@Roland Huisman: Ik heb pas sinds kort interesse in synths en net als jij is dat het eerste dat ik me afvroeg. Het blijkt nu eenmaal zo te zijn dat men met synths (of misschien met muziekinstrumenten i.h.a.) doet wat je met een auto of TV
nooit zou doen: kopen omdat je 't voor bijna dezelfde prijs weer van de hand kunt doen.
Ik kom uit een hele harde wereld waarin geldt dat een 2e hands item hooguit de helft v/d nieuwwaarde heeft. Maar oude synths (en gitaren) zijn als schilderijen voor sommige kopers en verkopers: niet meer nieuw te krijgen maar toch gewild. Dan krijg je een stukje vraag en aanbod en het aloude principe van wat een gek er voor geeft.
Verder is het zo dat er altijd wel een iemand bijna de nieuwprijs (als je de verzendkosten erbij rekent) betaalt voor een synth. Dat weten (2e hands) verkopers. Ze wachten gewoon net zo lang tot er iemand komt die net zo is als zij. D.w.z. iemand die ook vindt dat een synth verkocht moet kunnen worden voor 80 a 90% v/d nieuwwaarde. Zo zijn synthliefhebbers nu eenmaal. Je moet veel synths een maand of een jaar geprobeerd hebben om er achter te komen dat 'ie niet bij je past en dat je eigenlijk een andere nodig hebt. Tja, als je dan 50% verliest op zo'n peperduur item dan werkt het niet. Dus koop en verkoop gebeurt bijna aan de lopende band.
Tenslotte zijn synths die niet meer gemaakt worden soms heel veel geld waard. Ook al zijn ze 40 jaar oud. Vergelijk dat met schilderijen of met de eerste druk v/e stripverhaal of boek. Eens in de zoveel tijd is bijv. de Yamaha DX7 weer eens heeeeeeel in trek en betaal je een vermogen voor zo'n apparaat. Twee jaar later wil iedereen juist analoog en trekt men het vel over je oren voor een Minimoog. Soms hoor je verkopers er ook over klagen: "Niemand? Echt een koopje hoor. Nog in goede conditie. Alleen twee knopjes vervangen.".
Het meest genante voorbeeld vind ik de Korg Volca Keys. Die kocht ik nieuw toen 'ie niet zo in trek was voor 100 Euro. Nu kost 'ie in sommige winkes 145 Euro (!!) en wordt 'ie 2e hands verkocht voor 120. Ik zeg tegen degelijke 2e hands verkopers (als ik interesse heb in het item) wel eens dat 'ie voor minder in de winkel ligt dan wat hij vraagt. Eentje zei: "Ik heb er dit en dat voor betaald en ik vind daarom de prijs gerechtvaardigd.". Plaatsvervangende schaamte krijg ik daarvan.
Enne, oh ja. Soms komt er een nieuwe versie v/e klassieker op de markt die meer kan dan z'n voorgangers. Dan staan de voorgangers ineens heel veel op marktpaats. Maar naar mijn mening niet voor de prijs die ze waard zijn. Voorbeelden:
- Minimoog. Er is nu de Behringer Model D en er was de Roland SE-02. Die laatste heeft te kleine knoppen volgens velen. Ik denk dat je die veel gaat zien op de marktplaats.
- De Roland TR-808. Er zijn recentelijk flink wat klonen en "bijna" klonen van gemaakt door Roland. Nu komt er de Behringer kloon. Wedden dat je de Rolands straks op martplaats ziet?
- De Roland TR-8. Een 808 imitator en meer. Nu is er de TR-8S, een zeer fijne upgrade ervan. Wedden dat je de TR-8S veel tegenkomt op marktplaats?
Ik ga geen vrienden maken met deze reply. Maar het is helaas zoals ik het zie.
Veel plezier met je nieuwe hobby!
Als ik een vintage koopje zie, of iets wat bijzonder is waar ik snel cash voor nodig heb, verkoop ik alleen synths die ik makkelijk terug kan kopen als ik er later achter kom dat ik ze echt mis.