[Ambient] Moments in Time (1 uur album)

quifster

Gepokt en gemazeld
Lid sinds
12 januari 2003
Berichten
6.214
Hier is een volledige ambient album dat ik gemaakt heb. Deze bevat 10 tracks en duurt iets langer dan 1 uur.
De muziekstijl in dit album is een sub genre van ambient genaamd deep space ambient.

Het album is volledig gemaakt met mijn eigen geprogrammeerde sounds op de Korg Wavestate. Er zijn geen andere synths of samples gebruikt. Alles is volledig met de Korg wavestate gemaakt.
voor youtube heb ik er muziek gesyncte visuals aan toegevoegd.

Tracklist:
00:00 the beginning
04:46 time is an illusion
08:24 the audience
13:45 underground passage
23:35 raindrops in the forest
33:51 the encounter
37:40 the lost ones
41:36 the return
47:06 dreams
50:23 eternity

Het album kun je hieronder vinden:
 
Zo zie je maar dat je met weinig synth een heel album kunt vullen.Bv JM Jarre deed het bijna uitsluitend met een D-50 op het album 'Revolutions'.
Vereiste is dat je wat kunt spelen en je synth vanbinnen-buiten kent zodat je er onbestaande klanken eruit kunt persen.
 
Ik ben blij dat ik toevallig nu nog eens op het forum kom en deze post lees. Al jouw ervaring, kennis en kunde (zowel muzikaal als sounddesign-gewijs) stralen duidelijk uit deze mooie soundscapes :okdan:. Wat ik me afvraag is hoe je aan zo'n nummers begint? Heb je vooraf een duidelijk idee van hoe de track moet gaan klinken? Of neem je gewoon een verzameling van de geluiden die je in de track wil gebruiken en laat je je dan gaan op de flow?

Eén maal heb ik me aan een soundscape gewaagd en vond dat voor mij persoonlijk ontzettend moeilijk. Ik heb echt problemen gehad om niet in een automatisme te vallen melodielijnen en afgelijnde structuren. Het eindresultaat was wel OK.

Maar jouw tracks klinken zo "makkelijk" en "vloeiend" ... petje af. :halleluja

:doei:

Danny
 
Wat ik me afvraag is hoe je aan zo'n nummers begint? Heb je vooraf een duidelijk idee van hoe de track moet gaan klinken? Of neem je gewoon een verzameling van de geluiden die je in de track wil gebruiken en laat je je dan gaan op de flow?

In dit geval kwam het voort uit drie demos die ik had opgenomen voor de release van mijn sound set voor de wavestate. Daardoor kreeg ik de vraag of ik niet meer demos kon opnemen van verschillende sounds uit de sound set. Dus toen kwam het idee om er dan maar een compleet album van te maken.

Dus op je vraag terug te komen, eigenlijk beide dus, de verzameling geluiden stond vast, dat was de sound set met sounds die ik geprogrammeerd heb voor de korg wavestate en daar heb ik er een stuk of 15 van gebruikt (van de 106 sounds die er in zitten). Ook wilde ik alleen die sounds gebruiken en geen andere sounds uit andere synths. Dus dat waren de rand voorwaarden.

Daarna heb ik de drie demo's verwerkt (opnieuw ingespeeld en soms wat uitgebreider en soms juist iets minder gedaan (zoals the lost ones, hieronder in de video, dat is de full version met een call response tussen de lead sound en choir), en daarna de overige 7 tracks bedacht.

Die tracks bedenk ik als volgt, allereerst bedenk ik de akkoord progressie, daarna speel ik die in en vervolgens 'kleur' ik dan die akkoord progressie in met sounds en details om zo die deep space sound te krijgen. De originele akkoord progressie haal ik dan meestal weer weg, zodat het eind resultaat dan alleen gekleurd klinkt, maar min of meer weet ik vooraf wel naar welk eindresultaat ik toe wil werken.

