Welk album heb je al 1000 keer gedraaid (en vind je nog steeds mooi)?

Ik luister veel naar alles van Radiohead, Talk Talk, The Smiths en The Cure etc.

Bij Radiohead hou ik van het ingewikkelde gedoe:

Radiohead - Amnesiac



Eens in de zoveel tijd, staat onderstaand concept album op repeat, echt meesterlijk hoe alle tracks bij elkaar 1 verhaal vertellen.

The Streets - A Grand Don't Come For Free

Met onder andere, deze geniale track + videoclip


“A Grand Don’t Come for Free” is echt geniaal. Vooral de ontknoping in het laatste nummer.
 
Neptune’s Lair van Drexciya. Gek genoeg met name de korte, super funky tracks die er op zitten
 
Naast het eerder genoemde Mirage kan ik van Klaus Schulze "Moondawn" wel toevoegen.
Ontzettend vaak gedraaid, vooral Floating.
Zo goed gewoon, nog steeds.
 
Meest gedraaide klassieke werk is Alexander Scriabin - The Poem of Ecstasy. Ligt in eerste instantie niet gemakkelijk in het gehoor en is in zekere zin wel over the top. Maar als het eenmaal klikt, is het een verslaving. Een jaar lang ben ik er geobsedeerd door geweest. Bijna elke dag geluisterd. En was ik gefascineerd door die geniale gek die het gemaakt heeft, wat een figuur zeg.
In Londen heb ik 'm uiteindelijk live gehoord. Dat was overweldigend. Daarna nam de obsessie gelukkig ook weer af naar gezondere vormen. Maar...nog steeds mooi!
 
Ik zet net Connected van Stereo MC's op. Een album dat ik sinds 1992 als minstens 1000 heb gehoord, en nog steeds steengoed vind.

Wat is een album dat jij grijs gedraaid hebt en nog steeds waardeert? Dan luister ik die ook, in elk geval 1 keer 👍
Top 10:

Happy the Man - Crafty Hands; Amerikaanse virtuoze prog rock van de melodische soort. Daar is niet veel van.
Genesis - The lamb lies down on Broadway; mooi concept album, lekker ouderwets. Tussen 1970 en 1980 is alles van Genesis de moeite waard.
U.K. - U.K.; wat mij betreft de beste band ooit, met allemaal topmuzikanten en prachtige nummers.
Pink Floyd - Wish you were here; klassieker onder de klassieken met prachtige synths.
Yes - Fragile, het leukste en meeste diverse Yes-album. Maar vergeet Close to the Edge en Drama ook niet.
Camel - Raindances; hun mooiste album, alhoewel hun mooiste stuk, Lunar Sea, op Moonmadness staat. Ook hier geldt weer: alles tussen 70 en 80..
Gentle Giant - The power and the glory; ook hier weer: alles tussen 70 en 80 leuk.
Tangerine Dream - Tangram; vooral set 1 is de moeite waard. Dit is het enige Tangerine Dream album dat ik blijf beluisteren.
Transatlantic - SMPT:e ; wat meer bombastisch dan bovenstaande albums, maar lekker melodisch. Notabene uit deze eeuw!
Wings - London Town ; in de brugklas op cassette gekregen van een klasgenoot. Op slag verslaafd.

Eervolle vermelding:
Peru - Constellations; een vroege synth LP van Nederlandse makelij die ik 40 jaar later nog af en toe beluister. Tot mij gekomen in een ontvankelijke periode, ik weet niet of ik er nu nog voor zou vallen.

NN
 
Camel - Raindances; hun mooiste album, alhoewel hun mooiste stuk, Lunar Sea, op Moonmadness staat. Ook hier geldt weer: alles tussen 70 en 80..
Zelf luisterde ik graag naar Moonmadness, alhoewel Naked en Stationairy Traveller ook erg goed zijn.
Voor de mensen die van dat soort muziek uit de seventies houden; beluister dan ook de lp's van Barclay James harvest tussen 75 en 79, echt goede symfonische muziek met zo'n lekker mellotron erbij.
 
Holkham Drones van Luke Abbott, uitgebracht op Border Community. Blijft altijd een speciaal plekje in mn hart houden en verveeld nooit.. warm, magisch, mistig - my cup of tea :-)
 
Zelf luisterde ik graag naar Moonmadness, alhoewel Naked en Stationairy Traveller ook erg goed zijn.
Voor de mensen die van dat soort muziek uit de seventies houden; beluister dan ook de lp's van Barclay James harvest tussen 75 en 79, echt goede symfonische muziek met zo'n lekker mellotron erbij.
Nude bedoel je, waar het hoofd van vol is..... Raindances ook helemaal grijs gedraaid, A Live Record ook. Die eerste is ook verrassend leuk, meer jazz-rock achtig.
 
Nude bedoel je, waar het hoofd van vol is..... Raindances ook helemaal grijs gedraaid, A Live Record ook. Die eerste is ook verrassend leuk, meer jazz-rock achtig.
Nude natuurlijk, beetje suf maar ik had m'n gedachten bij andere dingen natuurlijk...:P
Ik geloof dat het in 82 was dat ik ze live zag met de Nude Tour, ze begonnen eerst met wat ouder werk en opeens helemaal donker on stage en plotseling alleen een paar zacht groene spots aan en camouflagenetten aan het plafond en begonnen ze wat nummers van Nude te spelen....wat een toffe sfeer toen on stage, echt top!
 
Ik heb ze in Carre gezien, volgens Fandom was dat 13 november 1978, ik dacht zelf wat later, maar kennelijk is dat de enige keer dat ze in Carre gespeeld hebben. Toch maar eens de oude Rijam schoolagendas checken!
 
Heaven 17 - How Men Are / Luxury Gap / Penthouse and Pavement
Cocteau Twins - Garlands / Treasure
Tuxedomoon - Desire
Faith No More - The Real Thing
Ministry - The Land Of Rape And Honey
Rammstein - Herzeleid
The Organ - Grab That Gun
Austra - Feel It Break
Linea Aspera - s/t
 
Cocteau Twins - Garlands / Treasure
Inderdaad een supergaaf album. Al die pre MTV era albums zijn erg goed. Daarna word het wel een beetje te glammy.
 
Meest gedraaide klassieke werk is Alexander Scriabin - The Poem of Ecstasy. Ligt in eerste instantie niet gemakkelijk in het gehoor en is in zekere zin wel over the top. Maar als het eenmaal klikt, is het een verslaving. Een jaar lang ben ik er geobsedeerd door geweest. Bijna elke dag geluisterd. En was ik gefascineerd door die geniale gek die het gemaakt heeft, wat een figuur zeg.
In Londen heb ik 'm uiteindelijk live gehoord. Dat was overweldigend. Daarna nam de obsessie gelukkig ook weer af naar gezondere vormen. Maar...nog steeds mooi!

Hierbij nog de opname die ik grijs heb gedraaid. Het blijft gewoon waanzinnig. :halleluja

 
Back
Top