Worden FM synths (digitaal) ooit vintage?

Het enige dat van hogere kwaliteit dan een DX7 was was de DX1 (of de DX5), en later de DX7 mkII (en dan ook nog voornamelijk op het gebied van D/A).

Boven een Juno-60 is alleen maar een Jupiter. De Juno was stukken goedkoper dan de DX7 en qua mogelijkheden zit 'ie een heel end eronder.

Een DX1 en een DX7 verschillen minder van elkaar dan deze twee, dus kwaliteit, jazeker.

Maar blijkt die kwaliteit dan uit, volgens jou? Blijkbaar niet de d/a (anders zou de ruis van dx DX7mkI 'm tenonder doen gaan), en wat betreft de implementatie van de FM-synthese gaan een SY99 of FS1r ook verder. Gebruikersgemak of bediening zal het ook niet zijn, neem ik aan. Of toch?
 
Maar blijkt die kwaliteit dan uit, volgens jou?
16 noten polyfonie, 6 operators.

Blijkbaar niet de d/a (anders zou de ruis van dx DX7mkI 'm tenonder doen gaan)
Laten we eerlijk zijn; alle vroege digitale bakken hadden hier problemen mee. Converters geven een karakteristieke smaak aan het geluid, en met een beetje mazzel werkte dat met je mee (bijv. voor de SP12 en MPC60 - waar de drums extra punch krijgen), maar in het ergste geval tegen (wat volgens mij bij de Fairlight het geval was).

en wat betreft de implementatie van de FM-synthese gaan een SY99 of FS1r ook verder.
Klopt. Maar op dat tijdstip was het een van de beste bakken die Yamaha te bieden had voor een lange tijd (de 4-ops werden gruwelijk uitgemolken en 6-op modellen waren updates). Wat de DX5 en DX1 meer bieden is puur op het gebied van toetsen/split/layer. De machines die nog meer konden dan dat (TX816, FVX-1) vallen zeker onder "vintage" en "legendarisch", maar zijn te obscuur. Immers, wat ook bijdraagt aan het gebeuren is de naamsbekendheid van het ding.

Gebruikersgemak of bediening zal het ook niet zijn, neem ik aan. Of toch?
Nee, dat absoluut niet ;).
 
Ik snap wat je bedoelt, maar ik weet nog steeds niet of ik het dan 'kwalitatief hoogwaardig' zou noemen. Het lijkt me eerder dat het alle kenmerken van een 'klassieker' in zich heeft. Als in: nu misschien wat oud, maar indertijd zijn tijd vooruit (vooral ook met die polyfonie en ops), superveel gebruikt, een herkenbare sound (zowel wat betreft de FM-sound in het algemeen als vanwege specifieke convertors), en toch ook nog steeds relevant (anders zou het alleen maar een museumstuk zijn).

Ik weet het: het is vitten over woorden. Maar daarom niet minder leuk. ;)
 
...De machines die nog meer konden dan dat (TX816, FVX-1) vallen zeker onder "vintage" en "legendarisch", maar zijn te obscuur. Immers, wat ook bijdraagt aan het gebeuren is de naamsbekendheid van het ding.
In de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag was ooit een doos, nog volledig dicht, welke de naam Yamaha FVX-1 opgedrukt had. Die doos heb ik maar eens geopend en waarlijk, het zwarte kastje met de knopjes en schermpjes zat er in. Leuk geluid met zo'n 256 presets, maar totaal on-programmeerbaar. Yamaha was ooit begonnen aan een pakket editing software, maar die is gewoon verloren gegaan... Onvindbaar. De zeldzaamheid is hier de bekendheid :D Inderdaad, een museumstuk...

Wout
 
Waarom zijn mensen toch altijd weer op zoek naar "Vintage" ik vind "Vintage" synoniem voor "oude meuk" die je normal bij grof vuil zet

"Vintage" lijkt wel een soort van buzzword te worden waarin synth credibillity wordt afgemeten door "verzamelaars"...

Doe mij maar gewoon lekker een lekkere hagelnieuwe TI of Little Phatty i.p.v. van zon doorgerookte afgeragde Terror bak :okdan:
 
Waarom zijn mensen toch altijd weer op zoek naar "Vintage" ik vind "Vintage" synoniem voor "oude meuk" die je normal bij grof vuil zet

"Vintage" lijkt wel een soort van buzzword te worden waarin synth credibillity wordt afgemeten door "verzamelaars"...

Doe mij maar gewoon lekker een lekkere hagelnieuwe TI of Little Phatty i.p.v. van zon doorgerookte afgeragde Terror bak :okdan:


ha, wat een heerlijk ongenuanceerde post :)
"als je er geen trance mee kan maken is het kut" :D
 
"Vintage" lijkt wel een soort van buzzword te worden waarin synth credibillity wordt afgemeten door "verzamelaars"...

Wat bedoel je met "lijkt"? Afgelopen 10 jaar onder een of andere rots gelegen? ;)

Yamaha was ooit begonnen aan een pakket editing software, maar die is gewoon verloren gegaan... Onvindbaar. De zeldzaamheid is hier de bekendheid :D

Je zou dit eigenlijk met een hoop probeer moeten gaan reverse-engineeren en kijken hoe ver je komt. Ik bedoel, voor de TX16W hebben ze ook Typhoon kunnen maken en ze zullen vast wel een hoop delen geleend hebben uit de DX-machines.
 
Nee, maar "vintage" is net als "authentic" een typische marketing term. vroagah had je gewoon een 106 van 10 jaar oud of zo en daar deed je dan je ding mee. Tegenwoordig probeert men "vintage" hype te creeren met alles wat ouder is als 10 jaar.

