Nummer niet meer interessant ?

CJ75

Using keys to open doors
Lid sinds
18 februari 2005
Berichten
431
Locatie
Tussen Den Haag en Leiden :-)
Hoi allemaal,

hebben jullie het volgende wel eens meegemaakt:

Je hoort een mooi nummer en daar ga je (bijv. voor een coverband waar je iets mee doet, of om mee te spelen met de bedenker/artiest van het nummer) de akkoorden, melodielijnen etc. etc. uitzoeken zodat je het zelf mee kan spelen.

Okee, het is je gelukt en je kan het perfect nadoen (of zo dicht mogelijk benaderen qua sound).

Heb je dan weleens het gevoel dat het nummer daarna eigenlijk helemaal niet zo interessant meer is ?
Omdat je toch weet wat er gedaan wordt om het numer neer te zetten. :gaap:

Eerlijk gezegd als ik bepaalde nummers hoor dan ga ik gelijk al in het akkoordenschema denken en laat de muziek dan niet meer 'spontaan' tot mijn oren komen. Soms best lastig om dan niet meer te kunnen 'genieten'van een nummer. Tenzij ik echt met mijn gedachten helemaal ergens anders ben.

Tja, niet echt een cruciaal topic. Ben gewoon benieuwd of jullie het herkennen en de ervaringen hiermee.

Laterzzzz

CJ
 
Hééél herkenbaar... muziek altijd analyseren... heel vermoeiend soms -vooral voor anderen! :D Ik luister vooral naar drums en basspartijen, hoe een nummer is afgewerkt (mixen, masteren); melodiën boeien me niet...

Wat ik daarom doe is sommige muziekstijlen niet -proberen- namaken, maar gewoon van genieten! Dan blijft dat tenminste leuk...
 
Vroeger, toen ik de muziek van JMJ en Vangelis leerde kennen, had ik wel het gevoel "dit is iets dat nooit voor mij is weggelegd". Nu ga ik niet zeggen dat het vandaag wel zou kunnen, maar ik weet nu inderdaad hoe die mannen hun wonderlijke muziek maakten en de magie is voor mij wel veel verminderd. Althans voor het meeste van hun dingen want er blijven nog altijd meesterwerkjes over die voor mij blijvend zullen bovendrijven.
 
Origineel geplaatst door hermax
Vroeger, toen ik de muziek van JMJ en Vangelis leerde kennen, had ik wel het gevoel "dit is iets dat nooit voor mij is weggelegd". Nu ga ik niet zeggen dat het vandaag wel zou kunnen, maar ik weet nu inderdaad hoe die mannen hun wonderlijke muziek maakten en de magie is voor mij wel veel verminderd. Althans voor het meeste van hun dingen want er blijven nog altijd meesterwerkjes over die voor mij blijvend zullen bovendrijven.

herkenbaar. Durf zelfs een stapje verder gaan en zeggen jawel ik zou het kunnen.
 
Heb ik inderdaad ook: altijd naar muziek luisteren als muzikant en zelden als luisteraar.
Alhoewel ik het ook als een verrijking zie: ik ben beter gaan luisteren en daardoor kan ik er ook meer van genieten.
 
ik heb dit eigenlijk met mijn vriendin...hoe meer ik er naar luister hoe vaker ik denk "heb ik dat al eerder gehoord??"
 
ik maak zelf hardcore en bij hardcoretracks heb ik dat idd ook, daar kan ik bijna niet meer normaal naar luisteren helaas...
nu luister ik ter ontspanning dus nooit meer hardcore maar andere muziek (britpop, rock, hiphop en andere dingen)

op dit moment boeit hardcore eigenlijk zelfs zo niet meer dat ik andere muziek zou willen maken, maar ik ben bang dat ik dan nergens meer normaal naar kan luisteren...dus ik stop met muziek maken, of ik ga een bepaalde invalshoek zoeken waarmee ik hardcore voor mezelf toch interessant kan houden..maar de muziek waar ik graag naar luister, daar kan ik nog heerlijk onbevangen van genieten en dat wil ik dan ook absoluut niet kwijtraken
 
Heel herkenbaar!

Dat verhaal van Jarre bijv. vind ik heel herkenbaar, voor mij heeft zijn muziek een heleboel glans verloren toen ik erachter kwam hoe gemakkelijk / gemakzuchtig het soms in elkaar zat. Bedoel ik ook de standaard presets die hij overal en nergens uit gebruikte... terwijl ik me altijd had voorgesteld dat hij de ware synth-tovenaar was die hij graag doet voorkomen.
Vangelis ben ik daartegen weer meer gaan bewonderen, m.n. z'n vroegere wat subtielere werken, omdat hij daar met minder middelen toch een heel goeie sfeer weet neer te zetten.
Nog zo'n voorbeeld: Brian Eno met z'n Ambient Works cyclus. Veel uit weinig.

Andersom gebeurt ook... ik speel voor m'n orgelstudie van die barokke werkjes, Bach etc.
Tijdens het instuderen daarvan ontdek ik steeds weer hoe ingenieus dat eigenlijk in elkaar zit geschroefd.
 
Ook dat klinkt bekend :walker:
 
Origineel geplaatst door CJ75
Ook dat klinkt bekend :walker:


als antwoord op post van user ralphvanzeel ;-)
 
Re: Nummer niet meer interessant ?

Origineel geplaatst door CJ75

Heb je dan weleens het gevoel dat het nummer daarna eigenlijk helemaal niet zo interessant meer is ?