Dit zijn overigens de originele versies van The Lost Ones en Time is an Illusion





Eén maal heb ik me aan een soundscape gewaagd en vond dat voor mij persoonlijk ontzettend moeilijk. Ik heb echt problemen gehad om niet in een automatisme te vallen melodielijnen en afgelijnde structuren. Het eindresultaat was wel OK.

Maar jouw tracks klinken zo "makkelijk" en "vloeiend" ... petje af. :halleluja

Ja, dat herken ik wel, Space Ambient is niet echt een eenvoudige stijl (al klinkt dat wel zo als het klaar is). Ik ben een enorme fan van Pete Namlook, die voor mij de absolute top is in dit genre (zoals het Silence V album, of The Ambient Gardener) en daar ben ik ook wel erg door beinvloed. Waar je inderdaad van af moet stappen is je vasthouden aan melodielijnen, alhoewel er wel iets herkenbaars en structuur moet inzitten, in dit genre draait alles om de sound design details die je erin verwerkt, erg gebeurd echt enorm veel continu op dat vlak, zonder dat het echt opvalt.

Als ik trance songs maak dan is het simpel, je pakt de melodie lijn in je hoofd en je zet het in 1 van de arrangement structuren die je leuk vindt en je hebt weer een track af, voor mij voelt dat tegenwoordig min of meer als lopende band werk (wat overigens nog steeds leuk is om te doen, maar wel compleet anders dan dit). Ik zoek nu wat meer de eenvoud op in arrangementen voor deze stijl en zoek het meer in kleuren van sounds en daardoor weet ik de structuur ook wat meer los te laten.

Als je het zelf eens wil proberen, dan zou ik een akkoord progressie kiezen, die inspelen op een langzaam tempo en dan beginnen met het invullen van details in het sound pallet wat je in je hoofd heb. Ik denk dat je dan een heel eind komt.

Bedankt voor jullie reacties!
 
@quifster : Bedankt voor de heldere uitleg omtrent jouw werkwijze. Ik onthoud vooral dat je wel degelijk van een vooraf bepaalde progressie vertrekt met een gidstrack. Wanneer alles afgewerkt is, dat gids-spoor verwijderen en klaar is kees. Als ik het zo lees, lijkt het erg makkelijk ... maar ik weet hoe moeilijk het is.

Ook bedankt voor je demo-filmpjes :okdan:

Lees ook even je PB's ;)

:doei:

Danny
 
Grappig, na het beluisteren van Underground Passage (prachtige track) had ik eigenlijk dezelfde vraag als @Danny. Hoe zorg je ervoor dat je progressies in een track van 10 minuten toch logisch en volgbaar blijven? Ik heb me ook eens gewaagd aan een dergelijk stijl en ben bij bar 1 begonnen. Lange akkoorden. Tot een bar of 48 nog wel te doen om daar een goeie progressie in te stoppen. Daarna ben ik begonnen met het invullen van begeleidende sporen. En daarna liep het compleet uit de hand :). Het overzicht was totaal verdwenen.

Nu lees ik dat je eerst een spoor maakt met de complete progressie. Maar wat ik niet snap is dit:

Als je het zelf eens wil proberen, dan zou ik een akkoord progressie kiezen, die inspelen op een langzaam tempo

Ik zou verwachten dat je die progressie juist op een hoger tempo inspeelt, om het overzicht te houden. En dan bij het invullen terug naar het gewenste aantal BPM?
 
Grappig, na het beluisteren van Underground Passage (prachtige track) had ik eigenlijk dezelfde vraag als @Danny. Hoe zorg je ervoor dat je progressies in een track van 10 minuten toch logisch en volgbaar blijven? Ik heb me ook eens gewaagd aan een dergelijk stijl en ben bij bar 1 begonnen. Lange akkoorden. Tot een bar of 48 nog wel te doen om daar een goeie progressie in te stoppen. Daarna ben ik begonnen met het invullen van begeleidende sporen. En daarna liep het compleet uit de hand :). Het overzicht was totaal verdwenen.

