Bij het genre 'ambient' - zonder me daarbij te willen verliezen in definitiekwesties - heb ik verder wel een dubbel gevoel: aan de ene kant kan ik er (voor een beperkte tijd) prima naar luisteren, maar aan de andere kant klinkt het voor mij allemaal eender. Wat maakt de ene track nou goed en de andere niet? Of beter: waarom zou ik dit nummer nog eens opzetten en niet een ander willekeurig nummer uit het genre? Er zit nooit iets in waar ik me echt aan stoor, maar ook zelden iets waarvan ik denk: wauw, wat vet. Lastig, lastig...
lijkt mij een prachtig onderwerp voor een nieuw topic!
Voor veel mensen staat ambient gelijk aan een pad sound en klaar, maar zo simpel is het echt niet
Daar komt bij dat er zo bizar veel subgenres zijn in ambient met allemaal hun eigen stijl elementen dat ambient eigenlijk gezien kan worden als de verzamelnaam van al die subgenres, maar de stijl verschillen binnen dat genre is enorm.
De bekendste kent praktisch iedereen wel, zoals space ambient, melodic ambient, new age, ambient trance, psybient, ambient house, etc. Dat zijn de wat bekendere varianten, maar er zit ook veel moois in de subgenres, zoals neuro ambient, meditative ambient, electro acoustic en nog heel veel andere stromingen hierbinnen. Je kunt er alle kanten mee op, of je nu van horror ambient houd of van dream trance (wat ook in het ambient gedeelte valt) het kan allemaal.
Maar veel interessanter is waarom de ene ambient track je wel aanspreekt en de andere niet. Als ik brian eno hoor dan vind ik dat bijna altijd goed en als pete namlook voorbij komt dan hoor ik voor mij de mozart van ambient. Maar er zijn ook zat artiesten waar ik niks bij voel. Het is best interessant om voor jezelf eens te ontdekken(in welke stijl dan ook) wat je aanspreekt of niet. Voor mijzelf weet ik het inmiddels wel. Maar ik ben benieuwd naar wat anderen hiervan vinden.
Maar goed, way too offtopic en meer geschikt voor een eigen topic denk ik.