Freedom in Solitude [Ambient, Moog Mavis/Mother-32/Subharmonicon, Roland MC-707, Vermona Mono Lancet '15]

Droomsfeer

https://droomsfeer.nl
Lid sinds
7 september 2021
Berichten
368
Locatie
Limburg


Instrumenten:
  • Moog Mavis
  • Moog Mother-32
  • Moog Subharmonicon
  • Roland MC-707
  • Vermona Mono Lancet '15
Effects:
  • Boss CE-2W Chorus
  • Boss DC-2W Dimension C
  • Boss DM-2W Delay
  • Boss TE-2 Tera Echo
  • Valhalla Supermassive
Overige:
  • Doepfer Dark Time
 
Het initiële idee voor deze track was om een uitgebreidere versie te maken van de track Chocolate Cake. Die track bestaat uit slechts vier sporen met verschillende pad sounds die door elkaar zweven. Oorspronkelijk is Chocolate Cake gemaakt met een Roland MC-101 en een paar Boss gitaarpedalen. Voor de XXL-versie was het de bedoeling om diezelfde vier sporen te nemen, en deze dan met nog vier andere geluiden uit te breiden middels de opties van de Roland MC-707. Het geheel zou dan nog verder worden aangekleed met de overige analoge synths. Gaandeweg heb ik een beetje teveel geëxperimenteerd met verschillende geluiden uit eurorack land, en ben uiteindelijk een volledig andere weg ingeslagen. De vier basisgeluiden uit Chocolate Cake, zijn allemaal verdwenen.

Zoals gewoonlijk diende de Subharmonicon als het absolute startpunt, omdat dit het eenvoudigst is qua toonladder voor de gehele track. Achteraf de Subharmonicon toevoegen aan een reeds vergevorderde track, is vele malen moeilijker. Tenminste, als je werkt zonder MIDI-data. Dat komt met name doordat je de juiste noten moet selecteren met de pots, en deze synth geen visuele weergave heeft van de noten (C/D/E/etc.). Dit startpunt is naderhand nog uitgebreid met geluiden van de overige analoge synths, en vier extra geluiden van de Roland MC-707. Het geheel is nog aangedikt met de Boss gitaarpedalen, maar opgenomen zonder stereo delay en/of reverb. Normaliter gebruik ik daarvoor de Boss DD-8 en RV-6 pedalen. Echter, voor de delay en reverb effects is deze keer puur Valhalla Supermassive gebruikt: een mix van een zweverige chorus sound met daaroverheen nog een flinke delay/reverb mix met 100% wet settings. Als eindresultaat krijg je dan een hele bonte mix aan dromerige pads die elkaar constant afwisselen. Het is wel iets wat je qua structuur en sfeer helemaal geweldig vind, of juist helemaal niks. De track Freedom in Solitude is meer bedoeld als een soort muzikaal behang: achtergrondmuziek die niet de focus van iemands aandacht opeist. Ik kan me wel voorstellen dat mensen wat afknappen op het ontbreken van melodische patroontjes. Bij deze track werd dat teveel geknoei om achteraf nog toe te voegen.

Het is erg leuk om de sterke punten van diverse type synths samen te brengen in één geheel. Voor mij maakt het niet uit of het digitaal of analoog is: alles heeft een plek.

Chocolate Cake zal daarnaast wel degelijk nog een XXL-versie krijgen. Een dikke plak cake met flink de roomboter en hagelslag erop. In de afgelopen maanden heb ik genoeg ervaring opgedaan om er wat lekkers van te maken.
 
Het initiële idee voor deze track was om een uitgebreidere versie te maken van de track Chocolate Cake. Die track bestaat uit slechts vier sporen met verschillende pad sounds die door elkaar zweven. Oorspronkelijk is Chocolate Cake gemaakt met een Roland MC-101 en een paar Boss gitaarpedalen. Voor de XXL-versie was het de bedoeling om diezelfde vier sporen te nemen, en deze dan met nog vier andere geluiden uit te breiden middels de opties van de Roland MC-707. Het geheel zou dan nog verder worden aangekleed met de overige analoge synths. Gaandeweg heb ik een beetje teveel geëxperimenteerd met verschillende geluiden uit eurorack land, en ben uiteindelijk een volledig andere weg ingeslagen. De vier basisgeluiden uit Chocolate Cake, zijn allemaal verdwenen.

Zoals gewoonlijk diende de Subharmonicon als het absolute startpunt, omdat dit het eenvoudigst is qua toonladder voor de gehele track. Achteraf de Subharmonicon toevoegen aan een reeds vergevorderde track, is vele malen moeilijker. Tenminste, als je werkt zonder MIDI-data. Dat komt met name doordat je de juiste noten moet selecteren met de pots, en deze synth geen visuele weergave heeft van de noten (C/D/E/etc.). Dit startpunt is naderhand nog uitgebreid met geluiden van de overige analoge synths, en vier extra geluiden van de Roland MC-707. Het geheel is nog aangedikt met de Boss gitaarpedalen, maar opgenomen zonder stereo delay en/of reverb. Normaliter gebruik ik daarvoor de Boss DD-8 en RV-6 pedalen. Echter, voor de delay en reverb effects is deze keer puur Valhalla Supermassive gebruikt: een mix van een zweverige chorus sound met daaroverheen nog een flinke delay/reverb mix met 100% wet settings. Als eindresultaat krijg je dan een hele bonte mix aan dromerige pads die elkaar constant afwisselen. Het is wel iets wat je qua structuur en sfeer helemaal geweldig vind, of juist helemaal niks. De track Freedom in Solitude is meer bedoeld als een soort muzikaal behang: achtergrondmuziek die niet de focus van iemands aandacht opeist. Ik kan me wel voorstellen dat mensen wat afknappen op het ontbreken van melodische patroontjes. Bij deze track werd dat teveel geknoei om achteraf nog toe te voegen.

Het is erg leuk om de sterke punten van diverse type synths samen te brengen in één geheel. Voor mij maakt het niet uit of het digitaal of analoog is: alles heeft een plek.

Chocolate Cake zal daarnaast wel degelijk nog een XXL-versie krijgen. Een dikke plak cake met flink de roomboter en hagelslag erop. In de afgelopen maanden heb ik genoeg ervaring opgedaan om er wat lekkers van te maken.
Interessant om een kijkje in het process te krijgen.
Het blijft (iig voor mij) vaak een kwestie van een ervaring, zweet en geluk.
 
Back
Top