Heeft een of andere hiphop artiest een hit met z'n SID geluidjes uit z'n oude grijze Gameboy, dan zie je op Ebay in een keer de prijs van Gameboys omhoog gaan van 5,00 euro naar 500 euro.Komt er ook nog wat hype omtrend de revisie en serienrs dan mag die in 1x 1.000 euro kosten.

Volgende keer is er weer een CASIO aan de beurt.
Zou lachen zijn als Aphex Twin een General Music Keyboard inzet voor z'n volgende album, dan is dat in1x ook cult en vintage.

Vintigae is onlosmakelijk verbonden aan marketing en cult of wel kunstmatig opgedreven prijs (TB-303 TRX0X etc)

Het enige wat telt is sound en of je dit nu uit een bak van 20 jaar trekt of van mijn part een VSTi, dat doet er niet toe,het is het resultaat dat telt, de rest zit gewoon tussen de oren.
 
Alsof marketing een nieuwe fenomeen is... 'Vintage' is gewoon een woordje dat nu veel gebruikt wordt; als dat tien jaar terug minder was, dan was er toen vast wel een ander woord om 'klassiekers' te benamen. Maar wat wel hetzelfde is gebleven, is de waardering voor goede synths. Een Minimoog is niet goed en duur omdat-ie 'vintage' is of zoiets, maar vanwege zijn klank. Natuurlijk zit daar ook wel wat hype bij, maar dat gaat op en neer en is altijd bij populaire dingen.
 
Het ligt natuurlijk voor de hand om te zeggen dat het om de klank gaat. Een Mini Moog heeft zo'n speciaal geluid. Hoezo, zijn de huidige synths dan zoveel slechter? Waarom wordt de Mini Moog niet meer gemaakt, als er zoveel vraag naar is? Als je een eigentijdse synth gewend bent, dan is, in mijn ervaring, spelen op een Mini Moog toch wel beperkt, want een beetje velocity of after touch heeft'ie niet. Laat staan een goed geluiden geheugen :)
Net zoals vele marketing zaken is dit ook een beetje humbug, bijvoorbeeld dat 'hi-fi' gebeuren in de zestiger jaren. Oude synths bespelen is snobisme en in mijn ogen een erg onhandig snobisme. Rijden in een Citroën Traction, da's ook zoiets, behalve als het opknappen en onderhoud door de bezitter zelf gedaan wordt, dan heb ik er weer respect voor. Dus laat die ouwe synths aan de verzamelaars, want daar hebben ze nog wat waarde.

Wout
 
Het ligt natuurlijk voor de hand om te zeggen dat het om de klank gaat. Een Mini Moog heeft zo'n speciaal geluid. Hoezo, zijn de huidige synths dan zoveel slechter? Waarom wordt de Mini Moog niet meer gemaakt, als er zoveel vraag naar is? Als je een eigentijdse synth gewend bent, dan is, in mijn ervaring, spelen op een Mini Moog toch wel beperkt, want een beetje velocity of after touch heeft'ie niet. Laat staan een goed geluiden geheugen :)
Wout

Mm vreemd ik ben het met je eens en toch koop ik en Moog Voyager OS omdat hij al deze dingen niet heeft. Het dwingt me creatiever tedenken en te worden en niet zo lui te zijn met sounds maken. Dus de reden voor mijn is de creativiteit die het me geeft. Toegegeven ik heb ook een Voyager RME die als ik een tegekkes sound maak ik die ook kan opslaan :-).
Daarnaast vind ik de klank van Mini's ook wel erg mooi. Ik ken weinig synths die zo heerlijk dik, creamy klinken.

En ja om ontopic teblijven, ik denk dat FM zeker vintage wordt.
Maar dat hoeft niet tebetekenen dat het duurder wordt!!
Ik ben zelf wel fan van de DX7 en TX802 heerlijke synths
 
FM synths worden in ieder geval meer vintage dan software setups, uiteindelijk ben je daarmee al je geld kwijt en zit je met achterhaalde hardware, een OS wat niet langer wordt ondersteund en incompatible drivers en zet je hem bij het grof vuil.
Van de FM synths hou je altijd nog wat oud ijzer over, en een beeeetje nostalgie.

De DX21 en equivalenten zullen overigens altijd een charme houden vanwege het meesterlijke "solid bass" presetje en andere handige "steun-basjes".
 
Ik stem op de FS1R als absolute future-vintage. Lage oplage, en extreem diep. Praktisch ook, klein en 19", klinkt als een klok.
 
Ik vind het FM geluid erg fijn. Daarnaast kan ik mij uren lang vermaken door aan knopjes te draaiien. Ik heb dan ook gekozen voor de DX200. Voor mij is dit een super synth op het gebied van FM (oke ik gebruik niet de drums). Hij klinkt zo als hij moet, met minder ruis dan de DX 7, realtime editten (tot een bepaalde diepte) en daarnaast neemt hij niet veel ruimte in op mijn bureau. Overigens denk ik, om de "Eigen huis en tuin" term maar te gebruiken dat de DX7 "vintage" is, zeker gezien het feit dat het instrument zoveel gebruikt is.

Mensen die software het einde vinden zullen wellicht niet snel kunnen begrijpen dat er liefde kan onstaan tussen een hardware apparaat en zijn baasje. Dan zeg ik: Zet al je apparatuur aan en doe 's avonds het licht uit. Kijk dan in je kamer rond. Als je hierbij geen fijn gevoel krijgt (al voordat je een toets hebt aangeslagen), dan zul je nooit gaan begrijpen wat vintage is (voor hardware).

EiIgenlijk wel erg leuk om deze gehele discussie te volgen
 
Back
Top