populaire arrangementen

[Nap]

Origineel geplaatst door The Unholy
Ik begrijp sommige mensen niet helemaal. Het leuke van muziekmaken is toch dat JIJ ZELF degene bent die alles mag verzinnen? Zodat je uiteindelijk een track hebt die echt vanuit jouw eigen brein ontstaan is zeg maar...?

Ik weet dat er letterlijk iets bestaat als een 'hitformule' en dat die op vrijwel elk top-100 nummer toegepast wordt - wat ook de grootste reden is dat ik niet naar populaire muziek luister - maar hier op het synthforum zitten volgens mij toch wel wat creatieve gasten die geen boek nodig hebben om een goede track in elkaar te zetten...toch?

Ach, als je de theorie begrijpt achter waarom sommige nummers zo lekker lopen en andere niet, geeft dit meer ruimte en kennis om je eigen muziek ook beter te laten lopen, zelfs (of juist) als je bewust afwijkt van de 'formule'. Muziek maken is ook een vak, en bij een vak hoort gereedschap. Theorie van hoe muziek in elkaar zit hoort ook bij deze gereedschappen.

Als je een boek wilt schrijven is het ook handig als je begrijpt hoe een klassiek raamwerk als "begin" "middenstuk" "eind" in elkaar zitten in plaats van dat je maar gewoon in het wilde weg begint te schrijven en hoopt dat het allemaal goed komt.

Jezelf daarin willen verdiepen is denk ik het verschil tussen serieus met je vak/hobby bezig zijn of gewoon een beetje aanklooien. Uiteindelijk moet je doen wat je het meeste aanspreekt, maar het verdiepen van je kennis is volgens mij altijd goed.

 

[The Unholy]

Origineel geplaatst door Napole0n
Ach, als je de theorie begrijpt achter waarom sommige nummers zo lekker lopen en andere niet, geeft dit meer ruimte en kennis om je eigen muziek ook beter te laten lopen, zelfs (of juist) als je bewust afwijkt van de 'formule'. Muziek maken is ook een vak, en bij een vak hoort gereedschap. Theorie van hoe muziek in elkaar zit hoort ook bij deze gereedschappen.

Als je een boek wilt schrijven is het ook handig als je begrijpt hoe een klassiek raamwerk als "begin" "middenstuk" "eind" in elkaar zitten in plaats van dat je maar gewoon in het wilde weg begint te schrijven en hoopt dat het allemaal goed komt.

Jezelf daarin willen verdiepen is denk ik het verschil tussen serieus met je vak/hobby bezig zijn of gewoon een beetje aanklooien. Uiteindelijk moet je doen wat je het meeste aanspreekt, maar het verdiepen van je kennis is volgens mij altijd goed.

Is in principe wel waar, maar zonder dat ik me er ooit zo ver in verdiept heb dat ik er echt boeken over ging lezen, kan ik bij de meeste muziekstijlen echt wel dromen hoe de arrangementen in elkaar 'horen te zitten'. Het is handig om te weten hoe muziek in elkaar zit, zodat je ervan af kunt wijken, maar wat mij zo irriteert: niemand wijkt ervan af...

 

[dumdumdadumdum]

Origineel geplaatst door The Unholy
... maar wat mij zo irriteert: niemand wijkt ervan af...

Grappig.... Ik heb dat bij muziek die overduidelijk is gemaakt om maar zoveel mogelijk af te wijken, om het afwijken. De kunst van het afwijken vind ik trouwens het zo te doen dat het op het eerste gehoor niemand echt opvalt. Dat je wel denkt: "dát klinkt fris!" maar dat je niet eens meteen je vinger erop kunt leggen.

 

[brmzz]

Origineel geplaatst door dumdumdadumdum
Dat je wel denkt: "dát klinkt fris!" maar dat je niet eens meteen je vinger erop kunt leggen.

jeps en dat is waar jan modaal inhaakt en zegt... ´das lekker, das mijn muziek´ zonder verder na te denken over ingewikkelde arrangementen of truukje die wel of niet toegepast zijn....

 

[Derjano]

Origineel geplaatst door Catalunya
Het meeste is al ooit bedacht qua sounds, drumpatronen en melodie.

Niet helemaal mee eens muziek kent oneindige mogelijkheden ook in melodie, akoorden en ritme patronen.

