Maak je muziek die je zelf nooit zou luisteren?

BlackEyed

Als nieuwe Digitone op 24 & 25 nov € 500
Lid sinds
19 Maart 2005
Berichten
1.928
Locatie
Uithoorn
Maak je muziek die je zelf nooit zou luisteren?

Bij bijna alles wat ik doe of maak, denk ik tijdens het proces en als het af is dat ik iets heb gemaakt waar ik zelf niet met plezier naar zou luisteren.

Als voorbeeld bv Boards of Canada. Het is een van m'n favoriete bands. Ik zou graag hun soort muziek willen maken, maar ik kom er niet bij in de buurt. Inmiddels begint me dit te frustreren en haalt het de lol van het muziek maken dusdanig bij me weg, dat ik steeds minder vaak muziek maak.

Is dit herkenbaar? Hoe ga jij er mee om?
 
Ik zou graag hun soort muziek willen maken, maar ik kom er niet bij in de buurt
Op iemand anders willen lijken is als een double horloge dat op een gouden horloge wilt lijken. Dat is ook waarom ikzelf b.v. jeuk krijg van covers artiesten.
Je hebt gewoon een eigen stijl. Koester en ontwikkel dat. Je zult merken dat je steeds beter wordt want je vaardigheden zullen in de tijd zullen groeien en dat leidt je naar het moment waarop je eigen muziek gaat waarderen. :beard:
 
Maak je muziek die je zelf nooit zou luisteren?

Bij bijna alles wat ik doe of maak, denk ik tijdens het proces en als het af is dat ik iets heb gemaakt waar ik zelf niet met plezier naar zou luisteren.

Als voorbeeld bv Boards of Canada. Het is een van m'n favoriete bands. Ik zou graag hun soort muziek willen maken, maar ik kom er niet bij in de buurt. Inmiddels begint me dit te frustreren en haalt het de lol van het muziek maken dusdanig bij me weg, dat ik steeds minder vaak muziek maak.

Is dit herkenbaar? Hoe ga jij er mee om?
Maar om toch nog even antwoord hier op te geven :P, ik denk dat dit voor velen hier herkenbaar zal zijn. De enige tip die ik je kan geven is vrij clliche: leg de lat niet te hoog en zoek het plezier in het moment, niet in het eindresultaat. Dus accepteer dat je niet de nieuwe Deadmau5, Tiesto of Boards of Canada wordt, maar wees gewoon happy met het feit dat jij lekker zelf muziek kan maken (en dat op dat moment lekker vindt klinken), het hoeft niet perfect te zijn, dat is nou net het leuke aan een hobby, anders wordt het werk en ook voor de muziekbusiness geldt dat daar ook minder leuke kanten aan zitten.
 
Niks dat ik maak of heb gemaakt voldoet in mijn oren aan de latten die mijn muzikale helden leggen / hebben gelegd. Daarom ben ik uiteindelijk plezier in plaats van muziek gaan maken en dump het alleen online wanneer ik zelf minstens enig plezier heb aan terugluisteren. Dat is wat mij betreft de vloek en de zegen van geen geld met muziek maken te hoeven verdienen.
 
Ik hou heel erg van minimale techno maar het lukt me eigenlijk nooit om het zelf te maken. Altijd een melodie-idee, een padje... Ben nu bezig met een track waar ik me bewust heb ingehouden. Hij beukt lekker (denk beetje Zodiak Commune) maar het best een klus om jezelf in te houden. In het algemeen kan ik prima luisteren naar eigen producties. Beste is als iemand anders 'het' snapt.
 
Ik kan losstaand best van enkele nummers van mezelf luisteren, dansen… maar vermoedelijk zelden als t gespeeeld zou worden tussen de referenties :)
want dan merk ik al snel dat t suckt

er speelt vanavond dj op n festival. Hij heeft pakweg 10 plays op n boel van zijn spotify nummers. Wat maakt t allemaal uit. Stel je maakt een nummer 1 hit wereldwijd en niemand ontdekt m. Je sterft. 10 jaar later gaat ie wereldwijd
 
Heel herkenbaar en toch ook weer niet.

