Wat doe jij (het merendeel van) de mix achteraf of tijdens het produceren?

Nog even vermelden
`K gebruik Windows, En Audacity Roland 404sx (twee keer) met 10X12=120 * 2 = 240
De sporen = zijn = toetsen achtvoudig gelijktijdig multitimbraal met keuze uit 240 `loopjes`
Waarvan dan helaas het volume al vast gesteld staat bij het begin van de wave file.
Bij het componeren moet daar met die beperking rekening gehouden worden.
In tegenstelling tot meer-kanaal-s mixen heb ik feitelijk maar twee kanalen
Eigenlijk vier.
Maar in die beperking zit ook de kracht van het niet te complex laten worden.
Als het te complex wordt
Dan zie je door de bomen het bos niet meer.
 
Ik ben echt doodsbang om iets te verpesten tijdens het mixen, dus veel meer dan wat basale EQ (lees: 9 vd 10 keer lowpass) en een reverbje soms doe ik niet tijdens het creatieve proces.

Gelukkig heb ik een vriend met een studio die wel weet wat ie doet, dus vaak gaat alles daarna die kant op om gemixt te worden.
 
Ik werk meestal vrij snel. Ik merk bij mijzelf dat als ik te veel tijd met een track besteed het er niet beter op wordt. Vaak te donker of verlies van essentie of onnodig complex, met allerlei automatie en animatie die afleid.
Mijn geluidsbronnen zijn hardware, ik speel en sequence. De laatste tijd neem ik ook midi op om nieuwe takes voor bv. Dubbeling op te nemen. Ik quantize in mijn laatste werk een deel van wat ik opneem, bv. De akkoorden, soms handmatig. Ik doe verder bijna alles tijdens het produceren. Wat ik niet doe is stereopanning of compressie. Ook niks op de master. Ik doe veel low cuts, maar hier en daar ook hi cuts, maar ik doe meer dan dat. Ook al staat alles in het midden, werk ik vaak ook al aan het stereo beeld middels fx. Weinig stereo in het laag, meer stereo midden en hoog middels dingen als chorus en reverb.
Ik mix op mijn monitors. Dan finetune eq met monitoring headset omdat mijn studio akoestisch niet goed is. Dat laatste doe ik altijd snel omdat vermoeidheid snel optreed. Echter vind ik vaak makkelijk storende frequenties om te cutten met eq.
Dan komt de compressie en wat er nog aan winst is qua stereo panning.
Als dit klaar is Op de master een maxx bass van waves met een mix preset die altijd helpt. Dan een eq om storende frequenties te cutten en dan een limiter. Ik had ook altijd ozone ipv limiter erachter maar daar ben ik mee opgehouden om voor een iets 'eerlijkere' sound te gaan, niet te vertrouwen op ozone presets. Die wel goed klinken vaak, maar ook erg onpersoonlijk zijn.
Ik gebruik verder weinig return tracks. Ook niet voor reverb, al doe ik dat soms. Ik gebruik veel bussen, vaak voor sidechain compressie en soms bij een bus die zich niet wil gedragen ben ik ook wel lomp genoeg om een limiter te gebruiken, al zorg ik wel dat die niet te veel aan het werk hoeft.
De laatste fase is de muziek luisteren over slechtere speakers, zoals mijn goedkope oordopjes, tv en laptop. Dit geeft verassend vaak nog informatie over de mix die ik niet doorkreeg met m'n monitoring spul.

Dit alles gezegd hebbende, ik ben niet super consistent en maak niet alles af. Als ik serieus over een track benzorg ik ook dat ik feedback vraag. Hier, maar ook in mijn omgeving. Ik merk dat dit van enorme waarde is en helpt om blinde vlekken te vinden, nieuwe dingen te leren en meer tot de essentie te komen.

Ik heb op bovenstaande manier een hobby plaat gemixed en hoop nog op input, de post staar hier, als je geïnteresseerd bent:

 
Laatst gewijzigd:
Ik mix tijdens het componeren.
Alles moet meteen zo goed mogelijk klinken.

Verder mix ik niet in de masterbus compressor, zoals meestal word aangeraden op het internet. (Heb ik ook niet de rekenkracht voor)


Mijn filosofie.
De bron is het belangrijkste, dat is de muzikant.
Daarna de sfeer in de opname ruimte.
Dan het instrument,
en zo verder de ketting af.