Dit zie ik los van sounds en of geluiden. Als je dat ook nog eens meeneemt is het helemaal oneindig.

 

[Derjano]

Als je een boek wilt schrijven is het ook handig als je begrijpt hoe een klassiek raamwerk als "begin" "middenstuk" "eind" in elkaar zitten in plaats van dat je maar gewoon in het wilde weg begint te schrijven en hoopt dat het allemaal goed komt.

Jezelf daarin willen verdiepen is denk ik het verschil tussen serieus met je vak/hobby bezig zijn of gewoon een beetje aanklooien. Uiteindelijk moet je doen wat je het meeste aanspreekt, maar het verdiepen van je kennis is volgens mij altijd goed. [/B]

Op zich waar aan de ene kant aan de andere kant kan het juist je creativiteit voledig doden als je er te veel over moet gaan nadenken. Want als alles volgens de regeltjes en formules gemaakt moet worden wordt het natuurlijk ook pulp, 13 in een dozijn en totaal fantasie loos.
Wat ik gemerkt heb als truc om creativiteit te stimuleren is je middelen en mogelijkheden beperken.
Bijvoorbeeld maak een nummer op een 3 oktaafs keyboard inplaats met behulp van een masterboard met 88 toetsen.
Dat soort dingen.

 

[Catalunya]

Origineel geplaatst door Exzit
Niet helemaal mee eens muziek kent oneindige mogelijkheden ook in melodie, akoorden en ritme patronen.

Dit zie ik los van sounds en of geluiden. Als je dat ook nog eens meeneemt is het helemaal oneindig.

Ik bedoel los van elkaar, niet de combi. Volgens mij is het een illusie te denken dat een melodie nooit eerder door iemand anders bedacht is.

 

[cooper]

Het toepassen van arrangeer patronen, het gebruik van toonladders, het gebruik van akkoorden, het gebruik van vaste sounds voor bv trance, klassiek etc, of het gebruik van ritme patronen hebben allemaal in feite 1 gemeenschappelijk doel namelijk het aanbrengen van structuur.

Waarom willen we een bepaalde mate van structuur in muziek en wijst normaal gesproken een meerderheid van de luisteraars een muziek stuk zonder structuur af?

Ik denk dat het antwoord ligt in de manier waarop onze hersenen omgaan met auditieve prikkels en deze verwerken. Structuur heeft te maken met voorspelbaarheid en dat is precies de balans die in een composite moet zitten. Een balans tussen voorspelbaarheid, dwz het suggereren van nu komt dit en dit vervolgens precies op het goede moment veranderen. Is deze balans verstoord hebben we of een saai stuk of iets dat als (te) chaotisch ervaren word.

Ik vraag me al langer af hoe mensen die aan extreem geheugen verlies lijden muziek ervaren. Arrangeer patronen, toonladders, akkoorden, alles is steeds weer nieuw dwz ongestructureerd voor dit soort mensen?

 

[Meinte37]

Origineel geplaatst door cooper
...orale prikkels...

Uhmmm, wat bedoel je precies?
Wellicht "auditieve" prikkels?

Verder is je post trouwens

 

[Cecil]

Origineel geplaatst door cooper
Structuur heeft te maken met voorspelbaarheid en dat is precies de balans die in een composite moet zitten. Een balans tussen voorspelbaarheid, dwz het suggereren van nu komt dit en dit vervolgens precies op het goede moment veranderen.

Het lijkt me juist een balans tussen voorspelbaarheid en onvoorspelbaarheid. Een spanningsboog dus. Geef de luisteraar wat 'ie verwacht, maar niet altijd!

 

[cooper]

Origineel geplaatst door Meinte37
Uhmmm, wat bedoel je precies?
Wellicht "auditieve" prikkels?

Verder is je post trouwens

Je hebt volkomen gelijk, en heb 't veranderd! Ik dacht aan aural sculptures van de stranglers toen ik 't opschreef en bij de vertaling ging er effe iets mis!

 

[cooper]

Origineel geplaatst door Cecil
Het lijkt me juist een balans tussen voorspelbaarheid en onvoorspelbaarheid. Een spanningsboog dus. Geef de luisteraar wat 'ie verwacht, maar niet altijd!

Klopt. Dat is ook wat er staat gezien het feit dat structuur aanbrengen analoog is aan het verhogen van het voorspelbare karakter van een compositie. We zeggen in feite precies hetzelfde.