Ik denk dat we bijna allemaal wel de muziek van onze 'idolen' proberen na te maken of te benaderen. Dat is erg lastig, het is niet voor niks dat die artiesten bekend zijn geworden. Dat niveau ligt sinds echt heel erg hoog.

De lat niet te hoog leggen is erg belangrijk. Vooral blijven doen en maken wat je zelf leuk vindt ook.

Er vallen me wel vaak dingen op:
Tijdens een Jam met weinig echte (technische) diepgang kan er wel dikke drive en funk in de muziek zitten die in een daw soms mist. Gewoon omdat je dan puur met je oren bezig bent in het hier en nu en in het geval met meerdere mensen, je op elkaar inspeelt. Dus niet teveel denken, vooral doen wat lekker klinkt.

En muziek zoals BoC is heel leeg en minimalistisch. Dat gaat heel erg om de emotie in de sound en de processing van de sounds is daar het grootste onderdeel van de emotie.

Less is more. Als ik ergens mee bezig ben en het klinkt nog niet zo tof ga ik vaak elementen toevoegen, maar dan wordt het alleen maar een brei. Wat je hoort moet met elkaar samenspelen. Zoals vroeger muziek met alleen 1 synth en 1 drumcomputer en dan toch zo goed klinken.
 
Ik heb recent drums nageluisterd en in de roland r5 gemept. Daar paar patterns live mee gekozen en track uit gemaakt. Zoveel lol gehad. Ik ga dat zeker meer doen. Duurt paar dagen voor de drums klaar waren maar who cares. Dikke pret. In een daw denk ik dan “o nee vakjes klikken met n muis, here we bore again”
 
Zoals anderen al zeggen is het voor mij ook vooral de lol van het lekker bezig zijn met sounds en muziek en een enkele keer zit er een track in die ik, later nog wel 'ns een keertje terug luister.
Niet dat ik het opzet om nou 'ns heerlijk van muziek te genieten want de illusie dat ik de nieuwe Steely Dan ben of Future Sound Of London of sommige andere artiesten die ik graag beluister die heb ik allang opgegeven.
Ik ben gewoon een hobbyist en geen muzikant om het maar zo te zeggen anders had ik er wel m'n beroep van gemaakt.
 
Is dit herkenbaar? Hoe ga jij er mee om?
Nee, ik doe net het tegenovergestelde en maak muziek om enkel zelf te beluisteren. Modulaire mashups van onnozel gedoe op cassettebandjes uit de puberjaren enzo... waarvan ik denk dat het anderen geen hol interesseert omdat ze er niet bij waren en de contextuele betekenis missen. Een beetje dadaïstische ambient herinneringen aan een onbezonnen tijd zonder verantwoordelijkheden.

Ik haal daar meer plezier & zingeving uit dan populaire formats na te streven.
 
Maak je muziek die je zelf nooit zou luisteren?

Nou, iets in die richting is te overwegen. Soms kom ik op tv wel 'ns per ongeluk programma's tegen als Muziekfeest op het Plein, of de Sterren NL Top 25 en dat soort dingen. Ik denk dan altijd 'dat is best wel vreselijk', maar ook 'het is allemaal nogal simpel'. Een beetje zingen lukt me wel, het genre is kennelijk vrij populair, er valt dan vast wel wat mee te verdienen. Hier moet de schoorsteen ook blijven roken, nietwaar? Belangstellenden die enigszins thuis zijn in het genre en mij kunnen helpen met het maken van de begeleiding, graag hoor ik van je in een PM.


:D
 
Ik vind het vaak wel confronterend om eigen werk terug te horen, zeker als het wat ouder is. En eigenlijk altijd is het de mix die ik bar slecht vind, en de structuur/arrangement. Maar het zou muziek KUNNEN zijn die ik leuk vind om te luisteren, want vaak zit er wel iets van een waardevol muzikaal idee in.