Nu lees ik dat je eerst een spoor maakt met de complete progressie. Maar wat ik niet snap is dit:



Ik zou verwachten dat je die progressie juist op een hoger tempo inspeelt, om het overzicht te houden. En dan bij het invullen terug naar het gewenste aantal BPM?
dat zijn wel goeie vragen inderdaad, waarvan de antwoorden niet echt opvallen in de track zelf. Het heeft eigenlijk allemaal te maken met wat standaard arrangement en sound design beslissingen. In tracks die lang duren worden je hersenen vrij snel verveeld als er continu hetzelfde gebeurd. Bijvoorbeeld in techno lossen ze dat op via Polymeters en de beroemde 8 of 16 beats measure wisselingen waarbij er elke keer iets gebeurd. Zo wordt het niet saai.

Maar in ambient (en al helemaal in deze stijl) kun je niet echt terugvallen op dat soort truukjes, daar moet je het anders oplossen. In het geval van underground passage heb ik het als volgt opgelost. De track bestaat uit 3 akkoord progressies die op zich losstaan maar toch bij elkaar horen:

Intro progressie: Dat begint met het intro van de track, daar hoor je de eerste akkoord progressie, deze is rustig kwa opzet en simpel van vorm.
Hoofd thema progressie: Daarna ga ik over naar het hoofd thema van de track, de akkoord progressie daar bestaat uit een 12 akkoorden sequence die de progressie vormt. Zeker op een langzaam tempo is dat dus een goede progressie om langdurig de aandacht vast te houden.
Bridge thema progressie: Dit is een ander type progressie (die nu kwa akkoorden naar beneden gaat) om een rust moment te creeeren en weer op te kunnen bouwen naar het hoofdthema
Einde: hier komt het hoofd thema progressie weer terug

Op die manier was het redelijk eenvoudig om een track van meer dan 10 minuten te maken die kwa arrangement voor deze stijl interessant bleef.

Alleen ben je er dan nog bepaald niet, dan komt het aan op het invullen van die progressie en dat vind ik eerlijk gezegd de leukste fase aan deze muziek stijl, hier maak je de beslissingen hoe het moet klinken en om het interessant te houden moet er eigenlijk vanaf het eerste moment continu iets gebeuren. Zeker als je de track 100 keer luistert dan nog steeds hoor je allerlei elementen die je eerder niet opvallen, dat komt omdat er continu kleine soundjes als accenten op de standaard pad toegevoegd worden. Bij het intro valt dit met name op bij bijvoorbeeld de manier waarop de choirs af en toe voorbij komen. Er wordt ook veel gebruik gemaakt van crossfading tussen de sounds, en dat maakt het ook allemaal wat interessanter om te luisteren.

Een ander opvallend iets (hoor je rond 21 minuten en verder) is dat na de bridge akkoord progressie het hoofdthema progressie weer terugkomt. Om dan die structuur te houden hoor je de akkoord progressie die je eerder gehoord hebt weer terug, maar in dit geval hoor je steeds de topmelodie lijn van die akkoord progressie in een andere akkoord setting terugkomen in de strings met een vertraging van 1/4 en 1/2. Daardoor houd ik dan wel de verbinding kwa structuur met het eerdere gedeelte maar omdat het een ander type melodielijn is die ook nog eens ver achter de progressie aanloopt blijft het toch interessant om te luisteren.

Wat betreft je andere vraag:
De progressie op een hoger tempo inspelen kan op zich wel, dat is meer een keuze van waar je je prettig bij voelt. Ik vind het prettig om het op het originele tempo live in te spelen omdat ik dan de flow voel van waar het heen zou moeten of kan gaan. Praktisch alle tracks zijn in 1 keer live ingespeeld kwa structuur en progressie, dus de basis van de track staat dan kwa opzet en dan begint voor mij de meest leuke fase van het inkleuren van de track.

Maar hoger tempo inspelen kan zeker als je dat een fijnere methode vindt, het eindresultaat zal gelijk zijn als je het eenmaal langzamer zet.

