Roland Kuit - Microtonics I

@ Roland : Naast het individu bepaald ook waar en wanneer en een aantal andere uit onderzoeken gebleken factoren heel erg hoe een 'muziekstuk' wordt ervaren. Zelfs factoren die we misschien niet eens kennen...omdat ze nog niet werden gedefinieerd.
(lees bv ook Byrne - How music works / Cannongate)

Ik ben hier helemaal mee eens. In de draad van de synthforumcontest 2016 noemde ik dit ook als factor en zelfs ook het tijdstip om iets te beluisteren.

De grootste kunstschilders, maar ook Architecten, Componisten en vele andere kunstvormen braken radikaal met het academische. Vervolgens werden zij door de goegemeente uitgespuwd, om pas na hun dood grote erkenning te krijgen. Van critici die schoortvoetend hun 'ongelijk' moesten toegeven. En dat is nog steeds zo.

Het jarenlang experimenteren zorgt dat ik makkelijk andere verbindingen kan maken, of morphen met andere kunsten zoals schilderkunst en architectuur. De wetenschap brengt ons verder en reikt ons kaders aan waarin we kunnen bewegen of juist breken. Het één kan niet zonder het ander. Alles is verbonden. De speeltuin wordt hierdoor veel groter. Het is juist aan ons creatievelingen, en dus ook SF(!), om andere kleuren aan te brengen!
De hedendaagse technieken die nu ons ten dienste staan kunnen elk geluid voortbrengen en de plaatsing en weergave hiervan.
De limiet is alleen ons denken.

Ook ik bezoek regelmatig het Middelheim museum en sta ik te staren naar iets waar ik me dan van afvraag hoe het in godsnaam zo een kunst kan zijn dat het in dit park met internationale bekendheid kan worden tentoon gesteld...

De vele facetten van kunst. Het schuurt, dat moet ook, anders is het geen kunst maar een kopie van iets anders wat al bekend is.

PS: Ben weer terug in Nederland en heb eindelijk tijd om de andere inzendingen te beluisteren.
 
Laatst gewijzigd:
Heeft niks met muziek te maken (vind ik) , misbruik van meet- test apparatuur hooguit. Zonde van de zendtijd zouden wij vroeger zeggen.
 
Heeft niks met muziek te maken (vind ik) , misbruik van meet- test apparatuur hooguit. Zonde van de zendtijd zouden wij vroeger zeggen.

Tjonge, m'n werk heet nu misbruik van meet- en test apparatuur :)
Dank voor je compliment!

Dit "misbruik" is binnenkort verkrijgbaar bij Donemus, Publishing House of Dutch Contemporary Classical Music.
Blijkbaar wel héél contemporary dan.

contemporary = hedendaags
 
Citaat van Frank Zappa (in door hem goedgekeurde biografie): we are all composers. Lets compose!
 
Deze draad heeft niet veel met Zappa.
Net als de meeste muziek die ik op het SF hoor is elke klank net zo makkelijk vervangbaar door een welk ander ook. Elektronisch of zelfs akoestisch!
Dan liever dit:

"Wat bedoelen we met "componeren"? bedoelen we de samenstelling van muzikale taalstructuren? bedoelen we de samenstelling van geluidsstructuren? bedoelen we de samenstelling van een enkel geluid? Om te beginnen met de laatste: kunnen we een enkel geluid noemen, vooral in elektronische muziek, een "compositie" of op zijn minst het resultaat van componeren? In de vroege dagen van elektronische muziek benadrukte de studio in Keulen het feit dat niet alleen een werk, maar elk van zijn individuele geluiden moest worden "gecomponeerd"; hiermee bedoelden ze een manier van werken waarbij de vorm van een stuk en de vorm van de klanken verbonden moesten worden: de proporties van het stuk moeten als het ware weerspiegeld worden in de verhoudingen van de individuele klanken. Het is beter om een ​​lijst met geluidsgegevens die geen directe verbinding hebben met de structuur van een stuk een beschrijving van de geluiden te geven. In termen van Keulen-esthetiek is het dan perfect mogelijk om te praten over de samenstelling van enkele geluiden, maar dit brengt ons bij de volgende vraag wat een enkel geluid is.

