Normaal noteren we noten op een notenbalk. Hoe verder de noten naar rechts op de notenbalk staan des te later ze gepeeld moeten worden. Het is alsof er een autootje met megafoons op het dak over die notenbalk rijdt, en voortdurend die noten ten gehore brengt waar het autootje op dat moment bovenop staat. Dit beeld laat een generalisatie toe. We kunnen ons ook een geasfalteerd terrein voorstellen waarop noten geschilderd zijn, en waarop men naar eigen voorkeur met het bewuste autootje met megafoons kan rondrijden. Dit levert dan een vorm van muziek op die zowel afhankelijk is van de noten die op het asfalt geschilderd staan als van het parcours dat men verkiest over dat terrein te rijden.
(Wiskundig kan de generalisatie natuurlijk nog veel verder gaan waarbij de noten in een n-dimensionale ruimte worden geplaatst. Ieder pad in die ruimte levert dan een specifieke uitvoering/versie van de gecomponeerde n-dimensionale muziek op.)
Is dat idee al eens eerder door iemand bedacht of uitgevoerd? Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat ik de eerste zou zijn.
(Wiskundig kan de generalisatie natuurlijk nog veel verder gaan waarbij de noten in een n-dimensionale ruimte worden geplaatst. Ieder pad in die ruimte levert dan een specifieke uitvoering/versie van de gecomponeerde n-dimensionale muziek op.)
Is dat idee al eens eerder door iemand bedacht of uitgevoerd? Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat ik de eerste zou zijn.