Heb je een plaat waarvan maar op één kant een track staat en de andere kant glad?
Dat is een perfecte plaat om je antiskating goed in te stellen.
Stukje theorie:
Door het draaien van de plaat wordt je naald en toonarm naar binnen getrokken. Hierdoor staat je naald dus ook altijd een beetje scheef in de groeven waardoor die kant sneller slijt dan de andere kant vand e groef. Antiskating is bedoeld om dit effect tegen te gaan waardoor je naald rechter in de groef staat, hierdoor de muziek beter klinkt en je plaat "beter" slijt.
Terug naar de praktijk:
Als je een niet bedrukte plaat hebt kan je de naald daarop zetten, dan zal je wslk zien dat je naald/toonarm langzaam naar het midden gaan.
Met antiskating geef je een tegendruk. Stel je antiskating nu zo in dat de naald op dezelfde plek blijft terwijl de plaat draait. Nu is de kracht die naald naar het midden trekt even groot als de tegendruk, waardoor je naald ze recht mogelijk staat.
Voor scratchen is dit ook goed, hoe rechter je naald staat, des te minder kans heb je dat je naald uit de groef springt. Alleen als je ergens moet draaien ga je natuurlijk niet eerst de antiskating instellen (meestal niet iig). Meestal zet ik 'm tussen 2 en 3. Nul heeft weinig zin, dan is er geen tegendruk en die is altijd nodig.
Met tonar naalden is het lastig om er muntjes op de te plakken en die scratchen ook prima, hebben iets minder de neiging om te springen omdat de vorm en gewichtsverdeling beter is. Wel is het verstandig iets minder tegengewicht te gebruiken, zodat je naald dus zwaarder is. Meestal zo'n 1 a 1,5 gram minder dan in de specs van je naald staan.
