Binnen of buiten de lijntjes ?

[demian]

Ben ik wel benieuwd naar, als je muziek maakt, 'kleur' je dan binnen of buiten de lijntjes?

Kruis aan :


[ ] Je streeft een bepaald genre na en probeert daar binnen zo veel mogelijk te klinken zoals het genre 'gedefinieerd is'.

Je kleurt helemaal en volledig binnen de lijntjes, misschien bent zelfs iet wat perfectionistisch, ja, je bent braaf.


[ ] Je streeft er naar muziek te maken binnen een bepaald genre of een mix van genres, maar probeert daar binnen 'je eigen ding' te doen, desnoods, vernieuwing te brengen.

Je bent nog steeds erg braaf, maar je poging om er wat nieuws van te bakken, wordt gewaardeerd.


[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren

Je experimenteert graag met elementen, ja, dit is al vrij gedurfd. De vraag is, vinden anderen het ook leuk wat je doet, en, is dat belangrijk ?


[ ] Je gaat juist helemaal los op alles wat nieuw en onbekend is, het kan jou niet gek en breed genoeg zijn, alles is mogelijk, alles is bruikbaar.

Je bent graag vooruitstrevend, gebaande paden zijn voor jou niet interessant, de uitdaging om iets origineels en authentieks neer te zetten is waar je voor gaat.


* Organisatoren van deze prijsvraag zijn uitgesloten van deelname en mogen geen antwoord insturen, tevens is er ook geen prijs.

--> ;-) < --

 

[SmartBits]

[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren

Dat is zo'n beetje de insteek die ik hanteer. Ik denk niet zozeer in genres als ik ergens mee bezig ben, ik vind juist het combineren interessant. Dus slidegitaar met "electronica", rock met electronische elementen, drones met vocalen. De tijd dat ik me druk maakt over wat anderen er van vinden ligt al lang achter me, maar uiteraard is het wel leuk als mensen positief reageren op je brouwsels.

 

[vink]

[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren

Je experimenteert graag met elementen, ja, dit is al vrij gedurfd. De vraag is, vinden anderen het ook leuk wat je doet, en, is dat belangrijk ?


[ ] Je gaat juist helemaal los op alles wat nieuw en onbekend is, het kan jou niet gek en breed genoeg zijn, alles is mogelijk, alles is bruikbaar.

Je bent graag vooruitstrevend, gebaande paden zijn voor jou niet interessant, de uitdaging om iets origineels en authentieks neer te zetten is waar je voor gaat.

mmmmmh, ik zit nu eerder in de laatste, dan de eerste die ik "citeer".. of eigenlik al een lange tijd...

aangezien ik ekspirementeer op de mensheid, zoals @Jason31 me al op betrapte, ga ik voor 'authenticiteit is diefstal'.

 

[klinkske]

Hangt er nogal vanaf. Ik laat me soms inspireren door een boel muziek te luisteren in "een genre" waarvan ik geen naam kan noemen (omdat ik geen genre naam weet) en google vervolgens om gebruikte gear te zien vd periode, youtube enz. Als ik midi noten vind (bijna nooit) laat ik dat me inspireren. En dan doe ik maar wat. Vervolgens stuur ik het terug uit de daw naar de mixer en dub de hel out of it. Tenminste, dat deed ik de laatste keren.
Of dat een gewaagd of net veilig experiment is laat ik over aan het oordeel vd lezer/ luisteraar.
Als het in mijn oren klinkt over een periode van jaren is opzet geslaagd, rest behoorlijk onbelangrijk (maar handvol andere liefhebbers zijn wel een aangename extra)

dus ik werk even deze zin bij:

[ ] Je gaat juist helemaal los op alles wat nieuw en onbekend is, het kan jou niet gek en breed genoeg zijn, alles is mogelijk, alles is bruikbaar.

Je bent graag vooruitstrevend, gebaande paden zijn voor jou niet interessant, de uitdaging om iets origineels en authentieks neer te zetten is waar je voor gaat.

dat wordt dan:


[ ] Je gaat juist behoorlijk los op alles wat oud en relatief onbekend is, het kan gek en breed zijn, wat experiment is mogelijk, oude gear is bruikbaar. Hoe minder scherm kijken en muisgebruik hoe beter

Je bent graag bezig, getunede synths en muziektheorie zijn voor jou niet interessant, de uitdaging om iets goed klinkends in eigen oor neer te zetten is waar je voor gaat. DIY zo veel mogelijk.

