Aaaargh, ik bedoelde IN de beat
Hij is voortdurend hetzelfde. Als ik deze track zou maken (wat ik totaal niet kan) zou ik hiermee spelen. Elementjes erbij en eraf, af en toe een maatje overslaan, experimenteren met dynamiek en effecten etc. Om het net even spannender te maken en de luisteraar erbij te houden. Dat bedoelde ik.
o nu begrijp ik het. het was ook de bedoeling er iets anders mee te maken, maar ineens greep me dit, speelde ik een FM8 preset erover, en snel de tekst. over spannender maken, gebruik ik ook even de reaktie van Disharmonic.
Snap het goed, en dat kan heel goed werken. Zoals ook met je andere nummers, de drums zijn weer heel goed en de zang klinkt duister en dreigend, maar toch aangenaam naar te luisteren. Om wat variatie te krijgen als je zoiets in een langer nummer doet, misschien is een drone geen gek idee. Met veel effect, zodat het lekker hypnotiserend werkt. Langzaam de drone laten evolueren, naar het einde van het nummer kun je misschien er zelfs een wat psychedelisch tintje aan geven. Als de sjamaan de magic mushroom echt begint te voelen, zeg maar.
ja, drones. in het nummer waaraan ik al refereerde, zitten veel drone passages/tracks in. die lijmen het aan elkaar én maken afwisseling.
ik wil zonder kompromissen werken. ik zie nog dat ik beperkt ben, al lijkt het soms dat ik meer kan dan ik denk.. dus variatie, zoals bombario zegt, kan het hypnotiserende, het stuwende versterken.
en het nummer is ook ekspres kort gehouden. en dan neem ik de volgende reaktie erbij;
goed wat betreft sound, en duisternis, maar ik kan er niet naar luisteren
dit zou wel typisch geschikt zijn als secret track op een album wat na een paar minuten stilte aan het einde er nog even achteraan komt
ja, het is een nummer die ineens ergens doorheen moet knallen, dat neemt het je op. ik snap dat je er niet naar kan luisteren. hoe meer ik het zelf luister, vind ik dat dit net kan, voor mij werkt het. de FM8 is vreemd ingespeeld, het is ook een vreemde presets, maar dat zijn mijn presets voor de FM8 altijd... nou soms zijn erg eenvoudig, maar meestal... met de FM8 heb ik geprobeerd een soort van drone achtig effekt te bewerkstelligen, en de variatie. heel minimalistisch.
het blijft een kwestie, van ik moet nog veel leren, en ook, mijn muziek is niet gemaakt om te plezieren, haha, maar om als een videodrome signaal binnen te dringen (videodrome is een film van david cronenberg, veel invloed op mij gehad, misschien binnen deze community een film die wel meer mensen kennen. zo niet, zien! haha).
toch, wanneer ik kijk naar wat ik schrijf, wat immens veel herhaling kent, maar ook zeer veel transposities en uitbreidingen (ik vertel 7 verhalen tegelijkertijd, lijkt het wel, die met elkaar resoneren, in elkaar overlopen). in het domein van schrijven, zie ik mijzelf als een "meester", ik kan zeer goed schrijven. en stel zeer hoge eisen aan wat ik schrijf. sja, onbescheiden ben ik over wat ik schrijf.... hoogmoed, wel met
absolute twijfel; zonder die twijfel zou de durf er niet zijn, om te durven te schrijven zoals ik schrijf, en het heeft me jaren gekost om het te bereiken.
ik ben nog niet zover in muziek. lang niet.
het vreemde is dat mijn schrijfstijl vooral uit muziek geboren is, een nederlandse dichteres die haast niemand kent, zelfs mensen die poëzie lezen niet. wanneer je de bronnen ziet, en het uiteindelikke resultaat zie wat sporen, maar valt het niet meer te reduceren tot die bronnen. vriend en vijand zijn het over 1 ding eens; een unieke stijl. ik heb een reputatie binnen de dichterswereld, maar bij zeus, wat een ellebogen wereld, en ik val niet binnen de heersende tendensen van de NL poëzie. ik schrijf tegen de tijd in.
goed waarom haal ik het schrijven erbij, ik denk/voel als een dichter wanneer ik muziek maak, en dat niet alleen, maar dat is wel de basis, van waaruit "denk" of wat ik wil.