"Gedetailleerde bespreking van het enkele geluid heeft aangetoond dat het slechts in beperkte mate wordt gedekt door de term compositie. De samenstelling van geluidsstructuren lijkt beter bij ons onderwerp te passen. Dit komt omdat in geluidsstructuren fysieke geluidsgegevens en muzikale structurele grootheden samenkomen. De geluidsstructuur is niet gebonden aan de enge definitie van het individuele geluid, maar kan, zoals we hebben gezien, bestaan ​​in de auditieve indruk van afzonderlijke geluiden. Volgens de definitie ervan is de geluidsstructuur ingewikkelder en meestal langer dan een enkel geluid, dus dichterbij een vormvak benaderend, vrijwel het hele werk. Niettemin kan ook worden gezegd dat de geluidsstructuur een gedeeltelijk aspect van compositie omvat: het zou ofwel moeten worden beschreven als een complexer, geassembleerd enkel geluid of als een onvoltooid stuk. De technische omstandigheden van het werken in een elektronische studio of met een computer leiden echter vaak tot het samenstellen in secties; problemen van de geluidsstructuur kunnen daarom net zo goed worden behandeld onder de muzikale structuren van hele stukken." - mijn leraar Gottfried Michael koenig
 
Geluidskunstenaar of musicus? Het is op zich wel een kunst dat Roland Kuit deze discussie altijd weer los weet te maken.. :-)
 
dit bevalt me zeker. ik had het eerste op een redelijke installatie beluisterd, en dan had t wat akademisch. daarna op een high-end systeem, en ja dan gaat het leven, de detailrijkdom komt dan geheel naar voren, en werkt het ook gevoelsmatig.

ik heb niet alle reakties gelezen, maar ze dagen me wel uit om een immens traktaat te schrijven. wat ik wellicht nog doe, met talloze referenties...
ik ben opgeleid tot kultuurfilosoof [beeldvorming, machtmechanismes, etc.] en dit soort eksperimenten en de reakties erop, dagen mij uit om heel die wijsgerige kennis uit te storten, in een vorm die ik mij eigen heb gemaakt. talloze verbanden komen op. ik hield me vooral bezig met taal, en kultuurgeschiedenis, maar wat er in de taal gebeurd is, is parallel aan muzikale ontwikelingen. maar laten we bij het ding zelf blijven, voorlopig. ja! (zelfs die ja! is in wezen een verwijzing naar een bekende filosoof...)

EDIT: het verlangen om het binnen een domein te plaatsen, i.e. onder een begrip te laten vallen, zegt meer over het verlangen en de belangen. wellicht komen hier simpelweg een aantal domeinen samen, die elkaar doorsnijden, besnijden. een diskrepantie tussen rede en voorstellingsvermogen. widerstreit. huh? ik laat het hierbij.

mijn kennis van muziek, of muziekleer is beperkt, ik ben zoals walter benjamin in zijn beroemdste essay noemt een halve ekspert, zoals een voetbalfan. wellicht is dat een kleine zelfonderschatting, ik maak ook muziek en ekspirementeer met sounddesign. toch: mijn kennis van de filosofie of poëzie is onvergelijkbaar groter. het enige filosofische werk dat over muziek ging en waar ik les over heb gehad was de filosofie van de nieuwe muziek van adorno. adorno is een grote aanjager van mijn denken en gevoel geweest. adorno richtte zich vooral op schönberg, dat was zijn ding. adorno bezat overigens veel kennis van muziekleer en komponeren. en daarnaast was hij een zeer grote, intense filosoof, in een tijd dat kultuur bevlekt werd door... (adorno was een joods-duitse filosoof...)

ik laat dit toch staan, dit lijken eerder voorbereidende schetsen, die later doorgestreept moeten worden.
 