 

[krautrock1958]

[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren

Je experimenteert graag met elementen, ja, dit is al vrij gedurfd. De vraag is, vinden anderen het ook leuk wat je doet, en, is dat belangrijk ?

Dit dus, ik doe maar wat als ik een leuk beginnetje heb en zin heb om iets af te maken.

 

[Mr. Muzak]

Interessant topic !
Ikzelf zweer ook bij het derde. Het strak binnen de lijntjes kleuren heeft me nooit echt aangesproken. Alhoewel dat een echte kunst is hoor. Vakmanschap.
Maar muziek maken gaat bij mij over expressie en dat lukt voor mij beter net buiten de lijntjes.

 

[Disharmonic]

Vroeger was het heel gemakkelijk, tekstje schrijven, een basis voor wat zanglijntjes bedenken en vervolgens samen in een band het uitbouwen tot een nummer. In je eentje is het een stuk moeilijker om je draai te vinden bij het maken van muziek, uit te vinden wat wel en niet werkt. Zo weet ik nu definitief dat het turen naar een computerscherm en muizen hersendood tot gevolg heeft. Het gebruik van hardware alles-in-één-doosjes bevalt aan de andere kant een stuk beter. Deze net binnen, die is heel leuk en daar ik kan wat mee. Nu inpassen in het doel voor ogen, en dan kom ik op:

[x] Je streeft er naar muziek te maken binnen een bepaald genre of een mix van genres, maar probeert daar binnen 'je eigen ding' te doen, desnoods, vernieuwing te brengen.

Om de mogelijkheid open te houden het on stage te brengen, en ik weet ook wel zo ongeveer voor welk publiek. Het is dan belangrijk om te weten wat je niche is, denk ik, wil je aan bak komen. Ik snap heel goed dat mensen muzikaal los willen gaan, ver van gebaande paden, maar het aspect om ooit weer 'ns op een podium te staan is voor mij belangrijker. Ben eigenlijk vrij introvert, maar op het podium is dat heel anders en de kick en rush die dat geeft is nergens mee te vergelijken. Denk dat je binnen een genre of mix van genres best veel vrijheid kunt nemen om je ding te doen, artistiek gezien, maar voor sommige doelen een zeker kader waarschijnlijk wel nodig is. Of dat "braaf" is, och...

tevens is er ook geen prijs.

Dat valt weer tegen.
.
.
.

 

[MonoTron]

Geen idee you tell me

 

[conso]

Het lezen van de reacties van forumleden in deze thread, en het beluisteren van hun inzendingen (bijv. voor de synthforum contest)... Zal dit grote verrassingen gaan opleveren?

 

[MonoTron]

Het ligt er maar net. In mijn eentje maak ik vaak wel redelijk bestaande electronische muziek, een mix van allerlei soorten door elkaar.
Echt vernieuwend kan ik dat niet noemen, maar hoeft ook niet persé van mij. Ik doe lekker wat IK leuk vind en wat ik ook nog graag wil terugluisteren. Maak het dus voornamelijk voor mijzelf.

Met m'n "bandje" maken we wel vage muziek, een bredere mix met voornamelijk invloeden uit electronische, funk en jazz hoek.
Maar een jaar geleden hadden we het idee om eens een disco plaat te maken, dus zo gezegd zo gedaan.
Dat werd al muzak genoemd in de synthforum contest Maar voor ons was dit echt van de gebaande paden af en eens iets totaal anders doen. "voor ons"! want disco is natuurlijk niets nieuws.

Na de disco plaat gaan we weer een andere kant op, bovenstaande track die nog niet af is, is van het nieuwe album waar we mee bezig zijn.
Niet echt standaard, geen idee in welke genre hoekje dit geplaatst kan worden Dat hebben we trouwens altijd wel door de brede mix van invloeden en onze achtergronden.
Hierdoor is het ook wel erg lastig om een publiek te vinden. Niet dat we dat echt nodig hebben, optreden willen we niet behalve in Japan, maar iets grotere fanbase en feedback is altijd wel fijn...

 

[Exoterrestrial]

Behalve hoofdzakelijk maken van opnames maak ik beroepshalve instrumentale versies van bestaande nummers dus... voor mij nummer 1:

"Je streeft een bepaald genre na en probeert daar binnen zo veel mogelijk te klinken zoals het genre 'gedefinieerd is'.
Je kleurt helemaal en volledig binnen de lijntjes, misschien bent zelfs iet wat perfectionistisch, ja, je bent braaf."

Cheers,
Exo.

