Meer knoppen is beter en gewoon lekker, hoeveel knoppen heeft jouw favoriete synth?

sh1000

Stamgast
Lid sinds
19 juli 2009
Berichten
291
Locatie
breda
Een synthesizer moet voor mij veel knopjes hebben. Voor het gebruiksgemak, maar het ziet er vooral goed uit.

Toen ik lang geleden mijn eerste synth kocht, kon ik kiezen tussen een Roland Juno60 en een Yamaha DX7. De DX7 had nauwelijks 'echte knoppen' en vond ik moeilijk te bedienen. De Juno60 had 57 fysieke knoppen, dus lekker draaien en schuiven, dat is hem geworden en ik heb er van genoten. Mijn favoriete master keyboard, een Roland A90, had 75 heerlijke knoppen/schuiven. Helaas werd hij mij te zwaar en te lomp, maar om te spelen zou ik hem weer terug wensen. En dan mijn laatste aankoop, alweer van een paar jaar geleden, is een Yamaha Montage, die heeft er 110, geweldig toch :-). Een paar vragen voor jullie:
- herken je dit?
- hoeveel knoppen heeft jouw favoriete synth?
- welke niet modulaire synth heeft de meeste knoppen?
 
Ik neig naar de sweet spots tussen voldoende tot veel 1-functie-per knop synth en synths met menu's die heel diep kunnen gaan maar toch makkelijk zijn te gebruiken, zoals de Summit, Hydrasynth en opsix. Voor zin in what you see is what you get bakjes met veel knoppen/schuiven kan ik me ook urenlang vermaken met de (Uli) 2600, Neutron en de MegaFM. Vast geen antwoord op je vraag, zin om een nieuwe synth the bestellen ; - )
 
1, 2, veel 😄
waldorf-quantum-synthesizer-front-900.jpg
 
Ik heb maar 2 handen. Soms is n dx7 als preset bak handig om terwijl een andere bak te tweaken. Hoeveel knoppen mijn favo synth heeft? Geen idee. Tel ff de pro one :)

Wat ik mis op n moderne is “fx off” ook als ik de volgende preset laad: off zeg ik!
 
Zo'n Quantum heeft volgens mij ca. 107 knoppen, Een oude Jupiter 8 heeft er 98 (als ik goed tel).

100 knoppen vind ik blijkbaar wel een mooi aantal, maar het is zeker geen record.
 
1736013031992.png

Deze heeft de meeste knoppen van alles dat heb ik staan (heb ze niet geteld) maar ook erg veel opties dus evengoed nog menu's. Prophet-10 heeft minder knoppen maar is wel (zo goed als) one knob per function, maar ook een stuk beperkter. Matriarch idem. De OB-X8 had van mij meer knoppen en minder Page 2 functies mogen hebben. De Iridium is lekker met veel controls en uitgebreide touchscreen UI. De SP-404 mk2 heeft ziek veel shortcuts maar toch werk ik er snel mee. Uiteindelijk vind ik het vooral belangrijk dat de interface intuïtief is en een logische structuur heeft. Zelfs met de JV-2080 vond ik het best leuk editen.
 
De Moog One is wel een bovenbaas. Ik raak de tel kwijt maar volgens mij ruim 200! En eentje die ik graag in mijn mini-studiootje zou toevoegen.
 
JD800, dit vertelt copilot

De Roland JD-800 synthesizer staat bekend om zijn uitgebreide bedieningsmogelijkheden met veel knoppen en sliders. Het heeft in totaal 59 knoppen en 47 sliders1. Deze fysieke bedieningselementen maken het mogelijk om geluiden direct en intuïtief aan te passen, wat het een populaire keuze maakt voor muzikanten die graag hands-on werken met hun apparatuur.
 
Gem px5. 166 drukknoppen

eead527249248196b9c3983e6756


Ok niet mijn favoriete synth maar wel echt mijn en ook echt synth ook al lijkt het een keyboard. Je kan waveforms en envelopes kiezen.
 
hangt heel erg van de synth en mijn stemming af, ik vind de osmose juist heerlijk om op te spelen omdat er weinig knopjes op zitten zodat je extra op de keys kan focussen waar deze ook voor bedoelt is... aan de andere kant is sound design enigsinds :stupid
 
Heb geen synths met buitengewoon veel knoppen.
Heb wel een voorkeur voor meer knoppen dan minder.

Aan de andere kant, ik vind menu-diven ook leuk. Vooral als ik een apparaat onder controle heb en elke functie makkelijk weet te vinden met een combinatie van drukken en draaien. Dan voel ik m’n IQ stijgen.
 
Ik begon ooit met een CS5X en die had voor een rompler in die tijd best wat knoppen, maar uitgebreid editen moest via een 2 regelig display.
Daar was ik best handig in als ik hem weleens van de plank haal red ik me er nog prima mee, maar met de Virus-C die daarna kwam ging het allemaal een stuk gemakkelijker.

De Moog Muse heeft veel knoppen op een goede manier.
De Peak vind ik een fijne interface hebben met veel knoppen en een uitstekend werkbare menu structuur.
Hetzelfde vind ik voor de Hydrasynth.

De Iridium vind ik interface-gewijs echt top.
Veel knoppen en een uitstekende touchscreen interface zodat het (voor mij althans) nooit als menu-diving.
 
Veel knoppen is een miserie om af te stoffen/proper te houden :D.

Maar ik volg je deels dat een zeker aantal sliders, buttons en knobs het gebruiksgemak kunnen bevorderen.

Maar ik hecht (bij workstations vooral) net zoveel aandacht aan de kwaliteit, leesbaarheid en overzichtelijkheid van een touchscreen. Kronos en Mpc super, Montage: bijna 'speelgoedkwaliteit'.
 
Mijn synths zijn zo goed als one knob per function. Hebben ook niet echt menu's om in te duiken (p6, ob6, subseq37 en matriarch). Werkt erg prettig vind ik.
 
Back
Top