Qua mogelijkheden is er weinig twijfel nodig.
Je moet het zo bekijken: Korg heeft tot de komst van de Trinity een bepaalde lijn van synthesizers gevoerd die werken met zgn. AI (en later AI²) synthese. Dat zijn een tijd lang de topmodellen geweest. Op een gegeven moment is de Trinity er gekomen wat later uit is gegroeid in de Triton. Toen werden de AI² synths dus de "lagere" modellen.
Na de X- (X2, X3, X5, X5D) en N (N264, N364, N5, N5ex)-serie zijn er geen AI² synths meer gemaakt; de enige die van de lijn een hele tijd heeft meegedraaid is de X5D geweest omdat dat een heel licht en compact ding was.
De Trinity gebruikte echter een andere manier; ACCESS. De Triton gaf hier weer een draai aan en kwam met HI (Hyper Integrated) synthese. Dit heeft allemaal weinig te betekenen, maar het verschil tussen AI en HI/ACCESS is dat de eerste geen resonante filters heeft en de laatste wel. Als je dus ook nog analoog-achtige geluiden wil namaken ben je bij een AI-synth voor het grootste deel aan het verkeerde adres.
Omdat er dus al een hele tijd geen "lower-range" synthesizers in de stijl van de AI-gebaseerde modellen werden gemaakt kwam Korg met een gestripte versie van de Triton - de Le. De TR is niks anders als een Le met meer sample-geheugen en een geupdate manier om data in te laden - via SD-geheugenkaartjes ipv SmartMedia.
Waarin verschillen de Tritons van elkaar? Nou, de "grote" hebben een vrij uitgebreide effectensectie met een hoop keuze en instellingen. De "kleine" hebben maar 2 globale effecten en 1 insert. Insert-effecten kun je vergelijken met een gitaar-effectpedaal die je tussen je instrument en je versterker zet. Als je er een tweede apparaat op aan wilt sluiten heb je een probleem; dan heb je 2 pedaaltjes nodig, of je moet het een globaal effect maken, wat er voor zorgt dat alles wat je er door stuurt hetzelfde klinkt. Globale effecten (ook wel "send"-effecten genoemd) zijn vaak reverb (nagalm) en delay (echo); insert-effecten zijn distortion, chorus, phaser. Wil je dus op 2 instrumenten 2 verschillende phasers, dan gaat dat niet of je moet creatief gaan goochelen waardoor je dus 1 van je globale effecten opoffert. Maakt dat wat uit? Nou, voor live-gebruik waarin je toch vaak slechs 1 instrument tegelijk speelt, nee. Wil je zo'n ding als compleet apparaat voor je studio gebruiken, dan moet je dus eerst de sporen gewoon als geluid opnemen (ipv als een serie MIDI instructies) en kun je ze achteraf niet wijzigen zonder weer een opname te maken.
Verder over de verschillen: De grote hebben een sampler erin zitten, de kleine hebben dat alleen als uitbreiding. De kwaliteit van het toetsenbord van de grotere is stukken beter als die van de kleinere (maar dat kan ook je persoonlijke smaak zijn - gewoon testen dus). De Karma is een beetje vreemde eend in de bijt; die lijkt qua vorm en toetsenbord het meeste op een Le, maar heeft wel de inhoud van een "volledige" Triton.
Jouw afweging is dus tussen een nieuwer maar minder krachtig model met 88 gewogen toetsen of een iets ouder maar krachtiger model met 61 gewone toetsen. Nou is het wel zo - toetsenborden verschillen een hoop van elkaar, en 88 gewogen toetsen van de ene maker voelen niet altijd net zo geweldig als die van een andere maker.
Ik raad je aan om even alle reviews over Tritons, Le's en TRs te lezen op Sound On Sound.
http://www.soundonsound.com/ . Rechtsboven "Triton" intikken en even zoeken.