P.S. Ik ben altijd al een brave jongen geweest...

 

[=XTRECIST=]

#3

Ik streef niet iets na qua hokjes. Helemaal niet voor een ander. Ik verval wel vaak in dezelfde richting.

 

[Eclectic]

Hier ook 3, laat anderen wel beslissen of het in 4 past, vind zelf 4 kiezen veel te pretentieus

 

[Nightly Build]

Ik hou van veel verschillende soorten muziek. Ik heb altijd van alles gemaakt: hip-hop, drum'n'bass, electro, disco, house, reggae, dubstep, funky breaks en noem maar op. Als artiest schiet je daar niet veel mee op. Als je te veel verschillende dingen doet onder één naam kunnen mensen afhaken.. bijvoorbeeld iemand die van dub-tech houdt maar niet van disco zal die afhaken als er steeds disco nummers om z'n oren geslingerd worden. Als je muziek maken serieus neemt zal je je moeten profileren. Ik heb me voorgenomen om voor elk genre een andere artiesten naam te kiezen. op zit moment heb ik 3 pofielen: Modi Operandus voor de meer donkere-, tech-, house achtige muziek, Herbie Hatchback voor wat vrolijkere Nu-Disco en funky house en Papi Choppo voor Latin, Moombahton, R&B. (Die laatste heb ik nog niet veel tijd in gestoken maar hopelijk gaat dat snel gebeuren). Zo weten luisteraars wat ze kunnen verwachten en denk ik dat ik een bredere fanbase kan opbouwen zonder dat ik te veel met één ding bezig ben.

 

[SB-SIX]

Allemaal behalve de eerste

 

[Nap]

"[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren
Je experimenteert graag met elementen, ja, dit is al vrij gedurfd. De vraag is, vinden anderen het ook leuk wat je doet, en, is dat belangrijk ?"

Ik merk dat ik het talent, de kennis en het geduld mis om echt in een genre te kunnen werken. Er zijn wat genres elektronica die ik graag luister, maar als ik het zelf probeer dan klinkt het meestal als een slap aftreksel en lukt het me niet om de 'vibe' te vangen die ik zelf tof vind in dat soort muziek. Daarnaast heb je zoveel (sub)genres met al hun 'regeltjes' en conventies dat het kiezen of benoemen van een genre an sich al een uitdaging is.

Stephen King heeft in zijn boek 'On Writing' een leuke metafoor voor het creatieve proces bij schrijven. In plaats van te werken met een vaste structuur en plot, beschouwt hij een verhaal als een fossiel dat in de grond zit en waarvan het eerste idee een botje is dat boven de grond uitsteekt. Taak aan de schrijver om zijn gereedschap, de taal en vertelkunst, te gebruiken om dat fossiel zo ongeschonden mogelijk uit de grond te krijgen. Met andere woorden: niet werken met een plan en afgebakende randvoorwaarden, maar kijken waar het verhaal jou heen leidt. Ik denk dat dit voor ieder creatief vak wel kan gelden, dus ook bij het muziek maken. Als ik dat doe dan levert het meestal de spacy soundscape achtige toestanden op die ik hier nog weleens post. Dan ben ik niet bezig met coupletten of breaks of drops en spanningsbogen, maar maak ik gewoon wat er in mij opkomt en bevalt.

Er zijn anderen die het leuk vinden wat ik doe, ook een heleboel die er niets aan vinden. Waardering is natuurlijk erg leuk, maar ik maak in de eerste plaats muziek voor mijn eigen genoegen en heb geen commerciële ambities verder dus heel belangrijk is het niet.

 

[kobuz]

Ik mis de ”check all”

 

[Bambisk]

Ik streef geen specifiek genre na maar gebruik wel invloeden uit genres die mij aantrekken. Daarbij probeer ik elke track nieuwe dingen toe te passen, bijvoorbeeld nieuwe plugins of nieuwe (onlogische) FX chains.

Ik ben de peuterfase nooit helemaal ontgroeid, dus 'wil ik niet' uit zich bij mij nog steeds heel erg in rechts af slaan als (bijna) iedereen links gaat. Neemt niet weg dat ik de skills mis om (bewust) iets baanbrekends te maken wat wel ook nog tof klinkt voor het oor.

Dus ja, volgens mij van alle punten wel wat elementen

 

[ano150122]

"[ ] Je streeft niet echt een genre na, en doet gewoon wat je zelf leuk vind, je probeert gerust nieuwe dingen uit, ook al weet je niet wat het op gaat leveren
Je experimenteert graag met elementen, ja, dit is al vrij gedurfd. De vraag is, vinden anderen het ook leuk wat je doet, en, is dat belangrijk ?"

