Dit is een welkome vervanger voor het origineel, als dat de geest geeft.
Opa vertelt:
Het String-Ensemble is een van mijn favoriete instrumenten. Het is het enige dat meeging naar alle optredens en ik heb het slechts op twee albums niet gebruikt. Mijn eerste kocht ik in 1988 van een bedrijf in Dordrecht, genaamd De Geus, dat de inventaris van Eminent had opgekocht. Compleet met glasplaat en voetpedaal. De aanschaf was ingegeven door de bijzonder lage prijs van 250 gulden (€ 113,45), niet door kennis van het instrument. De katten molden enkele toetsen en later ging het in rook op toen ik er in een domme bui een analoge sequencer op aansloot om het volume te regelen. Het tweede exemplaar, dat iets minder vet klinkt, heb ik nog steeds. Ik heb het laten midificeren door Maurits Overgauw uit Oeteldonk. Wat een werk was dat. Minimaal 49 soldeerpunten. Maar hij was binnen een dag klaar. Een noot van het violin-register is al jaren onstabiel maar ik krijg die noot nog steeds aan de praat. Het derde exemplaar was defect. Een van de noten bleef doorklinken. Ik heb het gekocht om het ensemble eruit te laten halen en in een rek te laten inbouwen. Ik verwachtte namelijk dat de levensduur van het effect langer zou zijn dan die van de signaalbron. De inbouw heeft Saint Eric voor me gedaan. Later heeft hij het apparaat oor me uitgebreid met cv-in voor de lfo's en een bypass-knop. Dit unieke apparaat klinkt naar mijn mening beter dan de Elkorus maar die heeft meer instelmogelijkheden en ruist minder.
Vrijwel iedereen zal dit instrument met het ensemble (modulation in Solina-taal) ingeschakeld bespelen. Toch had ik een toepassing zonder het effect. Dan klinkt het namelijk net als een Thais mondorgel. Dat is ook een parafoon instrument. Toen ik daarachter kwam - ik heb zo'n bamboe monorgel thuis - kon ik dat gebruiken als intro van mijn Thaise liedje.
Overigens ben ik zeer onder de indruk van de Waldorf STVC, de opvolger van de Streichfett. Jarenlang mocht het van mij alleen maar analoog zijn maar die tijd is voorbij. De digitale emulaties zijn zo goed dat ik het verschil niet meer hoor. De rijkdom en de beweeglijkheid van het geluid maken dat ik er net als met de Solina uren zoet mee kan zijn.
Ik hoop dat Behringer midi zo implementeert dat je met program change commando's de registratie kunt kiezen, zoals met de midikit van kenton kan. Maar ik heb er een hard hoofd in. Ze zijn niet scheutig met hun midi-implementaties in hun klonen, hoewel hun standaard marketingpraatje dat wel beweert.