@Disharmonic ga ervoor! als je een workstation of andere synth heb die een begeleidingsband kan spelen (denk Motif, yamaha PSR serie, etc) neem dat dan als basis. zitten vaak ook lekker kazige blazers in, die heb je nodig om je laatste, gemoduleerde refrein even wat extra plastic punch te geven.
Ik denk dat de uitdaging gek genoeg zit in de tekst. Het moet niet te moeilijk, maar ook niet te grappig. Dan wordt 't carnaval. Als t maar extreem catchy is en een basis-emotie vertolkt.
 
ga ervoor! ... yamaha PSR ... kazige blazers ... Ik denk dat de uitdaging gek genoeg zit in de tekst.

Het is misschien wel een idee voor de SF-contest. :D Kazig muziekje uit een Yamaha- of Casio-keyboardje, passende tekst erbij. De laatste plaats halen in een contest is soms niet zo eenvoudig, maar dan zijn m'n kansen vast serieus groot. :eureka: Ja, met de tekst kun je niet te ver gaan, het moet simpel zijn en rechtstreeks appelleren aan het gevoel van de luisteraar.

Beetje uit het genre van lang geleden, dit is wel een goed nummer als je het mij vraagt. :)
 
Wel herkenbaar, ik zou heel graag meer met melodieen willen werken en wat complexere arrangementen gecombineerd met experimentele electronica. Beetje legowelt achtig geinspireerd. Wat ik daarin tof vind dat je echt aan een compleet iets werkt wat een verhaal verteld.

Issue is dat je dan toch met een daw moet werken omdat je de arrangementen moeten (kunnen) tweaken. En dat vind ik a) niet inspirerend b) daardoor ben ik het verleerd c) en dus niet efficient d) te lui om daar na al die jaren nog weer veel energie in te steken

Dus het blijft vaak steken in meer techno pattern achtige dingen, ook leuk, en luister het zelf graag terug. Maar niet iets wat ik de hele dag van anderen zou luisteren.

Al ben ik in mijn huidige track wel het aan het uitwerken in bitwig, ook om even uit mijn comfortzone te komen en gelijk wat die dure vsts weer eens te gebruiken.

Ander punt blijft bij mij wel algehele productiviteit. Feit is dat niet bij elke track alles op zijn plek valt of je die ‘magie’ van de eerste beginselen kunt blijven vasthouden in de uitwerking. Dat lukt maar bij een x% van je tracks. En dat % is weer afhankelijk van je skills en talent.

Dus eigenlijk moet je gewoon heel veel tracks maken om er een gedeelte van over te houden die echt eruit springen.
 
Dus eigenlijk moet je gewoon heel veel tracks maken om er een gedeelte van over te houden die echt eruit springen.
In de loop van de tijd wordt je rendement vanzelf hoger. Ik gooi tegenwoordig zelden of nooit iets weg.
Soms moet je het geduld opbrengen en wachten op het magische moment, of ff iets heel anders gaan doen waardoor je weer geïnspireerd raakt
 
De meeste dingen die ik doe zijn ideën die uitgewerkt moeten worden.
Dat uitwerken is dan niet mijn sterkste kant, dus ik heb inmiddels heel veel ideeën, maar weinig afgemaakte tracks.
Nu is voor mij de weg belangrijker dan het doel, dus daar kan ik prima mee leven.

Ik bewaar al mijn snippets en MIDI's en die luister ik regelmatig terug om te kijken hoe ik ermee verder ga.
Dat luisteren op zich vind ik vaak al aangenaam omdat er zaken tussen zitten waar ik best tevreden over ben.

De ene track die ik dan toevallig weleens heb afgemaakt luister ik met plezier terug.
Ik hoor dan wel dat het qua mix beter kan, maar over compositie en arrangement kan ik dan wel erg tevreden zijn.
 
Back
Top