een nieuwe compositie van mij op 62 bpm.
getiteld: my different plannet.
daarbij heb ik een stukje geschreven vanochtend (die ik er bij plak )
getiteld: draaimolen.
als verhaallijn voor mijn nieuwe compositie my different plannet.
maar eerst de muziek.
https://soundcloud.com/ed-sarin/my-different-plannet
Ik heb loop de lege gang door naar achter.
Waarop ik aan de rechterkant een deur zie.
Die ik open maak met de deurklink rechts van de deur.
Ik kom een compleet lege kubus binnen.
Kale muur links, kale muur rechts, kale muur voor mij & boven mij.
Het enige wat mijn zichtveld veranderd.
Is dat er midden in die kubus op de grond.
Een zwarte knop gemonteerd zit.
Op het moment dat ik mij ga bukken om erop te kunnen drukken.
Verdwijnt de deur achter mij ook voor een kale muur.
Wanneer ik op de knop druk word ik naar achter gegooid.
Tegen een van de lege muren in de kubus waar ik mij bevind.
En staat er eens een draaimolen midden in de kubus.
Het paard, het thee kopje, de koets, de auto.
De lampjes die schitteren van op de bovenzijde.
Ik kijk verbaasd naar de draaimolen toe die dat niet begrijpt.
Ik stap op het paard die aan mijn kant staat.
Op het moment dat ik op het paard zit.
Begint de draaimolen rondjes te draaien.
De lichtjes te flikkeren, het orgel te spelen.
De lichtjes van de auto te branden, het paard te galmen.
Na een rondje gereden te hebben op het paard.
Zie ik opeens ook een beer, schaap, en een tijger in de kubus.
Ze willen ook een rondje op de draaimolen.
Gestopt en ingestapt in het thee kopje, de koets, de auto.
Draaien we vrolijk verder met blije gezichten.
Maar na nog een rondje op de draaimolen.
Vult de kale kubus zich alleen maar verder met wezens.
Een hond, varken, giet, olifant, zeehond,
Pinguïn, leeuw, aap, en een stokstaartje.
Ze willen allemaal een rondje maken op de draaimolen.
De blijheid is op ieders gezicht af te lezen.
De draaimolen draait rustig verder in de rondten.
Maar op een gegeven moment start de auto.
De beer scheurt met een blije gezicht door een kale muur heen.
De koets gaat er ook vandoor door het gat met het schaap.
Het theekopje draait zo hardt dat het er afvliegt met de tijger.
Het is ineens een grote drukke bedoeling.
De dieren dansen in de rondten in de kubus.
De olifant maakt een derde gat om erdoor te gaan.
En de leeuw een vierde gat aan de nog kale kant.
De draaimolen met nog het paard erop blijft doordraaien.
Net zoals de orgel in het midden blijft spelen.
Op eens vliegen er ook allemaal duiven rond in de kubus.
De kubus begint steeds meer uit elkaar te vallen.
En de dieren te verdwijnen uit de kubus.
De hond, het varken, de giet, de zeehond
De pinguïn, de aap die zich eruit slingert.
Het enige wat over is dus het paard en de draaimolen.
Maar de kubus begint steeds meer uit elkaar te vallen.
Dat het paard ook begint de galopperen naar buiten toe.
Zo hard dat ik er buiten afval van het paard.
Bijgekomen draai ik mij om naar de draaimolen toe.
Het enige wat mijn zichtveld ziet is een lege vlakte.
Ik ga maar in het midden van de vlakte zitten.
Om vervolgens in slaap te vallen en in een droom te belanden.
Dat ik door een lege gang naar achteren loop.
Dat er rechts een deur is in de lange gang.
En op het moment dat ik met de deurklink de deur open maak.
Eduard.
getiteld: my different plannet.
daarbij heb ik een stukje geschreven vanochtend (die ik er bij plak )
getiteld: draaimolen.
als verhaallijn voor mijn nieuwe compositie my different plannet.
maar eerst de muziek.
https://soundcloud.com/ed-sarin/my-different-plannet
Ik heb loop de lege gang door naar achter.
Waarop ik aan de rechterkant een deur zie.
Die ik open maak met de deurklink rechts van de deur.
Ik kom een compleet lege kubus binnen.
Kale muur links, kale muur rechts, kale muur voor mij & boven mij.
Het enige wat mijn zichtveld veranderd.
Is dat er midden in die kubus op de grond.
Een zwarte knop gemonteerd zit.
Op het moment dat ik mij ga bukken om erop te kunnen drukken.
Verdwijnt de deur achter mij ook voor een kale muur.
Wanneer ik op de knop druk word ik naar achter gegooid.
Tegen een van de lege muren in de kubus waar ik mij bevind.
En staat er eens een draaimolen midden in de kubus.
Het paard, het thee kopje, de koets, de auto.
De lampjes die schitteren van op de bovenzijde.
Ik kijk verbaasd naar de draaimolen toe die dat niet begrijpt.
Ik stap op het paard die aan mijn kant staat.
Op het moment dat ik op het paard zit.
Begint de draaimolen rondjes te draaien.
De lichtjes te flikkeren, het orgel te spelen.
De lichtjes van de auto te branden, het paard te galmen.
Na een rondje gereden te hebben op het paard.
Zie ik opeens ook een beer, schaap, en een tijger in de kubus.
Ze willen ook een rondje op de draaimolen.
Gestopt en ingestapt in het thee kopje, de koets, de auto.
Draaien we vrolijk verder met blije gezichten.
Maar na nog een rondje op de draaimolen.
Vult de kale kubus zich alleen maar verder met wezens.
Een hond, varken, giet, olifant, zeehond,
Pinguïn, leeuw, aap, en een stokstaartje.
Ze willen allemaal een rondje maken op de draaimolen.
De blijheid is op ieders gezicht af te lezen.
De draaimolen draait rustig verder in de rondten.
Maar op een gegeven moment start de auto.
De beer scheurt met een blije gezicht door een kale muur heen.
De koets gaat er ook vandoor door het gat met het schaap.
Het theekopje draait zo hardt dat het er afvliegt met de tijger.
Het is ineens een grote drukke bedoeling.
De dieren dansen in de rondten in de kubus.
De olifant maakt een derde gat om erdoor te gaan.
En de leeuw een vierde gat aan de nog kale kant.
De draaimolen met nog het paard erop blijft doordraaien.
Net zoals de orgel in het midden blijft spelen.
Op eens vliegen er ook allemaal duiven rond in de kubus.
De kubus begint steeds meer uit elkaar te vallen.
En de dieren te verdwijnen uit de kubus.
De hond, het varken, de giet, de zeehond
De pinguïn, de aap die zich eruit slingert.
Het enige wat over is dus het paard en de draaimolen.
Maar de kubus begint steeds meer uit elkaar te vallen.
Dat het paard ook begint de galopperen naar buiten toe.
Zo hard dat ik er buiten afval van het paard.
Bijgekomen draai ik mij om naar de draaimolen toe.
Het enige wat mijn zichtveld ziet is een lege vlakte.
Ik ga maar in het midden van de vlakte zitten.
Om vervolgens in slaap te vallen en in een droom te belanden.
Dat ik door een lege gang naar achteren loop.
Dat er rechts een deur is in de lange gang.
En op het moment dat ik met de deurklink de deur open maak.
Eduard.