Origineel geplaatst door JohnnyBusca ik denk dat het omdraaien van nummers vooral komt door het nederlands.
Het percentage mensen met een vorm van dyscalculie ligt in landen waar de spreektaal nederlands hoger dan in wel ander land dan ook en hoe komt dat?
A) Het percentage mensen is daadwerkelijk hoger.
B) Hier let men er uberhaupt op en dus is het aantal hoger.. in nigeria hebben ze wel andere zaken waar ze eerder op letten.
C) In het nederlands worden kinderen van jongs af aan aangeleerd om cijfers om te draaien... 45 spreek je uit als vijf-en-veertig... Nederlands is een van de weinige talen die dit doet.. Vooral als je al een beetje aanleg hebt tot dyscalculie, bijvoorbeeld moeite met aanleren van automatismes, is dit moeilijk om dat bij spraak wel te moeten doen en op schrift niet.
denk antwoord B ,lijkt me sterk dat een taal de oorzaak van een aandoening is ,. de taal kan de kwaal wel eerder naar boven halen.
schrijven en lezen is ook niet iets natuurlijks ,dat moet je echt leren er is geen oerinstinct voor dat.
muziek is denk wel ingebakken in het instint van de mens.
jan de bouvrie is ook dyslectisch , zonder dat had die misschien niet geworden tot wat hiij nu is
het is meer een zegening dan een kwaal
vroeger dachten ook ze dat parkinson alleen bij de rijke blanke mensen voorkwam.
ik denk trouwens dat iedereen wel een afweiking heeft , anders zou de evolutie stoppen ,dan hadden we met een grote staart in de bomen geslingerd
Je hebt vele verschillende vormen van discalculie. Het meest voorkomende is 'hoeveelheid'. Sommige mensen zien niet dat het verschil tussen 18 en 15 veel minder is dan het verschil tussen 78 en 53. Vooral met getallen boven de 100 wordt het al lastig.
Bij notenlezen is die hoeveelheid verschil nu juist belangrijk. Je ziet best wel dat de noot hoger is dan de voorgaande, maar hoeveel? Niet voor niets is het lastiger om noten te lezen op een ander formaat dan je meestal gewend bent. Maar dit is maar een kleine handicap.
Het ritme van de noten is veel ingewikkelder. Eigenlijk is er maar één juiste oplossing, namelijk bepaalde figuren domweg in je herswenpan te stampen. Waarom? Omdat het leren vertalen van een beeld naar een geluid de omgekeerde weg is! Niemand leert eerst lezen en dan pas praten! Een kind kent de woorden van het leesonderwijs heus wel. De letters nog niet.
Naar mijn mening is het spelen van muziek de eerste stap in het onderwijs. Daarna van gekende stukjes het notenbeeld aanbieden en het liefste zo, dat er in een later stuk dezelfde problemen herkend kunnen worden.
Mijn huidige pianoleraar werkt volgens zo'n systeem. Voor mij pakt hij een lied als 'Stairway to Heaven' van Led Zeppelin, dat ik heel redelijk ken en spelen maar. Zo leer je die notenbeelden als worden...
Een tussenvorm is de ritme taal, ook wel eens spottend het "ti-ta-to(venaar)" praten genoemd. Je leert dan alleen het ritme te vertalen en de melodie doet niet mee.
Wie gaat rekenen zit mijns inziens op het verkeerde spoor.
Dit is dus precies wat 99% van de leraren tegen leerlingen zeggen met dyscalculie en waardoor kinderen zich onnodig dom voelen, terwijl ze er echt niet veel aan kunnen doen. Dyslektie is wel een 'bekend','serieus' probleem en Dyscalculie niet?? Dat snap ik niet.
Ik heb dit niet hier neergezet om mezelf beter te maken of om mezelf van een smoes te voorzien. Ik wou het hier kwijt omdat er misschien een verband is en muziekleraren er misschien rekening (oeps!! ) mee kunnen houden..
Heb het zelf ook.. 6 jaar muziekschool gehad waar ik vooral heel goed geworden ben in het faken van noten-lezen (oftwel hele stukken uit je hoofd leren en dan bepaalde herkenningspunten in het notenschrift als geheugensteuntej gebruiken), heb net 4,5 jaar hku-audiodesign achter de rug, met wat kunst en vliegwerk qua solfege.. (ze waren vry begripvol op de hku op dat gebied..-- ben trouwens netjes zonder problemen afgestudeerd)
Notenschrift is best overrated als je een zuiver gehoor hebt en intuitief aanvoelt of een noot op een plek past of niet (oftwel in het akkoord of toonladder past). Moet daarbij wel zeggen dat ik mn hele leven al heel snel muziek naspelen kan (hetzij uit geheugen of paar keer luisteren) en altijd al makkelijk heb kunnen improviseren..
Maar goed notenblindheid los je niet op met een educatief programmatje, waar het om gaat is dat je hersenen een totaal andere methodiek hebben ontwikkeld om je muzikaal te uiten, nogal logisch dan dat de gangbare methodiek daarmee niet compatible is..
Als er cijfers in voorkomen, zie ik het niet meer. Telefoonnummers, pincodes, sommen...enorm veel moeite mee. Ik voel me dan "blind" en "dichtslaan".
Ik heb geen wetenschappelijk (whatever that means...) onderzoek nodig om me te vertellen dat in het mensdom allerlei affiniteiten en anti-affiniteiten zijn, in allerlei gradaties. Ja, niet alle mensen hebben dezelfde aanleg voor schrift of rekenen of wat dan ook.
Met notenschrift idem dito: ik zie het niet.
Ik moet de lijntjes tellen en dan verlies ik overzicht na twee lijntjes het alweer....
Iemand wees mij eens op de grootsheid van Bach en dat dat het summum was van muzikaliteit want het was "wiskundig zooooo geniaal". Nou walg ik van Bach's muziek en daar zou dan wel eens een wiskundige reden voor kunnen zijn.
Bedankt voor de Dyscalculie link, ik ga er eens snuffelen.
Synthforum.nl gebruikt cookies om het gebruik van de site te analyseren en je bezoek te personaliseren.
Als je doorgaat, ga je akkoord met ons cookiebeleid.
