Luisteren jullie naar je eigen nummers?

Wat mijn techno producties betreft : een volledige track afluisteren met intro en outro doe ik achteraf niet graag meer, maar wat mij helpt is om -als ik eeen 10 tal tracks af heb- er één lange DJ Mix van te maken zodat je een half uurtje aan muziek hebt.
Dat dan afluisteren (in de auto op hoog volume) als je er eens zin in hebt en soms ben je zelf dan verbaasd van het resultaat.

Ik neem ook dingen met mn vleugel en cello (minimaal modern klassiek) , daar probeer ik dan van 10 nummers een tof cd'tje van te maken die een beetje een opbouw kennen zodat het ook eens tof is om in zn geheel te beluisteren.
 
Als je al zingt dan moet je van je stem houden.
Anders word het niks.

Groeten van andreos

Een voordeel van stem geluid is (wat het ook is) dat het vaak origineler is en eigener.
De discussie die Bombario aanzwengelde over auteursrechten is dat men minder snel aanstoot neemt aan het totale muziek stuk.
Al is het bij wijze van spreken super vals gezongen
Als het alleen instrumentaal een succes is dan zitten ze altijd te loeren waar je de samples vandaan hebt.
Jaloezie komt om de hoek kijken even als advocaten claims of verwijdering van YouTube of allerij strafmaatregelen.


Een Canadees gaf mij onderstaande raad. :
Partnered Projects schreef op 26-04-2024 18:25:

Hoi vgJS,
Bedankt voor de verduidelijking. Ik stel voor dat je liedjes in het Nederlands blijft schrijven, want dat is het meest natuurlijke. Het is belangrijk dat je muziek maakt voor jezelf, niet alleen om anderen te plezieren.
Al het beste,
Frank
 
De reis is het doel ja :D
Daar gaat het om wat mij betreft.
Ik heb dat met tekenen ook: zodra een tekening klaar is, gaat 'ie in de map. Net als met mijn muziek kijk ik soms eens terug en vind het dan ook leuk, maar ik ben altijd vooral bezig met het volgende ding. Da's ook een van de redenen dat optreden met muziek mij totaal niet interesseert, iedere keer dezelfde liedjes moeten spelen lijkt me een gruwel.
Zodra ik produktie moet maken dan wordt het moeten ipv willen en avontuur en dat gaat me al gauw tegenstaan, het is ook een creatief proces uiteindelijk.
Maar als je voor een publiek optreedt en iedereen is enthousiast dan is het weer anders want als je dan de mensen ziet genieten en plezier hebben dan doe je het omdat je daar een goed gevoel van krijgt.
Ik heb alleen in een soort pop/jazz koor wel voor anderen opgetreden en een tijdje met dichters op avondjes gestaan en dat was wel weer leuk omdat andere mensen dan genieten en het is leuk om gehoord te worden uiteindelijk maar belangrijk voor mij is dat er wel een zekere vernieuwing plaatsvind want elke keer hetzelfde verhaal afdraaien wordt uiteindelijk ook vervelend.
 
Mijn producties zijn slecht.

Zo zou ik helemaal niet denken, dan ga je vergelijken. Uiteindelijk is alles zinloos, so who cares. Alleen een arpeggio aanslaan en wat aan de cut-off draaien kan al hemels zijn, dus ik zou gewoon lekker doorgaan en weg blijven van kwalificaties als goed en slecht. Wat je dus al doet 👏
 
Laatst gewijzigd:
Mijn producties zijn slecht. De mix is niet goed. Het geluid is beroerd. En bij de jaarlijkse context bungel ik vrolijk onderaan. En toch, ik vind het leuk om naar de muziek te luisteren die ik ooit heb gemaakt. En heel af en toe denk ik zelfs: "Woh, dat ik dat bedacht heb."
Mooi om te lezen. Geloof me, we zijn allemaal op dit punt (geweest). Muziek moet ook vooral plezier zijn. Gewoon beginnen en dan rolt er op een gegeven moment iets uit. Het blijft magisch.

M.b.t. de productie, dat is allemaal te leren. Ik leer daar nu zelf veel over, EQ, Synthese, etc. Als je eenmaal op dat punt bent is het echt de moeite waard. Ook als onderdeel van het creatieproces en.. het is gewoon lekker als iets wat leuk geproduceerd is ook nog net een beetje meer af klinkt.
 
Mijn producties zijn slecht. De mix is niet goed. Het geluid is beroerd. En bij de jaarlijkse context bungel ik vrolijk onderaan. En toch, ik vind het leuk om naar de muziek te luisteren die ik ooit heb gemaakt. En heel af en toe denk ik zelfs: "Woh, dat ik dat bedacht heb."
ik typ je naam eerste wat ik luister klinkt zwoel en gevoelig. Loudness war winnen is op yt op te zoeken.
 