Ik merk dat ik het talent, de kennis en het geduld mis om echt in een genre te kunnen werken. Er zijn wat genres elektronica die ik graag luister, maar als ik het zelf probeer dan klinkt het meestal als een slap aftreksel en lukt het me niet om de 'vibe' te vangen die ik zelf tof vind in dat soort muziek. Daarnaast heb je zoveel (sub)genres met al hun 'regeltjes' en conventies dat het kiezen of benoemen van een genre an sich al een uitdaging is.

Stephen King heeft in zijn boek 'On Writing' een leuke metafoor voor het creatieve proces bij schrijven. In plaats van te werken met een vaste structuur en plot, beschouwt hij een verhaal als een fossiel dat in de grond zit en waarvan het eerste idee een botje is dat boven de grond uitsteekt. Taak aan de schrijver om zijn gereedschap, de taal en vertelkunst, te gebruiken om dat fossiel zo ongeschonden mogelijk uit de grond te krijgen. Met andere woorden: niet werken met een plan en afgebakende randvoorwaarden, maar kijken waar het verhaal jou heen leidt. Ik denk dat dit voor ieder creatief vak wel kan gelden, dus ook bij het muziek maken. Als ik dat doe dan levert het meestal de spacy soundscape achtige toestanden op die ik hier nog weleens post. Dan ben ik niet bezig met coupletten of breaks of drops en spanningsbogen, maar maak ik gewoon wat er in mij opkomt en bevalt.

Er zijn anderen die het leuk vinden wat ik doe, ook een heleboel die er niets aan vinden. Waardering is natuurlijk erg leuk, maar ik maak in de eerste plaats muziek voor mijn eigen genoegen en heb geen commerciële ambities verder dus heel belangrijk is het niet.

Dit geldt voor mij ook.

 

[deathspell]

Je had in de jaren 1960 een groep Franse schrijvers die zich verzamelden onder de naam Oulipo. Het doel van dit clubje was om binnen bepaalde strenge conventies de grenzen van wat mogelijk was op te zoeken. Zo schreef de geweldige George Perec de roman La Disparition, een detective-achtig verhaal waarin de letter E niet voorkwam - dat had-ie zich nu eenmaal voorgenomen, als experiment. Ook de Deense regisseurs van Dogma hielden zich met dit soort zelfopgelegde beperkingen bezig, om te kijken wat er binnen deze beperkingen nog mogelijk was - en omdat beperkingen vaak resulteren in de meest creatieve oplossingen.

Daarmee wil ik zeggen dat het natuurlijk heel gaaf is als je alleen maar echt je eigen ding doet en lak hebt aan alles wat traditie, conventie of - in ons geval - luisterplezier heet. Maar tegelijkertijd is dat natuurlijk heel makkelijk... Als je dit doortrekt, zou je als het meest geniale muziekstuk uit de 21e eeuw een schoenendoos neer kunnen zetten - dat is pas echt lak aan muzikale conventies. Je bent je eigen zelfverklaarde genie en iedereen die wat je doet goed vindt, die bevestigt je (ego?) - en iedereen die het maar niks, herrie of rommel vindt, die 'snapt het niet'... dan zit je dus altijd goed en ben je veilig.

Ik kies er zelf voor om me altijd binnen een bepaald genre (wat ik zelf leuk vind) te plaatsen en op basis daarvan eerst te leren, luisteren, experimenteren en - later - te kijken wat ik kan doen en hoever ik kan komen - binnen het kader van het genre en mijn muzikale beperkingen. Zo kwam ik een jaar of twee geleden via dit forum in aanraking met Witch House, een genre dat ik totaal niet kende, maar dat me fascineerde. Een jaar geleden heb ik een cd in het genre uitgegeven... Nu richt ik me op elektro.

In mijn optiek is het dus prettiger om te werken vanuit een genre en alle bijbehorende conventies. Dat geeft je een richting en houvast, een basis, en het zorgt ervoor dat je je eigen producties beter kunt 'ijken' en vergelijken, leren en beter worden. Zo maar je eigen gang gaan, dat is een beetje werken in de leegte... referentie- en dus oordeelsloos. Dat werkt misschien voor sommigen, alhoewel ik me afvraag of iemand ooit echt zonder conventies of invloeden kan werken, maar niet voor mij.