Het viel weer niet mee om de drie beste albums van het afgelopen jaar te kiezen, maar omdat tradities nu eenmaal in ere moeten worden gehouden, heb ik me er ook dit jaar weer toe kunnen zetten om een weloverwogen keuze te maken.
3 - Jean-Michel Jarre - Oxygene (30th aniversary edition)
Puur sentiment! In 1977 maakte ik voor het eerst kennis met het fenomeen synthesizer en de onwereldse muziek die Jarre daarmee maakte. Ik was op slag verliefd op de blieps en bloeps van Oxygene. Je zou kunnen stellen dat Jarre min of meer de schuld is van mijn fascinatie voor elektronische muziek(instrumenten)…
De 30th aniversary edition bestaat uit een CD en een DVD (“Oxygene Live in Your Living Room”).
De CD is helemaal opnieuw ingespeeld door de Franse toonkunstenaar, naar verluid in verband met een rechtenkwestie met Disque Dreyfus (het label waar Jarre in het verleden zijn platen door liet uitbrengen), maar dat is allemaal niet zo interessant. Wat wél interessant is, is de nieuwe opname. Oxygene klinkt fris, maar herkenbaar. Wanneer je de originele versie heel goed kent, vallen de verschillen direct op. Compositorisch zijn er geen wijzigingen aangebracht; Oxygene is nog steeds Oxygene.
De DVD laat een hele mooie live-uitvoering zien van Jarre en de heren waar hij al jaren mee samenwerkt, waaronder sequencerpioneer Michel Geiss. Het is geweldig om Jarre nu eindelijk eens echt live te zien spelen in plaats van (slecht) te playbacken. Dit is niet de grootsheid die we van Jarre gewend zijn. Misschien is dat wel wat deze DVD zo speciaal maakt. De ‘antieke’ analoge synthesizers (en een enkele moderne uitvoering van de Minimoog) en sequencers die de muzikanten omringen zijn een lust voor het oog en oor. Iedere synthesizerliefhebber zal er minstens tien bij merk en typenaam/-nummer kunnen noemen! Ook al is mijn persoonlijke favoriet van ná het Oxygene-tijdperk, ik was toch aangenaam verrast om de Roland Jupiter 8 in de setup te zien en te horen. Een leuke DVD-extra is de kleine rondleiding (door Jarre zelf) langs de meesgebruikte apparaten.
Voor iedere Jarre-liefhebber een ‘must’!
2 - Kate Nash - Made of bricks
Nog niet zo lang geleden zag ik juffrouw Nash op haar eigen bescheiden wijze een paar liedjes spelen in de goederenlift van Paradiso. Dezelfde dag heb ik haar CD in huis gehaald. Wat een geweldig verfrissende plaat. Het is heel bijzonder om te zien hoe zo’n jonge meid zich tijdens het London Calling festival met haar popliedjes staande houdt tussen al het indie-geweld van nieuwe Britse gitaarbandjes. Scherpe teksten en een schitterend Noord-Londens accent maken Made of Bricks een frisse duik in de hedendaagse Britpop. Het wordt waarschijnlijk erg moeilijk om een tweede CD te maken die eenzelfde (of betere) prestatie neerzet. Maar juffrouw Nash is nog erg jong en heeft nog tijd genoeg om te ‘rijpen’. Logica dicteert dat de volgende albums alleen nog maar beter gaan worden.
1 - Agua de Annique – Air
In januari zag ik The Gathering nog live in P60 (Amstelveen) en zoals de keren ervoor was ik ook nu weer op slag verliefd op de stem van Anneke van Giersbergen. Nog geen maand later maakte ze bekend de band te gaan verlaten om een solocarrière te beginnen. Air is het debuut van één van Nederlands beste rockzangeressen van dit moment. En wat voor debuut…
Als iemand me naar deze plaat had laten luisteren zonder verdere informatie, had ik waarschijnlijk gezegd dat dit The Gathering was. Dat moet haast wel door het onmiskenbaar mooie stemgeluid van Anneke komen. De liedjes zijn (op twee uitzonderingen na) erg rustig, emotioneel zeer beladen en donker van kleur met een straaltje zonneschijn in de verte. Geen lichte kost dus, maar de doorgewinterde muziekliefhebber zal de melancholie zeker op de juiste waarde weten in te schatten.
Het kleine “Come Wander With Me” (ook bekend van de reclame met vliegende paraplumannetjes) is het enige nummer dat Anneke niet zelf heeft geschreven. Maar wat een mooie uitvoering!
Voor wie geen genoeg kan krijgen van Anneke’s stem: eind januari 2008 verschijnt het nieuwe album van Arjen Lucassen (Ayreon – “01011001”) en ook daarop zal Anneke weer van de partij zijn! De kans is dan ook groot dat de nieuwe Ayreon om deze (en tal van andere) reden in de top-3 van 2008 zal gaan verschijnen…
Maar…met deze top-3 dekken we natuurlijk niet de volledige lading. Deze platen mag ik niet vergeten te noemen (eervolle vermeldingen), al was het alleen maar omdat ze niet uit mijn CD-speler te branden zijn:
- Beth Hart - 37 days
- Air Traffic – Fractured Life
- Knight Area - Under A New Sign
- Within Temptation - The Heart of Everything
- Kelly Clarkson - My December
- Krezip - Plug it in
- Nightwish - Dark Passion Play
- Saybia - Eyes on The Highway
Ta-dah en op naar een goed muzikaal 2008,
JP8 (h)
3 - Jean-Michel Jarre - Oxygene (30th aniversary edition)
Puur sentiment! In 1977 maakte ik voor het eerst kennis met het fenomeen synthesizer en de onwereldse muziek die Jarre daarmee maakte. Ik was op slag verliefd op de blieps en bloeps van Oxygene. Je zou kunnen stellen dat Jarre min of meer de schuld is van mijn fascinatie voor elektronische muziek(instrumenten)…
De 30th aniversary edition bestaat uit een CD en een DVD (“Oxygene Live in Your Living Room”).