Bijna iedereen weet inmiddels dat na een snare crescendo in een trance-plaat meestal een ontlading komt. Dat is structuur en verhoogd het voorspelbare karakter. Doen je zoiets te vaak wordt het saai en vallen luisteraars af.

Het basaalste voorbeeld is gewoon de toonladder (welke dan ook) die we als gedresseerde apen over eeuwen hebben leren te interpreteren als iets dat prettig klinkt. Zit je ernaast of neem je lukraak noten herkent de luisteraar het niet en wijst het af.

 

[Nicolas 2000]

Ik spring plots over van hele naar halve noten als mooie overgang tussen 2 stukjes. Dacht ik. Enige reactie: "ik dacht eerst even dat je er een noot naast zat". :confused:

Conclusie: muziek maak ik voor mezelf

Nee, eigenlijk niet hoor, maar het is wel een voorbeeld van de moeilijkheden die ik heb om wat ik goed vind te laten rijmen met wat anderen goed vinden.

 

[Nicolas 2000]

Even een eenvoudig voorbeeldje van het analyseren van moderne(re) muziek:

90's eurobeat. Je hebt dus een neger die rapt en een blonde Hollandse stoot die zingt. Iets serieuzer erop verder gaan hebben die nummers meestal 3 hoofddelen: gezongen refrein, instrumentale catchy melodie, en tussenstuk met bovengenoemde rapper. De opbouw is dan vaak instr-refr-instr-rap-refr-instr-rap-refr-instr-instr Vaak is het refrein tweedelig, refr1 en refr2 dus. Waarbij beide tegelijk dienst doen als brug voor het instrumentale en grapte gedeelte. De opbouw wordt dan bv instr-refr2-instr-rap-refr2-refr1-instr-rap-refr2-refr1-instr-instr. Soms is 1 refreindeel duidelijk brug en het andere echt refrein, en natuurlijk zijn er talloze varianten hierop. Maar als je pakweg een 2 Unlimited erbij haalt, dan herken je hier wel al wat van terug.

Dat gezegd zijnde maak ik zelf nooit eurobeat en schrijf ik te weinig een arrangement uit voordat ik aan iets begin of aan de uitwerking van een idee begin. Ik heb dan ook vaak dat ik een leuk riedeltje heb maar problemen heb om er een nummer van te brouwen. Ik vind dan bv helemaal niets dat onder die melodie past. Om dat te voorkomen durft een heel eenvoudige drumtrack helpen. Een soort veredelde metronoom. Die past dan zeker onder de melodie die je erop verzint, en kan later naar hartelust uitgebreid worden in delen van het nummer. Maar ik dwaal af, analyse dus .

 

[Catalunya]

Origineel geplaatst door Nicolas 2000
Even een eenvoudig voorbeeldje van het analyseren van moderne(re) muziek:

90's eurobeat. Je hebt dus een neger die rapt en een blonde Hollandse stoot die zingt. Iets serieuzer erop verder gaan hebben die nummers meestal 3 hoofddelen: gezongen refrein, instrumentale catchy melodie, en tussenstuk met bovengenoemde rapper. De opbouw is dan vaak instr-refr-instr-rap-refr-instr-rap-refr-instr-instr Vaak is het refrein tweedelig, refr1 en refr2 dus. Waarbij beide tegelijk dienst doen als brug voor het instrumentale en grapte gedeelte. De opbouw wordt dan bv instr-refr2-instr-rap-refr2-refr1-instr-rap-refr2-refr1-instr-instr. Soms is 1 refreindeel duidelijk brug en het andere echt refrein, en natuurlijk zijn er talloze varianten hierop. Maar als je pakweg een 2 Unlimited erbij haalt, dan herken je hier wel al wat van terug.

Dat gezegd zijnde maak ik zelf nooit eurobeat en schrijf ik te weinig een arrangement uit voordat ik aan iets begin of aan de uitwerking van een idee begin. Ik heb dan ook vaak dat ik een leuk riedeltje heb maar problemen heb om er een nummer van te brouwen. Ik vind dan bv helemaal niets dat onder die melodie past. Om dat te voorkomen durft een heel eenvoudige drumtrack helpen. Een soort veredelde metronoom. Die past dan zeker onder de melodie die je erop verzint, en kan later naar hartelust uitgebreid worden in delen van het nummer. Maar ik dwaal af, analyse dus .

Eurobeat is moeilijk om te maken. De valkuil is dat als iets simpel klinkt, dat men denkt dat het ook makkelijk is om te maken.
Wordt hier vaak wel lachwekkend over dergelijke muziek gedaan, alleen heb ik sinds dat ik lid ben van dit synthforum sporadisch tracks gehoord die "af" zijn.
Dergelijke muziek belachelijk maken Is veelal ook een vorm van jalouzie, omdat men het zelf niet "kan" maken.

 

[Derjano]

Origineel geplaatst door Catalunya
Ik bedoel los van elkaar, niet de combi. Volgens mij is het een illusie te denken dat een melodie nooit eerder door iemand anders bedacht is.

Ik denk dat dat zeker geen ilussie is. Luister maar eens naar Bach.

Tja dat ligt natuurlijk anders bij eurobeat

 

[Catalunya]

Origineel geplaatst door Exzit
Ik denk dat dat zeker geen ilussie is. Luister maar eens naar Bach.

dat bedoel ik, dan was "Bach" je toch voor!!!

 

[Nicolas 2000]

Origineel geplaatst door Catalunya
Eurobeat is moeilijk om te maken. De valkuil is dat als iets simpel klinkt, dat men denkt dat het ook makkelijk is om te maken.
Wordt hier vaak wel lachwekkend over dergelijke muziek gedaan, alleen heb ik sinds dat ik lid ben van dit synthforum sporadisch tracks gehoord die "af" zijn.
Dergelijke muziek belachelijk maken Is veelal ook een vorm van jalouzie, omdat men het zelf niet "kan" maken.

Even voor de goee orde: ik heb nergens beweerd dat eurobeat simpel is, en het ook niet belachelijk gemaakt (en jij hebt ook niet gezegd dat ik dat gedaan heb ). Dat van die neger die rapt en die (hollandse) stoot die zingt was nu eenmaal een redelijk vast gegeven bij (commerciële) eurobeat, ik kan er ook niet aan doen. Het lijkt me niet eenvoudig om een goed stukje eurobeat te maken, dus een nummer dat wel de stijlelementen behoud maar toch er tussenuit springt.

 

[Catalunya]

Origineel geplaatst door Nicolas 2000
Even voor de goee orde: ik heb nergens beweerd dat eurobeat simpel is, en het ook niet belachelijk gemaakt (en jij hebt ook niet gezegd dat ik dat gedaan heb ). Dat van die neger die rapt en die (hollandse) stoot die zingt was nu eenmaal een redelijk vast gegeven bij (commerciële) eurobeat, ik kan er ook niet aan doen. Het lijkt me niet eenvoudig om een goed stukje eurobeat te maken, dus een nummer dat wel de stijlelementen behoud maar toch er tussenuit springt.

Ik sprak in het algemeen.

 

[Nicolas 2000]

Origineel geplaatst door Catalunya
Ik bedoel los van elkaar, niet de combi. Volgens mij is het een illusie te denken dat een melodie nooit eerder door iemand anders bedacht is.

Er is inderdaad een krankzinnige hoeveelheid melodieën bedacht doorheen de geschiedenis, en ook al talloze keren dezelfde daartussen . Maar ik denk dat de verschillende schaalverdelingen (niet heel de wereld speelt met westers klavier en "standaard" gitaarstemming) genoeg mogelijke combinaties geven om een melodie te vinden waarvan gezegd kan worden dat ze "nieuw" is.

Dat gezegd zijnde is het eigenlijk geen probleem als je (per ongeluk, onbewust) een bestaande melodie of variant op bestaande melodie uitvindt. Je zet het in je eigen compositie en eigen arrangement, en het moet dan al extreem toeval zijn als het eindresultaat nog steeds veel op het origineel lijkt. Omdat er nog zoveel nieuws te bedenken valt, vind ik het zonde dat sommigen zich er mee bezig houden om werkelijk ieder jaren 80 nummer in een subtiel nieuw jasje te stoppen en uit te brengen (en nog verkocht krijgen ook). Dan liever dat ze nieuwe dingen proberen en af en toe per ongeluk het wiel opnieuw uitvinden. En af en toe een geslaagde cover erbij kan uiteraard geen kwaad.