Artificial Soul
Stamgast
Ze werd begin jaren 90 bekend en het eerste liedje wat ik hoorde was Play Dead. Daarmee trok ze eigenlijk al meteen mijn aandacht. Later zag ik haar videoclip van Big Time Sensuality: het enige wat je daar ziet is dat ze danst op een vrachtwagen, maar het was zo fascinerend om naar haar te kijken. Vooral omdat ze anders was dan anderen.
En dat was ook haar muziek. Als je naar Björk luisterde, luisterde je naar iets nieuws. Of je zag iets nieuws, want de videoclips die ze uitbracht waren ook allemaal heel interessant om naar te kijken.
Zo is ze ook als persoon. Enerzijds een wereldvreemd kindvrouwtje die vooral vreemd is en in haar eigen wereld leeft. Maar anderzijds lees of zie ik bijvoorbeeld in interviews dat ze erg intelligent is, zelfbewust en bewust van anderen en de wereld om zich heen. Het valt me ook op dat wanneer ze op haar gemak lijkt te zijn, ze ook veel losser en socialer overkomt. En ondanks wat vaak wordt beweerd dat ze zo'n bitch is, denk ik dat ze over het algemeen een vriendelijke en lieve dame is.
Ik was zojuist weer wat muziek aan het luisteren op Biophilia en sommige composities zitten toch wel heel geniaal in elkaar.
Dit zijn de minst toegankelijke tracks met veel dissonante melodieën waardoor het je wellicht niet meteen pakt. Maar haar vocalen op Dark Matter vormen wel een heel mooi ensemble en vooral vanaf 2:18 pakt het mij. Bij Hollow ben ik jaloers dat ze iets kan componeren met zulke ongebruikelijke akkoorden en door die spanning klinkt het uiteindelijk heel opzwepend. De remixen zijn iets toegankelijker maar ook erg gaaf:
En dat was ook haar muziek. Als je naar Björk luisterde, luisterde je naar iets nieuws. Of je zag iets nieuws, want de videoclips die ze uitbracht waren ook allemaal heel interessant om naar te kijken.
Zo is ze ook als persoon. Enerzijds een wereldvreemd kindvrouwtje die vooral vreemd is en in haar eigen wereld leeft. Maar anderzijds lees of zie ik bijvoorbeeld in interviews dat ze erg intelligent is, zelfbewust en bewust van anderen en de wereld om zich heen. Het valt me ook op dat wanneer ze op haar gemak lijkt te zijn, ze ook veel losser en socialer overkomt. En ondanks wat vaak wordt beweerd dat ze zo'n bitch is, denk ik dat ze over het algemeen een vriendelijke en lieve dame is.
Ik was zojuist weer wat muziek aan het luisteren op Biophilia en sommige composities zitten toch wel heel geniaal in elkaar.
Dit zijn de minst toegankelijke tracks met veel dissonante melodieën waardoor het je wellicht niet meteen pakt. Maar haar vocalen op Dark Matter vormen wel een heel mooi ensemble en vooral vanaf 2:18 pakt het mij. Bij Hollow ben ik jaloers dat ze iets kan componeren met zulke ongebruikelijke akkoorden en door die spanning klinkt het uiteindelijk heel opzwepend. De remixen zijn iets toegankelijker maar ook erg gaaf: