- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
Op vrijdag 28 oktober was het fenomeen Bob Dylan weer eens in Nederland, voor de tiende keer, zo schat ik. Deze keer raakte hij geen gitaar aan, maar pingelde op een electro-piano, een Korg, zo te zien op een afstand.
En zoals gewoonlijk werd hij weer met een groot gejuig door het over het algemeen grijzend of kalend publiek ontvangen, om die goede sfeer gedurende de eerste drie nummers totaal te verpesten, zodat bij het achtste liedje de eersten al vertrokken, om vervolgens de laatste drie songs onder een opengedraaide volumeknop te gebruiken het publiek weer een staande ovatie te laten geven. Zijn stem klonk weer als vanouds: alsof hij net uit het ziekenhuis ontslagen was na een behandeling aan een glottische tumor. Goede pogingen werden ondernomen om alle sylaben van een hele regel in de eerste maat te persen en de arragementen van de begeleiding waren zouteloos. Kortom, het gros van de 'garde' was teleurgesteld...
En wat zeiden die 40.000 andere fenomen?
"Wat vond jij?"
"Man, wat slecht!"
"Volgende keer weer?"
"Natuurlijk!"
De wereld is leuk en dat bewijst Dylan iedere keer weer!
Bedankt, Bob!
Wout
(from the sixties)
En zoals gewoonlijk werd hij weer met een groot gejuig door het over het algemeen grijzend of kalend publiek ontvangen, om die goede sfeer gedurende de eerste drie nummers totaal te verpesten, zodat bij het achtste liedje de eersten al vertrokken, om vervolgens de laatste drie songs onder een opengedraaide volumeknop te gebruiken het publiek weer een staande ovatie te laten geven. Zijn stem klonk weer als vanouds: alsof hij net uit het ziekenhuis ontslagen was na een behandeling aan een glottische tumor. Goede pogingen werden ondernomen om alle sylaben van een hele regel in de eerste maat te persen en de arragementen van de begeleiding waren zouteloos. Kortom, het gros van de 'garde' was teleurgesteld...
En wat zeiden die 40.000 andere fenomen?
"Wat vond jij?"
"Man, wat slecht!"
"Volgende keer weer?"
"Natuurlijk!"
De wereld is leuk en dat bewijst Dylan iedere keer weer!
Bedankt, Bob!
Wout
(from the sixties)
Laatst gewijzigd: