bijlevel - Danses de travers I, II en III (Erik Satie)

Ik heb hier van genoten, knap. Dat je niet iets uit eigen inspiratie genomen hebt daar stoor ik me niet aan, je moet het toch maar kunnen zo'n mooie hulde aan Satie.:okdan:
 
Ondanks de terugkerende opmerking dat men liever eigen werk hoort, ben ik wel blij dat mijn inzending in de smaak valt. Je kunt natuurlijk een aardige discussie opzetten over waar de grens ligt bij een compositie/muziekproductie, zeker met de technologische muziekmiddelen van tegenwoordig (en die discussie heeft soms zelfs geleid tot rechtszaken), maar is in mijn ogen bij deze contest niet op z'n plek. Ik vind dit meer een contest, zeker omdat het een Synthforum is, voor hoe goed/slecht je om kunt gaan met synthesizers, samplers en instrumenten die daar dicht tegenaan liggen en muziekproductiemiddelen als DAW's etc. Zo heb ik veel van de inzendingen beoordeeld, maar uiteraard ook veel geluisterd naar de compositorische opbouw.
Enfin (mooi posh-woord :D) iedereen, die tot nu de moeite heeft genomen om te luisteren en positief te reageren, zeer bedankt!
 
Hoewel ik van avontuur hou qua mollen en kruizen was het eerste stuk iets 'te'.. later ging het me beter af.. maar deze stijl is sowieso niet echt aan mij besteed.
Ik weet niet of alles zelf ingespeeld is, dan zeker goed gedaan.. ik heb een bloedhekel aan partituren naspelen.. liever maak ik gebruik van improvisatie als ik even niet weet hoe iets ook al weer gespeeld/geschreven is. :)
 
Erg mooi, het kan mij eigenlijk vrij weinig boeien dat het een compositie van iemand anders is, de uitvoering klinkt goed! :okdan:
 
Ik weet niet of alles zelf ingespeeld is, dan zeker goed gedaan.. ik heb een bloedhekel aan partituren naspelen.. liever maak ik gebruik van improvisatie als ik even niet weet hoe iets ook al weer gespeeld/geschreven is. :)

Ik volg meestal ook de werkwijze van al improviserende (trial & error) een muziekstukje brouwen, maar af en toe wordt ik gegrepen door een bestaande klassieke compositie omdat ik daar mogelijkheden zie voor een moderne interpretatie. Ik heb geen bloedhekel aan naspelen, maar het instuderen kost vaak heel veel tijd. Die had ik dit keer niet, dus veel van dit Satie-stuk is via muziek-OCR ontstaan: inscannen van de partituur en dan er een bruikbare midi-file van maken. Overigens was dat een monnikenwerk, wegens de vele scanfouten. Wel heb ik op die manier het stuk goed leren kennen :P! Het allermeeste "werk" is daarna gaan zitten in het menselijk maken van de compositie.
 
Erg mooi, het kan mij eigenlijk vrij weinig boeien dat het een compositie van iemand anders is, de uitvoering klinkt goed! :okdan:

Een eigen nummer insturen is voor deze contest kennelijk een pré, maar ik vond het dit keer ook wel aardig om op deze manier het werk van Satie en hoe modern hij nog steeds klinkt, onder de aandacht te brengen. Bedankt voor je compliment!
 
Erg mooi, het kan mij eigenlijk vrij weinig boeien dat het een compositie van iemand anders is, de uitvoering klinkt goed! :okdan:

Een eigen nummer insturen is voor deze contest kennelijk een pré, maar ik vond het dit keer ook wel aardig om op deze manier het werk van Satie en hoe modern hij nog steeds klinkt, onder de aandacht te brengen. Bedankt voor je compliment!

Ik bedoelde "een pré" in het algemeen. Jij bent (samen met nog een paar regeerders) gelukkig een uitzondering.
 