Mastering is dus gewoon de laatste stap, en ook de minst belangrijke, als je het al voorgaande goed hebt gedaan.
 
Interessant om te lezen op welk moment - en met welk doel - mensen kiezen om de mix onder handen te nemen.

Ik werk zowel tijdens het creatieve proces als achteraf (zodra de track "stabiel" is) aan de mix. Als ik direct al hoor dat een EQ of iets dergelijks een goed idee is, ga ik niet "de fase afwachten" om dat toe te passen - kan ik 't net zo goed direct al doen.

Hou ook rekening met de tijdspanne. Ik denk dat je de meeste winst pakt, in de eerste paar minuten, wanneer je oren (en goede moed) nog fris zijn. Daarna wordt het al snel minder efficiënt. Focus op het ene zorgt voor een blinde vlek voor het andere, hoe lang je sessie ook duurt. Voor mij werkt 't (op dat vlak) daarom beter om, zeg, in 3 sessies van 30 minuten te zitten aan een mix, in plaats van 1 sessie van anderhalf uur.
 
Dus veel meer dan wat basale EQ (lees: 9 vd 10 keer lowpass) en een reverbje soms doe ik niet tijdens het creatieve proces.
Zo doe ik het ook. Tijdens het componeren wil ik lekker muziek maken, en me niet te druk maken over de mix. Ik zorg trouwens wel dat de kick en bas zo goed mogelijk klinken, die zijn essentieel voor het genre dat ik maak. Daar steek ik wel extra tijd in. Daarna probeer ik zo snel mogelijk het nummer af te maken.
 
Sinds ik nagenoeg geen presets meer gebruik ben ik vooral bezig met het opbouwen van de sounds, daar komt een behoorlijke chain van effecten achter, al dan niet met modulatie effecten, maar ook alvast met de nodige EQ en saturatie/distortions. Het mixing process begint dus eigenlijk bij mij al vanaf het begin. Tevens hou ik constant de Analyzers in de gaten, want Gain staging kan je beter niet achteraf willen doen, en er achteraf achter komen dat sommige sounds elkaar maskeren, is ook niet bevorderlijk, dus de keuze in octaaf/frequentie en plaatsing van de sounds is voor mij belangrijk, componeren noem ik het eigenlijk niet wat ik doe, het productieprocess bestaat voor mij vooral om de juiste sound design, en verder teken ik hier en daar een nootje, als ik echt muziek wil spelen pak ik de gitaar. Als de track af is doe ik alleen nog bus mixing, masteren doe ik zelf alleen om te checken of de mix goed is, ik laat hem vervolgens masteren. Overigens kan ik me voorstellen dat deze methode niet voor elk genre handig is, als je bijv pop liedjes maakt met piano en gitaar etc.. , dan ligt de nadruk wel een stuk meer op het componeren zelf.
 
Ik probeer zoveel mogelijk dat tijdens een track maken m'n levels en panning in orde zijn, later kan als bepaalde frequenties elkaar in de weg zitten
het gebeuren dat ik dan alsnog dingen ga aanpassen, op die manier hoef ik aan het einde ook niet van alles nog te doen.

Maar goed; ik ben geen professioneel muzikant of producer dus wellicht is het voor mij makkelijk praten omdat m'n eisen anders liggen dan bij een professioneel iemand.
Het wordt anders natuurlijk als mensen hun partij allemaal apart inspelen en dat het later bij elkaar komt, dan moet je achteraf wel van alles gaan schaven.

Hou ook rekening met de tijdspanne. Ik denk dat je de meeste winst pakt, in de eerste paar minuten, wanneer je oren (en goede moed) nog fris zijn. Daarna wordt het al snel minder efficiënt.
Ik merk het ook dat als ik een paar uurtjes bezig ben dat ik dan een verzadigingspunt bereik en eigenlijk niet meer lekker naar m'n track luister, dan ga ik de volgende dag weer verder bijv.
Ik heb ook respekt voor de bekende producers die dagen of weken aan een track bezig kunnen zijn en tot in den treure partijen opnieuw opnemen of weer gaan schaven aan de sound, dat zou ik niet kunnen.
Misschien moet je daar ook een beetje obsessief voor zijn zoals de bekende namen uit geschiedenis van de popmuziek.
 