De CD is helemaal opnieuw ingespeeld door de Franse toonkunstenaar, naar verluid in verband met een rechtenkwestie met Disque Dreyfus (het label waar Jarre in het verleden zijn platen door liet uitbrengen), maar dat is allemaal niet zo interessant. Wat wél interessant is, is de nieuwe opname. Oxygene klinkt fris, maar herkenbaar. Wanneer je de originele versie heel goed kent, vallen de verschillen direct op. Compositorisch zijn er geen wijzigingen aangebracht; Oxygene is nog steeds Oxygene.
De DVD laat een hele mooie live-uitvoering zien van Jarre en de heren waar hij al jaren mee samenwerkt, waaronder sequencerpioneer Michel Geiss. Het is geweldig om Jarre nu eindelijk eens echt live te zien spelen in plaats van (slecht) te playbacken. Dit is niet de grootsheid die we van Jarre gewend zijn. Misschien is dat wel wat deze DVD zo speciaal maakt. De ‘antieke’ analoge synthesizers (en een enkele moderne uitvoering van de Minimoog) en sequencers die de muzikanten omringen zijn een lust voor het oog en oor. Iedere synthesizerliefhebber zal er minstens tien bij merk en typenaam/-nummer kunnen noemen! Ook al is mijn persoonlijke favoriet van ná het Oxygene-tijdperk, ik was toch aangenaam verrast om de Roland Jupiter 8 in de setup te zien en te horen. Een leuke DVD-extra is de kleine rondleiding (door Jarre zelf) langs de meesgebruikte apparaten.
Voor iedere Jarre-liefhebber een ‘must’!
2 - Kate Nash - Made of bricks
Nog niet zo lang geleden zag ik juffrouw Nash op haar eigen bescheiden wijze een paar liedjes spelen in de goederenlift van Paradiso. Dezelfde dag heb ik haar CD in huis gehaald. Wat een geweldig verfrissende plaat. Het is heel bijzonder om te zien hoe zo’n jonge meid zich tijdens het London Calling festival met haar popliedjes staande houdt tussen al het indie-geweld van nieuwe Britse gitaarbandjes. Scherpe teksten en een schitterend Noord-Londens accent maken Made of Bricks een frisse duik in de hedendaagse Britpop. Het wordt waarschijnlijk erg moeilijk om een tweede CD te maken die eenzelfde (of betere) prestatie neerzet. Maar juffrouw Nash is nog erg jong en heeft nog tijd genoeg om te ‘rijpen’. Logica dicteert dat de volgende albums alleen nog maar beter gaan worden.
1 - Agua de Annique – Air
In januari zag ik The Gathering nog live in P60 (Amstelveen) en zoals de keren ervoor was ik ook nu weer op slag verliefd op de stem van Anneke van Giersbergen. Nog geen maand later maakte ze bekend de band te gaan verlaten om een solocarrière te beginnen. Air is het debuut van één van Nederlands beste rockzangeressen van dit moment. En wat voor debuut…
Als iemand me naar deze plaat had laten luisteren zonder verdere informatie, had ik waarschijnlijk gezegd dat dit The Gathering was. Dat moet haast wel door het onmiskenbaar mooie stemgeluid van Anneke komen. De liedjes zijn (op twee uitzonderingen na) erg rustig, emotioneel zeer beladen en donker van kleur met een straaltje zonneschijn in de verte. Geen lichte kost dus, maar de doorgewinterde muziekliefhebber zal de melancholie zeker op de juiste waarde weten in te schatten.
Het kleine “Come Wander With Me” (ook bekend van de reclame met vliegende paraplumannetjes) is het enige nummer dat Anneke niet zelf heeft geschreven. Maar wat een mooie uitvoering!
Voor wie geen genoeg kan krijgen van Anneke’s stem: eind januari 2008 verschijnt het nieuwe album van Arjen Lucassen (Ayreon – “01011001”) en ook daarop zal Anneke weer van de partij zijn! De kans is dan ook groot dat de nieuwe Ayreon om deze (en tal van andere) reden in de top-3 van 2008 zal gaan verschijnen…
Maar…met deze top-3 dekken we natuurlijk niet de volledige lading. Deze platen mag ik niet vergeten te noemen (eervolle vermeldingen), al was het alleen maar omdat ze niet uit mijn CD-speler te branden zijn:
- Beth Hart - 37 days
- Air Traffic – Fractured Life
- Knight Area - Under A New Sign
- Within Temptation - The Heart of Everything
- Kelly Clarkson - My December
- Krezip - Plug it in
- Nightwish - Dark Passion Play
- Saybia - Eyes on The Highway
Ta-dah en op naar een goed muzikaal 2008,
JP8 (h)