(het lijkt alsof ik je heb overgeslagen, of deze track heb overgeslagen, integendeel, al meerdere malen beluisterd. heb totaal geen probleem dat je een bestaande partituur of werk hebt gebruikt. het gevoel is ook zeker niet negatief, maar ik moet van mijzelf loskomen, om deze track as is in me op te nemen. ik heb juist nu weer heel veel erik satie geluisterd, natuurlik vooral, de 3 cd's, gebaseerd op de vinyl edities. de opnames van 1977 van reinbert de leeuw. met het krukje dat je soms hoort. de opnames donderen soms (opnametechnisch), maar ze zijn geweldig, hoe hij ze speelt... onovertroffen... ik heb die cd's al 30 jaar, en zijn intens verbonden met mijn Grote Werk (ik gebruik maar een ironische term, éen die casanova gebruikt, in de film van fellini, wanneer een vrouw de 3e, onsterfelijke ziel wil verkrijgen, via alchema, en hij een oplichtersritueel uitvoert, heel komisch ook. fellini kreeg door die film een intense hekel aan casanova. maar een prachtfilm. zie ik wilde dit vermijden dat ik immens vertoog zou opzetten.... want met erik satie, raak je me in het midden als dichter (en vergeet niet dichter is verwant met diktator, maar vooral met diktie, zeggenschap) en als kultuurfilosoof. ik heb als dichter erik satie geïnkorpereerd, als een kannibaal, zijn werk is éen van de faktoren, die tot een unieke stijl heeft geleidt, mijn mystieke lyriek, en zoals een vriend zegt, als er geen seks in zit, dan zit er wel pies of poep in, of andere lichaamsvloeistoffen. maar dat is een grappige reduktie. ik ga nu al tekeer! met allerlei onzin. het boort nogal wat open bij mij. dus, als laatste, want de stemming, de passibilite zoals merleau-ponty, via lytorard zegt er is. in zekere zin kom je dan in mijn domein (daar heerst de diktie, domein, het is ook een juridische term, en vergeet dikè niet...) en dat moet ik loslaten. kort houden is me niet gelukt, en dit is slechts het begin.
en voor de duidelikheid; het is intrigrerend wat je doet, ik wil er kompleet voor openstaan.)
 
Zeker mooi gespeeld. Ik weet eigenlijk niet wat ik hier van vind zo ver ligt het van mij vandaan schijnbaar. Ik kan er op dit moment niet in komen. Later nog een keer luisteren.
 
(het lijkt alsof ik je heb overgeslagen, of deze track heb overgeslagen, integendeel, al meerdere malen beluisterd. heb totaal geen probleem dat je een bestaande partituur of werk hebt gebruikt. het gevoel is ook zeker niet negatief, maar ik moet van mijzelf loskomen, om deze track as is in me op te nemen. ik heb juist nu weer heel veel erik satie geluisterd, natuurlik vooral, de 3 cd's, gebaseerd op de vinyl edities. de opnames van 1977 van reinbert de leeuw. met het krukje dat je soms hoort. de opnames donderen soms (opnametechnisch), maar ze zijn geweldig, hoe hij ze speelt... onovertroffen... ik heb die cd's al 30 jaar, en zijn intens verbonden met mijn Grote Werk (ik gebruik maar een ironische term, éen die casanova gebruikt, in de film van fellini, wanneer een vrouw de 3e, onsterfelijke ziel wil verkrijgen, via alchema, en hij een oplichtersritueel uitvoert, heel komisch ook. fellini kreeg door die film een intense hekel aan casanova. maar een prachtfilm. zie ik wilde dit vermijden dat ik immens vertoog zou opzetten.... want met erik satie, raak je me in het midden als dichter (en vergeet niet dichter is verwant met diktator, maar vooral met diktie, zeggenschap) en als kultuurfilosoof. ik heb als dichter erik satie geïnkorpereerd, als een kannibaal, zijn werk is éen van de faktoren, die tot een unieke stijl heeft geleidt, mijn mystieke lyriek, en zoals een vriend zegt, als er geen seks in zit, dan zit er wel pies of poep in, of andere lichaamsvloeistoffen. maar dat is een grappige reduktie. ik ga nu al tekeer! met allerlei onzin. het boort nogal wat open bij mij. dus, als laatste, want de stemming, de passibilite zoals merleau-ponty, via lytorard zegt er is. in zekere zin kom je dan in mijn domein (daar heerst de diktie, domein, het is ook een juridische term, en vergeet dikè niet...) en dat moet ik loslaten. kort houden is me niet gelukt, en dit is slechts het begin.
en voor de duidelikheid; het is intrigrerend wat je doet, ik wil er kompleet voor openstaan.)

