R.I.P. Jon Appleton

Jon-Waimea.jpg


Jon Howard Appleton (geboren op 4 januari 1939) is een Amerikaanse componist en docent, een pionier in elektro-akoestische muziek. Zijn vroegste composities in het medium, b.v. Chef d'Oeuvre en Newark Airport Rock trokken de aandacht omdat ze een nieuwe traditie vestigden die sommigen programmatische elektronische muziek noemen. In 1970 won hij Guggenheim-, Fulbright- en American-Scandinavian Foundation-beurzen. Op 28-jarige leeftijd trad hij toe tot de faculteit van Dartmouth College. Daar zette hij één van de eerste studio's voor elektronische muziek in de Verenigde Staten op. Hij bleef hier tweeënveertig jaar aan verbonden. Halverwege de jaren zeventig verliet hij Dartmouth om korte tijd het hoofd te worden van Stiftelsen Elektronmusikstudion (EMS) in Stockholm, Zweden. Aan het eind van de jaren zeventig hielp hij samen met Sydney Alonso en Cameron Jones bij de ontwikkeling van de eerste commerciële digitale synthesizer, de Synclavier. Tien jaar lang toerde hij door de Verenigde Staten en Europa met de composities die hij voor dit instrument componeerde. In het begin van de jaren negentig hielp hij bij de oprichting van het Theremin Centrum voor Elektronische Muziek aan het Muziekconservatorium van Moskou, waar hij één keer per jaar lesgaf. Hij gag ook les aan de Keio University (Mita) in Tokyo, Japan, CCRMA aan de Stanford University en de University of California Santa Cruz. In zijn latere jaren wijdde hij het grootste deel van zijn tijd aan het componeren van instrumentale en koormuziek in een quasi-romantische geest die grotendeels alleen in Frankrijk, Rusland en Japan werd uitgevoerd.

Jon Appleton | Composer

 
Back
Top