Scriabin - Prelude Op. 11 No. 24

[Bahamut]

Afgelopen weken heb ik weer eens (opnieuw) een klassiek piano stuk ingestudeerd. Een jaar of 10 geleden heb ik deze voor het laatst gespeeld.

Deze keer een stormachtig stuk, na het liefelijke stukje van de vorige keer (zie Alexander Scriabin - Prelude Op. 2 No. 2).
Ik vind 'm te gek en krijg er een kick van.

Werd wel bijna kierewiet van alle octaaf-sprongen met de linkerhand, maar uiteindelijk is het weer gelukt en speel 'm nu zelfs sneller dan voorheen.
Vandaag na een stuk of 14 "takes" op de Roland HP-505 was dit de beste versie. Het voordeel van korte stukjes is dat je veel takes achter elkaar kan maken en dan de beste eruit kan kiezen (heb sowieso geen geduld om lange stukken in te studeren en dit is al moeilijk genoeg).

 

[ishi]

Knap hoor.. fijn om naar te luisteren.

 

[krautrock1958]

Pittig stuk...netjes hoor!

 

[jando]

 

[Jason31]

Lijkt me enorm moeilijk, mooie gespeeld!

 

[Laboratorio Incognito]

Bijzonder knap gespeeld. Ook de beleving klopt. Rest me om het woord 'hulde' uit te spreken. Componeer je ook zelf stukken?

 

[Bahamut]

Dank voor de leuke reacties.
Ik heb wel 's spelenderwijs wat korte pianostukjes gemaakt; zou het geen componeren willen noemen.
Als ik pianomuziek zou willen componeren moet ik nog veel leren en zou ik mezelf aan een te hoge standaard gaan houden, wat alleen maar tot teleurstelling zou leiden. Nee ik hou 't bij elektronische muziek maken.
Dit soort muziek instuderen/spelen geeft wel meer inzicht in de muziek dan er alleen naar luisteren. Dat is op zich al bijzonder en zorgt voor (nog) meer waardering.