Ik heb, net zoals jij mijn track een paar hebt beluisterd, jouw reactie ook een aantal keren moeten lezen. Ik begrijp iig dat Satie en zijn werk een zeer belangrijke (vormende?) rol speelt in je leven en daarom mijn inzending veel bij je losmaakt. Ik denk ook dat je het werk van Satie en de vertolking daarvan door Reinbert de Leeuw op je duimpje kent. En dan heb ik te maken met een kenner! Je vormt nog geen oordeel, maar ik zeg je op voorhand dat ik geen moeite heb met een afkeuring, omdat je mijn uitvoering misschien ervaart als “blasfemie”, als belediging van de geweldige uitvoeringen door Reinbert de Leeuw. Dat kan ik mij heel wel indenken! Maar mss zit ik er helemaal naast en wanneer je het woord “intrigerend” gebruikt krijg ik wat meer hoop... Ben benieuwd naar je vervolgreactie.
 
Ik heb, net zoals jij mijn track een paar hebt beluisterd, jouw reactie ook een aantal keren moeten lezen. Ik begrijp iig dat Satie en zijn werk een zeer belangrijke (vormende?) rol speelt in je leven en daarom mijn inzending veel bij je losmaakt. Ik denk ook dat je het werk van Satie en de vertolking daarvan door Reinbert de Leeuw op je duimpje kent. En dan heb ik te maken met een kenner! Je vormt nog geen oordeel, maar ik zeg je op voorhand dat ik geen moeite heb met een afkeuring, omdat je mijn uitvoering misschien ervaart als “blasfemie”, als belediging van de geweldige uitvoeringen door Reinbert de Leeuw. Dat kan ik mij heel wel indenken! Maar mss zit ik er helemaal naast en wanneer je het woord “intrigerend” gebruikt krijg ik wat meer hoop... Ben benieuwd naar je vervolgreactie.

oeps, ik moet wanneer ik iets schrijf, zoals ik nu hier heb gedaan, de tekst toch eens redigeren, herstrukturen. te assiociatief. ik probeer dan "kort" te zijn, en prop ik er te veel in.