Het is allemaal wat lastig om te omschrijven maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
 
Het is allemaal wat lastig om te omschrijven maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Zeker kan ik daar iets mee.

Je maakt eerst de structuur en later vul je hem in. Dat is een principe dat ik ook graag zou toepassen als ik tracks maak. Nu werk ik met Cubase, en alleen met Cubase. Ik weet dat jij meerdere DAW's gebruikt. Heb je dit dan ook in Cubase gemaakt? Die vraag stel ik omdat ik mezelf een bepaalde workflow heb aangeleerd binnen Cubase. Maar ik heb het idee dat mijn workflow voor dit soort tracks sub-optimaal is :). Ik heb namelijk nog geen manier gevonden om eerst een structuur neer te zetten en die later in te gaan vullen. Ligt dat aan mij of aan Cubase?

En ik vraag je niet om een persoonlijke tutorial neer te pennen hoor. Ben gewoon nieuwsgierig naar je workflow.
 
Zeker kan ik daar iets mee.

Je maakt eerst de structuur en later vul je hem in. Dat is een principe dat ik ook graag zou toepassen als ik tracks maak. Nu werk ik met Cubase, en alleen met Cubase. Ik weet dat jij meerdere DAW's gebruikt. Heb je dit dan ook in Cubase gemaakt? Die vraag stel ik omdat ik mezelf een bepaalde workflow heb aangeleerd binnen Cubase. Maar ik heb het idee dat mijn workflow voor dit soort tracks sub-optimaal is :). Ik heb namelijk nog geen manier gevonden om eerst een structuur neer te zetten en die later in te gaan vullen. Ligt dat aan mij of aan Cubase?

En ik vraag je niet om een persoonlijke tutorial neer te pennen hoor. Ben gewoon nieuwsgierig naar je workflow.

Ja, dit album heb ik in cubase gemaakt. Op zich maakt het niet uit waarin je het maakt overigens, maar in dit geval heb ik voor cubase gekozen omdat space ambient wat meer gericht is op complete songs ineens in plaats van pattern based opzet. Wat ik dan doe is de metronoom aanzetten in cubase en dan op 1 spoor de volledige akkoord progressie track inspelen en die dient dan als leidraad voor de song.


Voor de gewone ambient stylen (dus niet space ambient) gebruik ik meestal ableton live, en dan met name de session view voor die stijl. Voor 1 van mijn discord workshops gericht op ambient had ik 2 begeleidende videos gemaakt:

- de eerste video legt meer uit hoe je een melodieuze ambient song maakt in ableton en welke keuzes je dan kunt maken voor deze specifieke stijl voor als je dat nog nooit gedaan hebt
- de tweede video gebruikte ik meer voor de uitleg hoe je dan met groups werkt en de lane structuur setup.

Ze zijn niet in super kwaliteit omdat ze voor discord gemaakt waren maar ik heb ze geupload naar youtube zodat je ze kunt bekijken. Vooral de eerste is denk ik wel handig, alhoewel het een ander type ambient stijl is, geeft het toch wel enige richting.



 
Vind het leuk om eindelijk wat van jou te hebben gehoord. Heb het opgezet tijdens werk, en vind het mooi en ontspannen klinken. Het klinkt voor mij als een lange mix van kalmte. Knap ook dat je deze geluiden allemaal zelf maakt. Echt tof om te horen!
 
Wat een mooie thread is dit! Afgelopen maandag kwam mijn wavestate binnen en gisteren dit album via Youtube beluisted, kom ik hem hier nog eens tegen prachtig! Zodra ik wat meer vlieguren met deze synth heb ga ik ook eens een arrangement als dit uitvogelen. Klasse @quifster !
 
