Gebruikte BZN een strijkorkest zoals ELO?

Ik denk dat het tijd wordt dat we Volendam teruggeven aan de (voormalige) Zuiderzee.
Stark plan. Als veganist heb ik een natuurlijke afkeer voor die palingsound. Palingen horen in het water thuis en niet in muziek!
 
Hier een stukje BZN toen ze nog wel muziek maakten:

Ze hadden de Nederlandse versie van The Who kunnen worden... Dat debuut album zoek ik nog, maar ik heb 't nog niet langs zien komen. :(
Het zit inderdaad richting the Who, je hoort gewoon dat ze als jonge jongens al goede muzikanten waren maar die dachten groter natuurlijk en niet zoals zoveel andere bandjes in cafés, clubhuizen en jeugdhonken optreden maar liever gewoon wat geld verdienen en in grote zalen spelen.
Maar ik denk dat die jongens af en toe op een vrije avond ook nog wel 'ns in hun studiootje wat muziek voor hun zelf maakten, gewoon omdat ze muzikant zijn alleen dat hoort behalve een paar goede vrienden verder niemand.

George Baker begon ook met Little Green bag en kwam later met Una Paloma Blanca, gewoon omdat ze toch graag de schaapjes op het droge hebben maar in hun vrije tijd zullen ze ook nog wel andere muziek gemaakt hebben.

Jerney kaagman van Earth en Fire zei ooit in een interview dat de platenmaatschappij wilde dat elk album ook in ieder geval een hit bevatte terwijl hun wel serieuze muzikanten waren, één van de twee gebroeders Koerts begon op een gegeven moment een studie musicologie, dat zegt genoeg denk ik.
 
Hier staat hoe die switch van stevige rock naar simpele deuntjes voor de massa gegaan is: BZN - Wikipedia
Ja en dan kunnen wij het wel kutmuziek vinden maar ze konden wel hun gezin te eten geven enz uiteindelijk is dat belangrijker dan met een paar jongens hardrock in jeugdhonken spelen.
Het is makkelijk praten als je zelf een goede baan hebt en in je vrije tijd wat zit te pielen aan je synthesizers, als muzikant kies je voor je gezin uiteindelijk.
 
Ja en dan kunnen wij het wel kutmuziek vinden maar ze konden wel hun gezin te eten geven enz uiteindelijk is dat belangrijker dan met een paar jongens hardrock in jeugdhonken spelen.
Het is makkelijk praten als je zelf een goede baan hebt en in je vrije tijd wat zit te pielen aan je synthesizers, als muzikant kies je voor je gezin uiteindelijk.

Dat is het eeuwige dilemma van de kunstenaar. Sommige kwaliteitsbands vinden brede waardering en kunnen ervan leven, maar vele (en ik denk de meeste) kunnen dat niet. Die laatsten werken voor een relatief klein publiek aan liefhebbers en houden daar nauwelijks een cent aan over.
 
Back
Top