1. géen blasfemie! ik gebruik het woord soms wel, alleen op lollige wijze.
2. alles kan onteigend worden, dat is niets nieuws, heel oud zelfs, zie de grieken die eigenlik ook egypte en andere kulturen geestelik hebben "leeggeroofd", of door handel, zo komt/kwam er ook kultuuroverdracht. we denken dat altijd van de romeinen. maar de zgn. bakermat, is zelf een een allegaartje, ook met eigen recepten, overigens. en we denken dat het iets nieuws in deze tijd..
3. de werken die reinbert de leeuw heeft uitgevoerd, zijn inderdaad zeer verweven met zijn uitvoering... vreemde zin, kan het even niet beter uitdrukken.. lijkt me duidelik.. ken andere uitvoeringen.. hoorde een uitvoering van danses de travers, die ik heb, naam vergeten, dat klinkt geheel anders. waarschijnlik door de notatie en het ontbreken van maatstrepen (heb ik uit het boekje van de cd's...). mijn muziekkennis stopt hier, al begrijp ik het wel.
4. ik ben géen satie kenner (als voormalig akademikus, kenner-zijn van iets, daar stel ik hogere eisen aan), opvallend eigenlik hoe veel invloed het op mij heeft gehad, en ik las wel over satie. en ik heb een vertaling van een boek van hem. "teksten", een verzameling... teksten... wat ik vroeger ook al kende... soms ga met heel veel studie iets kannibaliseren, soms is heel weing (nou ja, de werken op die 3 cd's.. ze zijn niet voor niets zo populair, al wil dat niet altijd iets zeggen) voldoende, geeft het me al zoveel. dit doe ik op gevoel, het zou weinig hebben uitgemaakt, als ik wel meer over satie had gelezen. de sensatie die ik verkreeg, heb ik eigen wijze verwerkt, en is daarom ook niet zo heel herkenbaar meer,
4.1. transponeren, dat is éen van de stijlkenmerken, en wat je hier ook doet, in wezen.
5. ja, inderdaad ten dele "gevormd", in het midden, zou ik haast zeggen.
6. ik heb eveneens geen probleem met afkeuring, en wanneer ik niet goed zou vinden zal ik dat zeker zeggen.
7. gisteren nogmaals geluisterd, op een heel ontvankelik moment, en genoot.
8. de meeste orchestraties (noem je dat zo) van erik satie, daar heb ik niks mee, zelfs van komponisten die ik wel goed vind. ik kom even niet op namen, waarschijnlik vanwege dat ik eigenlik niet onthoud, keer liever terug naar de bron zelf.
9. kenner, in de vorm van dichter en kultuurfilosoof, 2 geheel (ja geheel?) andere domeinen, i.e. kwa instrumentarium en "jargon". van muziekleer en -theorie weet ik niets, eigenlik. tenzij we "de filosofie van de nieuwe muziek" van adorno zo zouden mogen noemen, maar dat gaat veel verder, in filosofische zin, al had adorno zeker kennnis van muziek en -leer, komponeerde zelf ook. satie zit verweven een tal van "bronnen", voor mij.

danses de travers, wordt soms vertaald als kromme dansen... vind ik wel in de geest van satie, al weet ik niet of het geheel korrekt is, maar ik ben geen vertaler.

addendum: satie had zeker humor, je zou kunnen zeggen dat reinbert de leeuw een zuiver mystieke uitvoering heeft gemaakt, anderen aksentueren (letterlik en figuurlik) andere elementen uit het werk zelf, en hoe ze satie zien natuurlik. irionie was hem zeker niet vreemd, dus, maar mystiek zeker ook niet. that's what i like.

zo deel II, hopelijk nu leesbaarder én duidelijker. niet kort. deel III wordt een normaal sf-contest reaktie. want anders gaan we wel een heel andere kant op, en ben ook benieuwd hoe satie jou wel of niet beïnvloed heeft.
en hoe je na het maken van dit werk, je maakt toch een bond/verbond met de "maker", beter gezegd, en veel preciezer, met het werk zelf. een verbond is krachtig, of kan dat zijn. wat heeft het met jou gedaan?
 
danses de travers, wordt soms vertaald als kromme dansen... vind ik wel in de geest van satie, al weet ik niet of het geheel korrekt is, maar ik ben geen vertaler.

addendum: satie had zeker humor, je zou kunnen zeggen dat reinbert de leeuw een zuiver mystieke uitvoering heeft gemaakt, anderen aksentueren (letterlik en figuurlik) andere elementen uit het werk zelf, en hoe ze satie zien natuurlik. irionie was hem zeker niet vreemd, dus, maar mystiek zeker ook niet. that's what i like.

zo deel II, hopelijk nu leesbaarder én duidelijker. niet kort. deel III wordt een normaal sf-contest reaktie. want anders gaan we wel een heel andere kant op, en ben ook benieuwd hoe satie jou wel of niet beïnvloed heeft.
en hoe je na het maken van dit werk, je maakt toch een bond/verbond met de "maker", beter gezegd, en veel preciezer, met het werk zelf. een verbond is krachtig, of kan dat zijn. wat heeft het met jou gedaan?

Je hebt gelijk dat Satie zeker humor had. In de partituur van deze “kromme dansen” (op zich al humor als titel) staan ook echt humoristische aanwijzingen, eigenlijk, zoals ik het begrijp, een soort aansporingen voor de componist of vertolker tijdens het spelen. De Leeuw benaderde het werk denk ik wat serieuzer, maar daardoor werd ik, wel heel lang geleden overigens, aangetrokken door de sfeer die hij neerzet(te), die enorme verstilling die hij aanbracht door zijn langzame gedragen spel. Deze verstilling die een sterk melancholisch effect heeft, tref ik bijvoorbeeld ook aan bij het latere werk van Talk Talk, Spirit Of Eden, en in het bijzonder bij Mark Hollis. En daar ben ik een groot liefhebber van.

