John Coltrane

ProgHead

Gepokt en gemazeld
Lid sinds
26 februari 2019
Berichten
5.625
Locatie
Zeist
Vandaag kwamen wat leuke Blues en Jazz PL's bij de Kringloop binnen. Maar ook onderstaande plaat van John Coltrane:



Nu houd ik wel van buitenissige muziekstijlen. Dus heb ik even geluisterd wat het was. Helaas: ik kon er geen touw aan vast knopen! :frons: Toch geldt Coltrane onder Jazz kenners als een van de grootheden. Wat mis ik, waarom hoor ik slechts een onsamenhangende chaos aan noten. Wat waarderen de kenners hierin dat ik niet hoor?
 
Juist - maar het lijkt mij ook onwaarschijnlijk dat Jazz liefhebbers zich massaal voor de gek laten houden. Dus vooralsnog ga ik er vanuit dat er iets is in deze muziek dat gewaardeerd kan worden. Ik zou graag weten wat dat is.
 
Vorige week een docu gezien over de man welke ik nog op de schijf had staan. Daarin werd zijn ontwikkelingin ik meen, vier stappen, verklaard. Komt erop neer dat hij in zijn laatste levensfase muziek maakte, helemaal zoals hij het voor zich zag en wilde hebben. Het werd niet door iedereen even goed ontvangen maar later ontstond er toch veel waardering omdat hij zijn tijd ver vooruit bleek te zijn. Ik neem aan dat men dit free jazz kan noemen. Dat laatste werk betrof veel hoge, schrille noten. Mijn ding ook niet maar zijn werk van daarvoor kan wel rustgevend werken.
 
Dat tempo, die harmonie, dat samenspel... gewoonweg wow! 🤩
Hier hoor je een grote verbondenheid tussen de muzikanten. 👍

Cheers,
Exo. :mega:

Wat in dat geval gewaardeerd wordt is dan de technische beheersing en de mate waarin de muzikanten op elkaar zijn ingespeeld...?
 
Inderdaad, dit is geen melodietje in majeur of mineur, dit is technische vakkennis waarbij je ook geen enkele valse noot in het geheel waarneemt.
Voor sommigen klinkt dit waarschijnlijk nergens naar, voor anderen puur jazz snoepgoed.
Let wel, het heeft bij mij ook jaren geduurd eer ik het kon smaken maar dat komt ook waarschijnlijk omdat ik door de jaren heen dan meer technisch geëvolueerd ben op jazz-pianistiek vlak.

Cheers,
Exo. :mega:
 
Het latere werk van Coltrane kan ik ook niet meer volgen. Zijn plaat Giant Steps uit 1958 (?) is een goeie instapper, dikke aanrader.
 
Gedachte-experiment: Als het mogelijk is de technische beheersing en de mate waarin de muzikanten op elkaar zijn ingespeeld te genieten los van de muziek die gespeeld wordt zou ook de technisch correcte uitvoering van een extreem lastig te spelen maar puur random gegenereerd "muziekstuk" een vergelijkbare waardering als het stuk van Coltrane moeten kunnen vinden. Of steekt er toch iets meer achter?
 
Gedachte-experiment: Als het mogelijk is de technische beheersing en de mate waarin de muzikanten op elkaar zijn ingespeeld te genieten los van de muziek die gespeeld wordt zou ook de technisch correcte uitvoering van een extreem lastig te spelen maar puur random gegenereerd "muziekstuk" een vergelijkbare waardering als het stuk van Coltrane moeten kunnen vinden. Of steekt er toch iets meer achter?
Misschien wel, als je soms hoort wat sommige moderne componisten voortbrengen aan grafherrie en die toch een zaal hele serieus kijkende mensen weten te vullen...

Maar mijn eerdere opmerking over bedrading is wel semi-serieus. Uiteindelijk is muziek/geluid niets meer dan bewegende lucht tegen je trommelvliezen. Als die in een bepaalde kadans klapperen ervaren we dat als prettig of storend en het kan allerlei gevoelens opwekken. De manier waarop het geklapper van het trommelvlies in de hersenen wordt omgezet in gevoel is voor iedere persoon anders, behalve dat er wel groepen zijn met behoorlijke overlap en die dus van hetzelfde genre houden en daar elkaar vinden. De ene gaat hard op schreeuwpunk, de ander op techno en weer iemand op freestyle jazz. Het ene is niet per se beter dan het ander.
 
Avant-garde jazz. het lijkt alsof ze random spelen maar dit spelen met gemak van score/noten schrift. (random dixie jazz)
improviseren en opschrijven...
én je moet er van houden...
erg zware kost en erg hyper...
 
@Nap Zodra ik weet wat het is dat men in een zekere stijl muziek waardeert ben ik tevreden. Of ikzelf dat zelfde aspect weet te waarderen is bijzaak. Weet ik het betreffende aspect ook zelf te waarderen (eventueel nadat ik erop attent gemaakt ben) dan is het vervolgens ook mijn muziek. Weet ik het betreffende aspect niet te waarderen of is het mij onverschillig dan is de betreffende muziek aan mij niet besteed. Een muziekstuk is niet in absolute zin goed of slecht, maar je kunt een muziekstuk wel beoordelen op zekere aspecten ervan.

Dat een zeker muziekstuk dat als random aandoet moeilijk correct te spelen is wil ik graag geloven, speelt men dat klaar dan is dat dus ook een bewijs van technisch kunnen. De resterende vraag is nu of er bij het latere werk van Coltrane nog meer achter steekt.

(De link van Disharmonic lees ik later.)
 
Op dit moment is pharoah Sanders of Sun ra helemaal hot.

Luister naar het programma Round Midnight op NPO Soul en Jazz van KC the Funkaholic. Hij was de house vinyl inkoper begin 90's bij Boudisque in Amsterdam
 
Back
Top