Vergeet niet de samenhang van de gekozen klanken in het geheel. Dit is vaak de kracht van een song. Knappe gozer die eenzelfde sound vindt. De meeste liedjes beslaan niet zoveel noten. Noten liggen veelal dicht op elkaar m.b.t. een pakkende melodie. De sound maakt eigenlijk de melodie. Desondanks "vader jacob" hebben we al te vaak gehoord. Zelfs een hele mooie sound zal dit nummer niet mooier kunnen maken.
 
volgens mij weet 90% van de kinderen die die plaatjes uit de top40 kopen niet dat ze praktisch allemaal gecoverd zijn. Nou zijn covers niet zo erg maar wel het feit dat het natuurlijk makkelijk is om na te doen. Om nummers van begin tot eind te schrijven is natuurlijk een heel ander verhaal.
 
Ik heb hetzelfde elke keer weer met Kraftwerk. Dan luister je hoe ze het gemaakt hebben en dan denk je het zo simpel dat ga ik eens een uurtje nadoen. Waarbij ik er dan weer achter moet komen dat het eigenlijk zo briljant simpel is dat het niet te coveren valt.
 
Ik kom er toch steeds meer achter dat heel veel electronische muziek toch vaak uit presets bestaat. Dat ene brilliante geluidje uit die Kenny Larkin track blijkt gewoon preset 71 uit de K2000, die pingpong release van Aphex Twin zit gewoon in een ouwe delay back. Ik denk dat juist de magie van een nummer meer zit in de keuze van de geluiden bij de melodieen. Het juiste geluid bij de juiste melodie, dat is half the job denk ik.
 
Serieuse draad dit:okdan:

1 van de redenen dat ik de oude meesters nog steeds magie vind hebben, komt omdat ik kijk naar de compositie an sich.
Ook vertikte ik mijn best te doen op school om de theorie te leren, dat kwam later spelenderwijs. Het voordeel hiervan is nu nog steeds, dat ik compositietechnisch niet analytisch luister. Aan de andere kant zijn de synths wel een hoop magie kwijt aan mij geraakt...zoals ik tot tranen geroerd was toen ik jaren geleden een casio sk1 kon kopen, had ik slechts een flauw glimlachje toen ik vorige week een Zilveren Yamaha EX5 ophaalde..vreemd toch? Maar ik was in het zwarte woud onlangs en kocht een fluitje van een cent (koek-koek) en dat vond ik wel weer leuk...ik denk dat ik maar eens met me psieg ga praten :stupid
 
Bij nummers die ik echt goed/mooi vind en de compositie goed in elkaar zit heb ik dat eigenlijk nagenoeg nooit.
Ik heb het meestal bij de wat mindere nummers.
 
Het leuke van het analyseren van muziek van anderen is ook dat je meer inzicht krijgt in hoe muziek is opgebouwd. Ik weer nog dat ik vroeger urenlang housedeuntjes kon spelen en gewoon wat met de drums kon spelen.

Ik heb wel eens geprobeerd een nummer te coveren, maar vond het vaak saai worden. Liever probeer ik om een variatie aan te brengen. Soms leidt dit tot goede resultaten, vaak ook niet. Maar uiteindelijk leer je er wel veel van en krijg je bepaalde basisideeen waaruit een compositie bestaat.

Wat me wel opvalt is dat als ik echt iedere avond met muziek bezig ben ik veel beter ga luisteren en bekritiseer naar wat ik gecreerd heb.
 
Leuke reacties allemaal. :okdan:


Ik weet niet of ik voor het volgende punt en nieuw topic moet openen, maar wellicht past ie helemaal hier.
Ik kan de vraag een beetje omdraaien:

'Kunnen jullie je eigen muziek objectief beluisteren' ? (ondanks dat het onvermijdelijk is dat je weet waar wat zit en wanneer wat komt etc.etc.)'

Ik denk namelijk dat het voor velen hier herkenbaar zal zjin als ik zeg dat als je iets van jezelf aan iemand laat horen waarvooor je (naar eigen gevoel) voor gezwoegd hebt, het vaak niet interessant wordt gevonden. Maar als je iets maakt waarbij je ff 'vluchtig' en simpel te werk bent gegaan, er ineens heel positieve reacites komen.

Zodoende:' Hoe kun je je eigen muziek objectief beluisteren ?' (zeg het maar als hier een nieuw topic over gestart
moet worden)

CJ
 
Origineel geplaatst door CJ75
Leuke reacties allemaal. :okdan:


Ik weet niet of ik voor het volgende punt en nieuw topic moet openen, maar wellicht past ie helemaal hier.
Ik kan de vraag een beetje omdraaien:

'Kunnen jullie je eigen muziek objectief beluisteren' ? (ondanks dat het onvermijdelijk is dat je weet waar wat zit en wanneer wat komt etc.etc.)'

Ik denk namelijk dat het voor velen hier herkenbaar zal zjin als ik zeg dat als je iets van jezelf aan iemand laat horen waarvooor je (naar eigen gevoel) voor gezwoegd hebt, het vaak niet interessant wordt gevonden. Maar als je iets maakt waarbij je ff 'vluchtig' en simpel te werk bent gegaan, er ineens heel positieve reacites komen.

Zodoende:' Hoe kun je je eigen muziek objectief beluisteren ?' (zeg het maar als hier een nieuw topic over gestart
moet worden)

CJ

Objectief kan je dus nooit naar je eigen mziek luisteren omdat het ook jouw eigen ideen zijn die je ongetwijfeld zelf mooi vind. Anders zou je het toch niet maken.
Maar ik merk wel dat ik meer positieve reacties krijg bij dingen waar ik veel aandacht en tijd aan heb besteed dan aan snelle in elkaar gedraaide dingen. Dat hoor je meestal meteen.
 
Back
Top