Ik moet wel bekennen dat bij deze compositie het creëren van contrast, door per deel een totaal verschillend instrumentarium te gebruiken, een grote rol heeft gespeeld en ik vrij analytisch met de partituur bezig ben geweest. Als ik daar op terugkijk heeft dat wel tot verbondenheid gezorgd, want in feite ben je aan het hercomponeren en dus moet je wel een beetje in de huid van de componist kruipen. Dit is met name het geval geweest met deel III.
 
Je hebt gelijk dat Satie zeker humor had. In de partituur van deze “kromme dansen” (op zich al humor als titel) staan ook echt humoristische aanwijzingen, eigenlijk, zoals ik het begrijp, een soort aansporingen voor de componist of vertolker tijdens het spelen. De Leeuw benaderde het werk denk ik wat serieuzer, maar daardoor werd ik, wel heel lang geleden overigens, aangetrokken door de sfeer die hij neerzet(te), die enorme verstilling die hij aanbracht door zijn langzame gedragen spel. Deze verstilling die een sterk melancholisch effect heeft, tref ik bijvoorbeeld ook aan bij het latere werk van Talk Talk, Spirit Of Eden, en in het bijzonder bij Mark Hollis. En daar ben ik een groot liefhebber van.

Ik moet wel bekennen dat bij deze compositie het creëren van contrast, door per deel een totaal verschillend instrumentarium te gebruiken, een grote rol heeft gespeeld en ik vrij analytisch met de partituur bezig ben geweest. Als ik daar op terugkijk heeft dat wel tot verbondenheid gezorgd, want in feite ben je aan het hercomponeren en dus moet je wel een beetje in de huid van de componist kruipen. Dit is met name het geval geweest met deel III.

ik herken dat in de huid kruipen, vanuit een andere discipline, tot in de vingers beheersen en dan loslaten.. opmerkelijk dat je deel III noemt, want dat deel heeft me over de streep getrokken. daar hoorde ik, naar mijn geoel, dat verbond, laten we dat woord maar even gebruiken, hij had ook een kerk, dus... verbond is het juiste woord. alhoewel ie eigenlik met niets en niemand verbonden wilde worden uiteindelik, en toch veel samenwerkte met andere kunstenaars.
goed. in deel III kwam de ziel tot leven. niet dat andere delen slecht zijn, maar in deel III gebeurt het voor mij.

en dank, dat je me weer geheel in erik satie hebt laten duiken, heb het luisteren naar de contest zelfs even opgeschort, om me onder te laten dompelen in de muziek van erik satie...
 
in deel III kwam de ziel tot leven. niet dat andere delen slecht zijn, maar in deel III gebeurt het voor mij.

en dank, dat je me weer geheel in erik satie hebt laten duiken, heb het luisteren naar de contest zelfs even opgeschort, om me onder te laten dompelen in de muziek van erik satie...

Achteraf had ik met de aanpak van deel III als uitgangspunt, ook deel I en II op die manier moeten “bewerken”, zodat ze meer met elkaar te maken kregen en ik ook wat duidelijker mijn eigen stempel had kunnen drukken. Nu ontbrak de tijd daarvoor. Mss doe ik dat nog wel een keer.

Goed om te lezen dat ik weer even Satie in je leven heb gebracht en je zo een plezierige tijd heb bezorgd. Daarmee is mijn inzending voor deze contest eigenlijk al geslaagd.
 
dit is een hele andere soort muziek dan ik gewend ben, maar heb ook het gevoel wat Erwinn hierboven zei dat het heel moeilijk lijkt de balans te vinden zoals je in dit nummer voor mekaar hebt gekregen. Mooie compositie in ze genre.
 
Back
Top