Derrick en knullige synth muziek

En de 80s had 99% kudt muziek en 1% geweldig, niet anders dan nu, als je zoekt.
Ja maar er is 1 groot verschil de sound.
Dus de muziek is wel goed maar gate snares, gare drum computers en DX7's hebben het naar mijn smaak helemaal verneukt.
En er zijn ook uitzonderingen waar de sound wel goed is.
De jaren 60, 70, 90, 00, 10 en 20 is er veel meer goed klinkende muziek.
Maar vraag me nu af wellicht dat in de 80's er wel erg goed klinkende muziek was maar dat dat niet groot werd of gereleased.
In die tijd had je echt een label nodig. Dus wellicht is de goede sound grotendeels verloren gegaan omdat dat niet hip was.

Bv Prince ja erg goede muziek, maar sound? Nou ik lust het gewoon niet die kazige 80s sound.

Miles Davis: tone is everything
 
Er valt wel te twisten maar gedeelde criteria om uit te maken wie er gelijk heeft ontbreken. Zo heb ik graag muziek waar een en ander aan te ontdekken valt, maar anderen zweren weer bij standaard deuntjes als een soort van geluidbehang om de stilte te verdrijven. Wie heeft er gelijk? Dat lijkt mij uiteindelijk toch een kwestie van smaak.
 
Ik vind het zelf vreselijk, maar volgens mij is die hele synthwave beweging behoorlijk groeiende
Gezien het feit dat ik tiener was in de jaren '80 geeft dat mij dan weer wel een leuk retro gevoel. Ik heb nl. het idee dat die stroming de jaren '80 niet zo bloedserieus neemt als de artiesten in jaren '80 zichzelf. Bovendien schijnt het net effe wat anders te klinken als de "echte" jaren '80 commerciële synth muziek (was een hele discussie over op Youtube). Je weet wel: Italo enzo. Maar ze moeten niet doorslaan met die stroming anders gaan ze zichzelf serieus nemen, net als (Acid) House en Techno in de jaren '90. Toen dat mainstream en veel verkocht werd namen ze zichzelf ook weer veel te serieus. Ik bedoel: Euro House met z'n Ace Of Base flauwe meuk. Leek wel de jaren '80 ha ha. ;)

Het lijkt erop dat net zo veel mensen hier een hekel hebben aan de jaren '80 als aan Behringer. :D

Voor mij is het grote verschil tussen de jaren '80 en alle andere decennia (kan ik naast zitten hoor) dat de peperdure synths en andere apparatuur overschat werd. Nu vinden we die synths en drum-romplers (Linn Drum, Fairlight) leuk door hun "typische Low Fi karakter" maar dat is niet wat men aan mij presenteerde toen. Drummers werden weggepest en ik heb nooit begrepen waarom. Je hoorde het meteen: Prince had een drummer in z'n videoclips maar maakte al zijn muziek op de Linn Drum 8 bit rompler drumcomputer. En dat noemen ze rock 'n' roll? Tegenwoordig respecteert men het verleden en heeft elke muziek stroming zo zijn charmes, vindt men. In de jaren '70 leunde men sterk op de stormachtige ontwikkeling die muziek doormaakte in de sixties en vice versa met de sixties en rock 'n' roll uit het decennium daarvoor. Altans: zo ervoer ik het. Ik heb het idee dat in de jaren '80 alles uit het recente verleden weggegooid werd, wat ik arrogant vind. Afgedaan als "slecht" en lachwekkend. Zoals de Minimoog: geen patch-geheugen en monofoon. Gemakshalve vergat men ff dat aardbeving veroorzakende 24 dB/octaaf filter. Rockers uit de jaren 70 knipten hun haar af (wat ze later weer lieten groeien, Robbert Plant). Ik heb nooit begrepen waarom

Goh, ik heb dat toch anders beleefd. Waarschijnlijk door de Soulshow, Bond van Doorstarters en de opkomst van hiphop, toen nog electric boogie en breakdance. Midnightstar, Kano, bijna alles van de hand van Arthur Baker en zelfs Janet Jackson d'r Rhytm Nation kan mij nog bekoren. Ik moet wel zeggen dat ik de discussie over 80ies music wel vaker hebben moeten voeren met mensen die erbij waren...
Misschien was ik in het begin te jong (1980: 10; 1999: 19) en ben ik onderweg de weg kwijt geraakt omdat ik naar jaren '70 muziek ben gaan luisteren en toen pas in muziek geïnteresseerd raakte. Er zijn wel meer mensen die jouw "bronnen" opnoemen. En die hebben (zeer) groot gelijk. Maar daar moest je wel een beetje naar zoeken en ik ben er nooit tegenaan gelopen, helaas. Ik ben sinds kort pas helemaal weg van de vroege Public Enemy en daardoor weg van vroege jaren '70 Funk uit de "blacksploitation tijd". Hebben ze een tijdje "rare groove" genoemd, weet je nog?

Of-topic, maar Derrick doet me nu altijd direct aan Jiskefet's Tampert denken.



En de 80s had 99% kudt muziek en 1% geweldig, niet anders dan nu, als je zoekt.

Da's juist een v/d weinige on-topic reacties, ha ha. :okdan: Over de jaren '80 en satire gesproken: Koot & Bie maaketen TV in de jaren '80 weer goed voor me. Ene dag: Honeymoon Quiz. Andere dag: Koot & Bie.
 