Zoiets ja. Die platgestampte audioworsten die tegen de oversturing aanzitten (of er zelfs net overheen gaan) en geen greintje dynamiek meer hebben vind ik niet om aan te horen, en daarnaast zijn ze door de LUFS methodiek van de streaming diensten ook grotendeels overbodig geworden.
 
Loudness wars mixen gaan bij mij standaard na 5 seconden uit.
Ik vind het super interessant en leerzaam, heel de wereld maximaal loudness lijkt mij ook niet relaxt.
Wat ik interessant vind zijn tracks waar alles toch dynamisch klinkt. Volume kan hier laag en hoog met 1 knop.
 
Een mooie volle mix wel, maar niet zo'n track die 99% van de tijd tegen de 0dB aan zit te duwen. Daar is gewoon al het leven uit geduwd en daarnaast/daardoor vermoeiend om naar te luisteren. Dat werkt misschien in een club waar alles sowieso de hele tijd voluit staat, maar niet voor thuis op de bank. Ook grappig die mixen met zoveel sidechain dat als je ze luistert op een set zonder bas (zoals een wekkerradio of ander brak afluisterding), de muziek de hele tijd weg lijkt te vallen :D
 
Laatst gewijzigd:
Daar gaat het om wat mij betreft.

Zodra ik produktie moet maken dan wordt het moeten ipv willen en avontuur en dat gaat me al gauw tegenstaan, het is ook een creatief proces uiteindelijk.
Maar als je voor een publiek optreedt en iedereen is enthousiast dan is het weer anders want als je dan de mensen ziet genieten en plezier hebben dan doe je het omdat je daar een goed gevoel van krijgt.
Ik heb alleen in een soort pop/jazz koor wel voor anderen opgetreden en een tijdje met dichters op avondjes gestaan en dat was wel weer leuk omdat andere mensen dan genieten en het is leuk om gehoord te worden uiteindelijk maar belangrijk voor mij is dat er wel een zekere vernieuwing plaatsvind want elke keer hetzelfde verhaal afdraaien wordt uiteindelijk ook vervelend.

Zoiets ja. Die platgestampte audioworsten die tegen de oversturing aanzitten (of er zelfs net overheen gaan) en geen greintje dynamiek meer hebben vind ik niet om aan te horen, en daarnaast zijn ze door de LUFS methodiek van de streaming diensten ook grotendeels overbodig geworden.

Mijn producties zijn slecht. De mix is niet goed. Het geluid is beroerd. En bij de jaarlijkse context bungel ik vrolijk onderaan. En toch, ik vind het leuk om naar de muziek te luisteren die ik ooit heb gemaakt. En heel af en toe denk ik zelfs: "Woh, dat ik dat bedacht heb."
Hola.
Toch doorgaan en leren.
Hier ook veel info.
En vraag hulp hier.
Hoe men het doet.
Groeten van andreos.
 
Ik vind het super interessant en leerzaam, heel de wereld maximaal loudness lijkt mij ook niet relaxt.
Wat ik interessant vind zijn tracks waar alles toch dynamisch klinkt. Volume kan hier laag en hoog met 1 knop.
Maximale loudness flowed en grooved ook niet. Zeer vermoeiend en gewoon niet prettig om naar te luisteren. De tegenbeweging is er al een tijdje en ik meen dat ze dit dus ook wat meer tegen willen gaan met de LUFS standaard.

Is dit hele gedonder ooit niet ontstaan bij amerikaanse rock? Hoe harder het uit de radios op de steigers klonk, hoe beter (voor de verkoop). Zoiets was het volgens mij. Kunst en verkoop. Altijd een wrijvende relatie.
 
Regelmatig, vooral recent werk. Ik ben immers mijn grootste fan. De luisterbeleving wissselt tussen zelfkritiek en aanvaarding en soms zelfs trots. Trots ben ik op passages waarvan ik me afvraag hoe ik die gezien mijn beperkingen in vredesnaam heb kunnen maken. Werk dat nog niet is uitgebracht beluister ik vaker omdat er dan nog wat aan te doen is.
 
Ik ben tamelijk "bipolair" als ik naar m'n eigen muziek luister; soms vind ik het allemaal maar niets en verspilde energie en soms ben ik best tevreden en een beetje trots.
M'n klassieke piano opnames kan ik makkelijker waarderen; het is geen eigen muziek en muziek die ik sowieso goed vind (anders ging ik het niet spelen), dus dat is makkelijk... maar ik gun het mezelf wel om trots te zijn op de muzikale prestatie van het instuderen en uitvoeren van zo'n klassiek stuk (totdat ik ga vergelijken met de profs, maar ja, altijd baas boven baas denk ik dan maar :))
 
Totdat ze zijn uitgebracht daarna nauwelijks nog .
 
Back
Top