Zoveel functies,zoveel opties .Wanneer kom je nog toe om nog muziek te maken.Wat is de verhouding tussen die twee?Ga je de technische kant op of hou je je bezig met componeren,wat nog altijd de essentie is voor mij.Maar ik wil die discussie hier niet plaatsen ,maar de VA,is wel in m'n smaak beginnen vallen toen ik luisterde naar ee YT-filmpje van een expansion pack 'cinematic 2'.Toen zei ik verdraaid,dat is klasse!Misschien op een black friday,ooit?Maar,ja,er komt gewoonweg geen einde aan de toevloed van interessante spullen die je zou willen hebben.
Less is more.Daarom hou ik van minimalistische muziek-kunst.
daar heb je absoluut gelijk in, dat is een groot gevaar, maar ook wel op te lossen via een stuk zelf discipline. Ik besteed zelf een aantal uur per week aan studie van de onderdelen in muziek, dit kan speeltechniek zijn of de werking van plugins of meer theoretische studies zoals bijvoorbeeld mastering. Dan hou ik nog genoeg uren over om dit in praktijk te brengen. Hier houd ik me strak aan zodat ik zeker nog aan muziek maken toe kom.
Daar komt bij dat veel dingen hetzelfde zijn kwa theorie, als je eenmaal weet hoe je substractive synthese of bijvoorbeeld granulaire synthese moet programmeren, dan hoef je daarna alleen nog maar te focussen op wat die specifieke synth of effect apparaat extra of anders kan om bepaalde dingen te bereiken, de tijd die je normaal nodig hebt om de basis te leren kun je gewoon overslaan doordat je dit al weet. Dus eigenlijk gaat het steeds sneller.
Wat ik zelf vooral vind is dat het inspirerend is om met nieuwe dingen te werken, tegenwoordig helemaal, als je het groter geheel in je setup thuis eenmaal ziet en de verbanden weet te leggen is het bizar wat je thuis allemaal kunt doen in je eigen studio. Ik krijg er continu nieuwe ideeen door.
Wel is het zo dat veel plugins steeds complexer worden, dat zag ik zelf gisteren wel aan die fabfilter reverb, dat was echt wel even omschakelen voordat ik daar het resultaat uit kon halen zoals ik het in mijn hoofd heb. Omnisphere geldt hetzelfde voor, kan enorm veel en als je daar echt het maximale uit wil halen dan ben je wel even bezig (Zoals bijvoorbeeld morphing filters of oscs).
Vengeance Avenger gaat daar nog eens dik overheen, die is nog vele malen complexer als je die echt wilt beheersen, ook niet zo gek aangezien het meerdere synths in 1 omgeving zijn die je tot maximaal 8 oscs kan layeren per sound. Er zijn niet zoveel synths die in staat zijn om in 1 geluid additatief, wavetables, multiloops, granulair, substractive, sampling, etc te combineren, en dat ook nog met onafhankelijke arps per osc, een routing matrix die praktisch alles kan mappen inclusief envelopes die je zelf kunt tekenen, resampling intern om zo bijvoorbeeld je eigen wavetables te creeren en ga zo maar door. Enorm diepgaand en complex, maar wat een powerhouse van een synth als je dit eenmaal snapt en razendsnel toe kan passen om elke sound die je maar in je hoofd hebt te kunnen maken. Dit soort dingen van zo'n synth leer je alleen maar door er inderdaad veel tijd aan te besteden en veel te experimenteren, maar dan heb je inderdaad wel een ijzeren discipline nodig om jezelf daar niet maanden in te verliezen.
Dus ik vind dat je zeker gelijk hebt, maar dat je jezelf er zeker tegen kan wapenen door wat strenger voor jezelf te zijn.