ALLES MOEST EN ZOU een Yamaha DX7 erin hebben.
Idd!! Ik moest ff zoeke maar het bleek later te zijn.. Zie reclame hieronder.. wie kent em nog?? :D zelfs in de ninetees was ie nog populair..

Geen probleem met deze iconische liefde uit mijn jeugd.. En ik heb nog steeds een ongeschonden Folder ervan in nieuwstaat.. en een mooi exemplaar op een veilig plekkie. :)

 
Hahaha, ja die ken ik ook nog.. knap dat je die uit je geheugen weet op te graven om hem te posten, was mij niet gelukt. :D

Maar dat komt waarschijnlijk door die DX7 die er in zit dat je 't nog weet hehe.

Best wel foute reclame eigenlijk, met een beetje lachen kom je overal mee weg, de verpaupering van de maatschappij begon dus met Mentos. :D
 
Laatst gewijzigd:
Ik heb altijd al een hekel gehad aan "met je tijd meegaan" waar heel de mainstream muziek op lijkt te draaien, zodra iets aanslaat staan er direct hordes "muzikanten" klaar om het nieuwste kunstje te kopiëren. Gevolg is dat nagenoeg alles hetzelfde klinkt. Toch is er veel mooist te vinden, maar je moet jezelf bij het zoeken niet vast pinnen op een bepaald decennium of genre.
 
Voor mij is het grote verschil tussen de jaren '80 en alle andere decennia (kan ik naast zitten hoor) dat de peperdure synths en andere apparatuur overschat werd. Nu vinden we die synths en drum-romplers (Linn Drum, Fairlight) leuk door hun "typische Low Fi karakter" maar dat is niet wat men aan mij presenteerde toen. Drummers werden weggepest en ik heb nooit begrepen waarom.

Het was misschien niet om drummers weg te pesten, ik denk dat in die tijd het voor mensen gewoon interessant en aantrekkelijk was om met de spullen die toen op de markt kwamen aan de slag te gaan. Het was nieuw, het was anders, eigenlijk toch wel te begrijpen. Het leverde iconische nummers op, om de pijn wat te verzachten een recente remaster. ;)



Andere bands ontwikkelden dankzij die drumcomputer een heel eigen, herkenbaar geluid. En dat was ook niet slecht.

 
Het was misschien niet om drummers weg te pesten, ik denk dat in die tijd het voor mensen gewoon interessant en aantrekkelijk was om met de spullen die toen op de markt kwamen aan de slag te gaan. Het was nieuw, het was anders, eigenlijk toch wel te begrijpen. Het leverde iconische nummers op, om de pijn wat te verzachten een recente remaster. ;)



Andere bands ontwikkelden dankzij die drumcomputer een heel eigen, herkenbaar geluid. En dat was ook niet slecht.


New Order zijn een v/d weinigen die de elektronica als uniek instrument zagen en niet als vervanging van iets anders. Zelfs destijds was ik danig onder de indruk van "Blue Monday" (om nog maar te zwijgen van "Vienna" van Ultravox). De Sisters Of Mercy is een ander goed voorbeeld. Kon ik redelijk waarderen destijds. Maar tegenwoordig valt me een beetje te veel op dat ze hun drummer hebben vervangen door en machine. Dan gaat er toch iets weg qua rock en feeling. Net als bij Prince. Iets onvoorspelbaars zal ik maar zeggen. Maar over smaak valt niet te twisten natuurlijk.
 
New Order zijn een v/d weinigen die de elektronica als uniek instrument zagen en niet als vervanging van iets anders. Zelfs destijds was ik danig onder de indruk van "Blue Monday" (om nog maar te zwijgen van "Vienna" van Ultravox). De Sisters Of Mercy is een ander goed voorbeeld. Kon ik redelijk waarderen destijds. Maar tegenwoordig valt me een beetje te veel op dat ze hun drummer hebben vervangen door en machine. Dan gaat er toch iets weg qua rock en feeling. Net als bij Prince. Iets onvoorspelbaars zal ik maar zeggen. Maar over smaak valt niet te twisten natuurlijk.

Vienna van Ultravox is wellicht het allerbeste nummer uit de jaren 80? Het heeft op mij in elk geval enorme indruk gemaakt destijds en eigenlijk nog steeds. En de videoclip (gecensureerd "door dat andere jaren 80 dingetje" MTV) ook. Daarover gesproken. De clip Owner of a Lonely Heart van Yes werd ook door MTV gecensureerd... het betuttelen begon toen al.
 
D'r is zo verschrikkelijk veel goeie muziek gemaakt in de 80's maar synthwave is niet mijn smaak. Vind het allemaal maar ahum, 'zeik muziek', sorry.. Zo veel drama altijd dat ik er niet vrolijk van wordt, ik zoek muziek om me beter door te gaan voelen, niet slechter.

Als het gaat om typische 80s hits dan vind ik Grace Jones - Slave of the Rhythm erg goed, Ook Frankie Goes to Hollywood vind ik best wel nog steeds te gek, beide uiteraard geproduceerd door Trevor Horn natuurlijk, dus wie vind ik dan echt goed hier eigenlijk.. Quincy Jones vind ik ook top, en nog een heleboel andere 80s muziek waar ik vrolijk van wordt zoals het Goede Doel bijvoorbeeld. Maar goed. Wat boeit het.

Wat ik wel altijd een lekkere 80s song heb gevonden is deze :

 
Back
Top