bronswerk
nog steeds lid
Het enige wat ik nu wil is een DX7!
totdat je een TX816 gehoord hebt...
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Note: This feature may not be available in some browsers.
Het enige wat ik nu wil is een DX7!
Het enige dat van hogere kwaliteit dan een DX7 was was de DX1 (of de DX5), en later de DX7 mkII (en dan ook nog voornamelijk op het gebied van D/A).
Boven een Juno-60 is alleen maar een Jupiter. De Juno was stukken goedkoper dan de DX7 en qua mogelijkheden zit 'ie een heel end eronder.
Een DX1 en een DX7 verschillen minder van elkaar dan deze twee, dus kwaliteit, jazeker.
16 noten polyfonie, 6 operators.Maar blijkt die kwaliteit dan uit, volgens jou?
Laten we eerlijk zijn; alle vroege digitale bakken hadden hier problemen mee. Converters geven een karakteristieke smaak aan het geluid, en met een beetje mazzel werkte dat met je mee (bijv. voor de SP12 en MPC60 - waar de drums extra punch krijgen), maar in het ergste geval tegen (wat volgens mij bij de Fairlight het geval was).Blijkbaar niet de d/a (anders zou de ruis van dx DX7mkI 'm tenonder doen gaan)
Klopt. Maar op dat tijdstip was het een van de beste bakken die Yamaha te bieden had voor een lange tijd (de 4-ops werden gruwelijk uitgemolken en 6-op modellen waren updates). Wat de DX5 en DX1 meer bieden is puur op het gebied van toetsen/split/layer. De machines die nog meer konden dan dat (TX816, FVX-1) vallen zeker onder "vintage" en "legendarisch", maar zijn te obscuur. Immers, wat ook bijdraagt aan het gebeuren is de naamsbekendheid van het ding.en wat betreft de implementatie van de FM-synthese gaan een SY99 of FS1r ook verder.
Nee, dat absoluut niet .Gebruikersgemak of bediening zal het ook niet zijn, neem ik aan. Of toch?
totdat je een TX816 gehoord hebt...
totdat je een TX816 gehoord hebt...
In de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag was ooit een doos, nog volledig dicht, welke de naam Yamaha FVX-1 opgedrukt had. Die doos heb ik maar eens geopend en waarlijk, het zwarte kastje met de knopjes en schermpjes zat er in. Leuk geluid met zo'n 256 presets, maar totaal on-programmeerbaar. Yamaha was ooit begonnen aan een pakket editing software, maar die is gewoon verloren gegaan... Onvindbaar. De zeldzaamheid is hier de bekendheid Inderdaad, een museumstuk......De machines die nog meer konden dan dat (TX816, FVX-1) vallen zeker onder "vintage" en "legendarisch", maar zijn te obscuur. Immers, wat ook bijdraagt aan het gebeuren is de naamsbekendheid van het ding.
hoe bedoel je?8x dezelfde hoop hoofdpijn genererende frequentie bronnen
Waarom zijn mensen toch altijd weer op zoek naar "Vintage" ik vind "Vintage" synoniem voor "oude meuk" die je normal bij grof vuil zet
"Vintage" lijkt wel een soort van buzzword te worden waarin synth credibillity wordt afgemeten door "verzamelaars"...
Doe mij maar gewoon lekker een lekkere hagelnieuwe TI of Little Phatty i.p.v. van zon doorgerookte afgeragde Terror bak
hoe bedoel je?
ik bedoel wat er staat
"Vintage" lijkt wel een soort van buzzword te worden waarin synth credibillity wordt afgemeten door "verzamelaars"...
Yamaha was ooit begonnen aan een pakket editing software, maar die is gewoon verloren gegaan... Onvindbaar. De zeldzaamheid is hier de bekendheid
Het ligt natuurlijk voor de hand om te zeggen dat het om de klank gaat. Een Mini Moog heeft zo'n speciaal geluid. Hoezo, zijn de huidige synths dan zoveel slechter? Waarom wordt de Mini Moog niet meer gemaakt, als er zoveel vraag naar is? Als je een eigentijdse synth gewend bent, dan is, in mijn ervaring, spelen op een Mini Moog toch wel beperkt, want een beetje velocity of after touch heeft'ie niet. Laat staan een goed geluiden geheugen
Wout