Wat een mooie thread is dit! Afgelopen maandag kwam mijn wavestate binnen en gisteren dit album via Youtube beluisted, kom ik hem hier nog eens tegen prachtig! Zodra ik wat meer vlieguren met deze synth heb ga ik ook eens een arrangement als dit uitvogelen. Klasse @quifster !
gefeliciteerd, echt een super mooie synth die wavestate, Vergeet ook niet de tutorials te kijken op mijn kanaal, dat gaat je veel uitzoek tijd schelen als je die even doorwerkt. Het hele album is gemaakt met 1 wavestate, dus voor deze stijl is die erg goed inzetbaar!
 
Prachtige en lekker voortkabbelende album Quifster. Erg rustgevend. Zo zie dat je met weinig materiaal, veel geduld en doorzettingsvermogen erg mooie tracks kunt maken.
 
Prachtig en zeer leerzaam draadje! Wat kenmerkt deep space ambient in vergelijking met ambient?
space ambient is gewoon een subgenre van ambient, net zoals je dark ambient hebt of ambient house, en ga zo maar door.

De kenmerken van space ambient zijn dat je je in dat genre met name focused op de soundscapes, dus dat je je wat minder focused op de melodieuze kant (die je normaal bij ambient zou doen). Zeker als je het gaaf vindt om met synthesizers te werken en die naar je eigen hand te zetten kwa sound design dan is space ambient een hele interessante genre om je in te verdiepen. De uitdaging ligt dan in het zo programmeren van je sound scapes op je synthesizers dat er eigenlijk continu iets gebeurd en dat het de aandacht blijft vasthouden zonder dat je afgeleid wordt door herhalende melodieen.

Dat betekent overigens niet dat je geen melodieen mag gebruiken in dat genre, alleen zijn ze dan van ondergeschikt belang. In onderstaand voorbeeld heb ik ook zo'n sound geprogrammeerd waarbij ik een soort van drone heb geprogrammeerd waarbij ik 1 noot aansla op de wavestate en vanaf dat moment is alles compleet random wat er kwa sound scape gegenereerd wordt, ook de melodieen en bas en pads. Het is nooit hetzelfde als je dit afspeelt. Dit zou je dan ook als basis kunnen gebruiken voor een nieuwe track om die dan bij te kleuren.




Of te wel, zeker voor synthesizer enthousiasten die wat van sound design weten is het een heel gaaf genre.

Artiesten om eens te beluisteren in dit genre:
- Steve Roach - Atmosphere for Dreaming
- Pete Namlook - Praktisch alles is goed, dit is voor mij de koning van space ambient.
- Eduard Ritok - Floating in Atmosphere
- Klaus Schulze - Kontinuum
- Nagayaki Hushimo - Kurama Silence
 
Prachtig en zeer leerzaam draadje! Wat kenmerkt deep space ambient in vergelijking met ambient?
Native heeft Ashlight uitgebracht.De derde in de reeks van de granular trilogy.De diep space ambient plugin in de reeks van Straylight,pharlight.Hiermede heb je ook wapens om die kenmerkende ambient soorten te maken.Ik gebruik ze vaak in onderlinge combinatie voor ambient.Ook indrukwekkend.
Enfin ik bedoel je hebt vele synth mogelijkheden de dag van nu.
 
Laatst gewijzigd:
Klinkt zeer goed en dat met 1 synth, hulde! Echt super. :okdan:

Hoewel ik er de laatste tijd niet zo vaak meer naar luister, ben ik nog steeds groot fan van ambient en met name space ambient.
Voor mij is Steve Roach de grootste op dit gebied (en zijn "Mystic Chords & Sacred Spaces" is de bijbel, werkelijk waar fenomenaal, vooral disc 2 en 3; dat niveau heeft ie daarna niet meer gehaald, maar hij blijft goed en ongelofelijk productief). Daarna denk ik Max Corbacho, die maakt ook zulke mooie, atmosferische space ambient met harmonische diepgang.
Daarnaast zijn er een stuk of 15-20 ambient artiesten die ik allemaal heel goed vind, waaronder zeker ook Pete Namlook.
Ga zo door en je komt bij het lijstje :)
 
Laatst gewijzigd:
Back
Top