat is toch ook een gevoel.
 
Laatst gewijzigd:
Ik vraag me toch af in hoeverre dit een compositie is i.p.v. maar wat aan knoppen draaien en wat gekke geluiden ten gehore brengen. Los daarvan hoort deze inzending natuurlijk helemaal thuis in deze synthforum contest.
 
Plots denk ik dat ik het begrijp: Gelukkig zijn er altijd mensen die buiten de kaders denken waardoor uiteindelijk nieuwe muziekstromingen ontstaan. Het heen en weer halen van een plaat onder een naald, het toepassen van dub, opnemen van losse fragmenten audio en verdelen over een klavier.. het had allemaal tijd nodig.
 
het lijkt alsof het belangrijker is hoe je het gedaan hebt dan wat er uit de speakers komt.
ik kan best wel wat experimentele shit hebben, ook zo los als dit, maar dan wel met meer sfeer graag
deze had ook 20 sec kunnen duren
wat getrappel van een computer diertje, leuk, maar geen verhaal verder of emotionele indruk
 
"those were the days...":halleluja
Ode aan de good old days van de non standard sysnthesis.
Gek dat zoveel mensen hier, met zoveel luister-ervaring, de subtiliteit, de klanknuance en vooral de humor van dit stukje ontgaat.
 
Back
Top