een lang verhaal, maar ik leer door jullie opmerkingen en er over te schrijven. soms zit de herhaling het repetitieve mij ook dwars. en toch wanneer ik
threehead luister zelf, pakt het mij. dat is de Norm... en ik zie ook dat dit nog niet het is. ik ben al lang blij dat ik muziek maken kan. zonder enige muzikale achtergrond (ja als zanger...).
https://soundcloud.com/sada-exposada/test
dit is een nummer dat ook repititief is, maar door "drone" achtige elementen toe te voegen, een vreemde werkende spannende struktuur te maken. hier werk ik al lang aan, het is voor mij een stap verder. en natuurlik heb ik nummers gemaakt die een opbouw, en afwisseling kennen. maar dat ging toch op net andere manier.
het heet TEST, zit nu op versie 4, want het waren eigenlik twee afzonderlikke opzetten, die ik nu samenlijm. o.a. door padshop en pigments te gebruiken, en herhaling van een drone achtige passage (een heel mooie passage, een sound waar ik erg trots op ben, zeker hoe die gemaakt is. sja, ik kan wel iets.)
ik schrijf hier veel, uit mijn hoofd, stemt tot nadenken. want het uiteindelikke doel is filosofie - poëzie - muziek - video samen, maar hoe dat er uit gaat zien? ik heb wel een bundel, of beter een werk (is ook gepubliceerd overigens) dat geschreven is voor muziek, ik ben niet verder gekomen dan de eerste tekst, want het is iets wat veel vergt, kennis, ervaring, etc. de tekst is overigens zonder muziek of beeld goed te lezen. het heeft het niet nodig, maar is wel gemaakt, om er muziek er bij te maken, of beter: het is zelf al zo muzikaal. de meeste van mijn teksten zijn dat, het ritme, de klanken zijn van immens belang, al heeft de betekenis altijd voorrang, maar weet de woorden zo te kiezen dat klank en betekenis en ritme elkaar versterken.
wanneer ik bekijk wat ik bereikt heb als "dichter" (wat verwant is aan diktator/diktie/dikteren, diktie; zeggenschap), is dat op een zeer hoog nivo. niet alleen ik vind dat... en wat ik kan met muziek, is al heel wat, maar voldoet niet aan de eisen die ik aan mijn geschriften (ahum) stel.
ik lees nog even de reaktie van Disharmonic terug, ik investeer tegenwoordig vooral in effekten. de samples van de drums komen van een kano. effekten geven juist de mogelikheid om geluiden immens te veranderen, ook in de tijd.
en ook hoe ik soft-synths programmeer, soms is er géen effekt noodzakelik. zie de FM8 hier, al gebruikt ie wel de ingebouwde effekten, ahum.
dus ga ook meer eksperimenteren met effect chains, als inserts of sends (of FX channels, die weer sends van elkaar zijn...). wat je in "TEST" hoort, komt vooral uit effect chains, en send effects. behalve de de ritmische geluiden, die zijn vrij droog, ow da is niet waar, 1 heeft een send, voor meer
grein, de ander een insert die eerst geheel wet staat (een UA triad preset die ik gemaakt had voor een vocal effekt, gebruikt in een nummer dat ik samen met e-gloomy-nations heb gemaakt), dan even zeer laag, en dan weer geheel wet.
drone passage (midi events) lijmen het geheel bij elkaar. nu heb ik het over een geheel ander nummer. ik wil alleen laten zien hoe ik werk en wat ik wil. en weet ik natuurlik nog niet hoe dat klinken zal. en sommige nummers komen al aardig in de buurt.
en om weer terug te komen naar driekop, is een personage... uit mijn werk... en uit de schilderijen van mijn eeuwige liefde....
threehead zal ook als video komen, met louter een schilderij, waaruit het o.a. zijn ontstaan kent. saai? kijken naar schilderij, wat al een "vreemd" schilderij is. met
threehead, wellicht is dat al de stap..
pfff een hele uiteenzetting. wat chaotisch wellicht, mijn onderzoek is chaotisch....
EDIT: dank voor jullie reakties. het zet me aan het denken en ik kan alleen goed denken wanneer het gevoel meegaat, denken zonder gevoel, is abstraktie, soms noodzakelik, maar in het domein van muziek en schrift
niet.