Sequencer van 1972.. ?

Nog niet helemaal gekeken, wel een mooie docu. Heb 'sequencer' nog niet gehoord. Wel een paar keer 'Orbital', maar die begonnen pas in 1989. Dat is dus een hoax.
 
[gediplomeerd raketgeleerde hier maar dat terzijde]. Zowat elke actie van een lanceerraket dient te gebeuren in een strikte volgorde (sequentie) en timing. Daarom wordt gesproken van een launch sequence, docking sequence etc. Om het een beetje gecontroleerd te laten verlopen, laat men dit bij voorkeur automatisch verlopen. Met een sequencer dus. Geen SQ10, maar evengoed een combinatie van een timing klok en outputs naar externe gear.

Tot zover niet zo schokkend natuurlijk. Maar bedenk je wel even dat project Apollo reeds in de jaren '60 liep. En dat men eerder, tot de jaren 40 toe, ook al automatische sequencers gebruikte. Hoe eerder, hoe beperkter natuurlijk. Initieel ook voornamelijk analoog en elektromechanisch. Later analoog elektronisch, uiteindelijk ook digitaal. Bij Apollo kon men gebruik maken van vroege transistortechnologie en digitale computers, wat zeker hielp bij de meer complexe eisen van het project.

De manier waarop men de apparatuur van een tracking station in sync liet lopen is een ander maar evengoed boeiend verhaal op zich. Waar men dit bij Apollo met AC gestuurde klokken deed, toont Look Mum No Computer in zijn museum hoe je het met elektromechanische kloktriggers kan doen.
 
Ik ben zelf niet verder gekomen dan waterraketten lanceren. Bij -10°C was dat een boeiend gegeven. :)

Trouwens, diploma's...het papiertje ligt in de kast, de kennis in een bodemloze put en de carrière op een trein die al lang vertrokken is. Ik doe nu gewoon dingen waarvoor ik nooit gestudeerd heb.

Maar goed, ik heb ooit nog een tijdje bij ESA mij onledig gehouden met het ontwikkelen van nieuwe conceptuele raketmotoren. Daarbij ook nog wat gegevens van de Apollo F1 hoofdmotoren naar boven gehaald, want dat blijven unieke monsters.
 
Ik ben zelf niet verder gekomen dan waterraketten lanceren. Bij -10°C was dat een boeiend gegeven. :)
Ben na jaren evolutie gestopt toen mijn creaties zo hoog vlogen dat ze niet meer met het blote oog te volgen waren. Uit respect en crescendo verantwoordelijkheidszin voor onschuldigen die de reentry minder fascinerend zouden vinden dan mezelf, ben ik gestopt. Ik botste ook meer en meer op het obstakel dat ik van vaste brandstof naar vloeibaar wou evolueren.. en dat gewoon onrealistisch was vanuit een appartementje in een stad. Teleurstellend.. maar SpaceX compenseert tegenwoordig meer dan genoeg!
 
Back
Top