Doe ook veel tijdens creatief proces. Bij mijn muziek vind ik sound design belangrijk. Daarnaast staan kick en bas wel centraal. Die wil ik dan al snel goed hebben. Rest is dan redelijk snel gedaan maar dan wel aan het eind. Zover ik dan aan mixen kom. Begin meestal liever een nieuwe track. :)
 
Achteraf mixen kan ik niet :)
Dan wordt het een zooitje.

Met goeie geluidsbronnen zou het ook gelijk goed moeten klinken (toch?)
 
Achteraf mixen kan ik niet :)
Dan wordt het een zooitje.

Met goeie geluidsbronnen zou het ook gelijk goed moeten klinken (toch?)
Ja, en dat is nou juist een van de redenen dat ik het mixen als 2de stap zie. Zo dwingt het me om goede geluiden uit te kiezen die bij elkaar passen ipv elkaar in de weg zitten of niet in de mix passen.
 
Met goeie geluidsbronnen zou het ook gelijk goed moeten klinken (toch?)
Dan moet je veel geluk hebben, of echt weinig sporen gebruiken.
Ja, en dat is nou juist een van de redenen dat ik het mixen als 2de stap zie. Zo dwingt het me om goede geluiden uit te kiezen die bij elkaar passen ipv elkaar in de weg zitten of niet in de mix passen.
Het begint met de geluidskeuze, maar er zijn ook veel geluiden met ongewenste frequenties. Een tom met veel bas, of een piano die je laag pakt etc. Soms zit het ook in een paar noten, die wringen met een andere partij. Dan is (dynamische) EQ ideaal. Bij goed EQ'en klaart bij mij de mix altijd echt op. Eerst volume, dan panning en dan EQ, in die volgorde. En dan tussendoor regelmatig switchen tussen stereo en mono.
 
Ik kom er juist steeds meer achter dat goed starten (goede geluiden selectie die elkaar aanvullen en niet in de weg zitten, netjes gainstagen) en je arrangement belangrijker zijn dan de microniveau tweaks als je klaar bent. En dat een mix niet statisch moet zijn. Geluiden afwisselen, niet alleen qua sequence maar ook in volumes.
 
Dan moet je veel geluk hebben, of echt weinig sporen gebruiken.

Het begint met de geluidskeuze, maar er zijn ook veel geluiden met ongewenste frequenties. Een tom met veel bas, of een piano die je laag pakt etc. Soms zit het ook in een paar noten, die wringen met een andere partij. Dan is (dynamische) EQ ideaal. Bij goed EQ'en klaart bij mij de mix altijd echt op. Eerst volume, dan panning en dan EQ, in die volgorde. En dan tussendoor regelmatig switchen tussen stereo en mono.
Uiteraard heb je die, vooral als je veel lagen in je muziek gebruikt, en met het voorbeeld dat je geeft (tom & piano).
 
Ik kom er juist steeds meer achter dat goed starten (goede geluiden selectie die elkaar aanvullen en niet in de weg zitten, netjes gainstagen) en je arrangement belangrijker zijn dan de microniveau tweaks als je klaar bent. En dat een mix niet statisch moet zijn. Geluiden afwisselen, niet alleen qua sequence maar ook in volumes.
Ja precies, ik begin wel met een motiefje of een paar akkoorden, een groove of zo of een sound die je moduleert tijdens een beetje rommelen zeg maar (althans bij mij) en dan heb je een beginnetje en van daaruit bouw je verder met bepaalde instrumenten die erbij passen en iedere keer zorg je dat het dan weer in een goede balans bij elkaar past en zo ontstaat langzaam op organische wijze een track.
Ik heb nooit een complete track in m'n hoofd maar meer tijdens het spelen en pielen ontstaat er iets en vandaar uit ga ik verder, het is een soort zoektocht die me op een mooie manier kan verrassen tijdens dat proces.
Op die manier is als de track klaar is qua arrangement ook al bijna al het mixwerk gedaan omdat je vanaf het begin eigenlijk je al bezighoudt met de mix.
 
Ik ben wel benieuwd naar mensen die mixen met compressie op de master. Waar stel je die compressor op in en waar let je op?
Dat doe ik ook wel eens en dan gewoon subtiel. Klein beetje met een ratio van 2 of 3, zodat je alvast een idee hebt hoe het later gaat klinken.

Ik las ooit in een oude Future Music dat een bekende trance-DJ altijd Ozone met een preset op de de Master zette. Daar mixte hij op af en dan was hij meteen klaar. Lijkt me niet zo logisch, maar hij scoorde er wereldhits. Dus als het werkt... 😃
 
Back
Top