Laatst gewijzigd:
Adorno en kaplan.
In Nederland zijn de kunsten en filosofie gescheiden wat beetje een ééndimensionaal beeld geeft.
Het meedoen aan deze 'wedstrijd', immers Nederlands voor contest, is voor mij dan ook een enorm hachelijke zaak. ;)
"We staan op de schouders van reuzen" - stond laatst in mijn Kyma scherm bij het opstarten.
Zou het dan toch zo zijn dat men dan verder kijkt?
Elke dag weer ben ik weer verbaast, verwonderd, blij, verrast, onderste boven van wat mogelijk is met de technieken waartoe ik mag beschikken, onderzoek doen en geluid/muziek/klankkunst mag maken. Een tijdje terug is ook deze uitspraak in Kyma toegevoegd.
En dan maar hopen dat het ons een dieper inzicht in schoonheid geeft :)

We are here to learn - Roland Kuit
 
Dat streelt je ego natuurlijk, maar het is nog leuker als je "Winner Synthorum Contest 2018" aan je cv kunt toevoegen!
 
Kudos voor hoe je het in elkaar zet, inclusief de theorie er achter. Ik zou 'm zelf niet zo snel opzetten als losstaand stuk, maar dit soort geluiden verwerk ik wel graag in mijn eigen muziek. Leerzaam werk!
 
Het mooie van elektronische muziek is dat je het allemaal zelf mag bepalen hoe ver je kunt gaan in het zoeken van klank.
Deze contest vroeg om 'je beste track van 2018'.
Wat is nu eigenlijk een track?
Een track staat voor een geluidsopname. Dit geeft niet aan of het popmuziek, klassieke muziek, audio kunst, of gewoon een geluidje moet zijn.
Dus....een opname.
Waarom is dit dan 'mijn beste track van 2018'?
Omdat het een idee is. Met dit idee kan ik vele kanten op. Een album, concert of een installatie.
Dit idee is voor mij weer een begin van iets nieuws. Een creatieve bron waaruit ik mag putten.
 
Ik deel dit jaar maar één punt uit.
Deze bandopname toont aan dat buitenaards leven bestaat. Is het een gesprek, informatie, misschien muziek?

Gefeliciteerd, Roland!
 
wat mij altijd is bijgebleven van de lessen over elektronische muziek (en dan bedoel ik niet house of techno!) op de HKU, muziek technologie is het volgende:

bij elektronische/abstracte/ computer muziek gaat het allereerste op de eerste plaats om klank. geluiden, timbres.
en niet om noot en harmonische relaties, ritmes en vorm structuren zoals we kennen uit de westersche diatonische, chromatische muziek. al kan je een en ander
combineren maar dat laat ik er nu even buiten.

op een of andere manier moet er toch een soort van structuur worden aanbracht in een stuk met klanken, anders begint en eindigt het uit het niets, in het niets.
met daar tussen een richting/stuurloos geheel van klanken. je kan dat dus niet oplossen met melodieën en harmonie overgangen ,,,,maar een heel belangrijk
vorm-begrip uit de strakke pop/klassieke muziek blijft ook gelden bij een klank-landschap en dat is de opbouw, de curves, van spanning en ontspanning.
de suggestie dat er iets gaat gebeuren, ergens naar toe werken, climax en eventuele afbouw. bron, oorzaak, gevolg.

dit kan je gebruiken om een meer compositorische vorm te geven aan een anders klank-kunst stuk zonder richting.

zoiets kan in kleine korte elementen voorkomen maar ook over een veel grotere tijdspanne...

het is nu precies daarom waarom ik dit stuk ook geen stem kon geven..de klanken zijn echt heel mooi maar ik voel geen houvast aan iets wat me stuurt.
een bepaalde richting mee neemt. een tastbare sturende vorm.
het conceptuele aan de vorm is heel interessant maar vorm moet je ook voelen, kunnen volgen en dat kan je bewerkstelligen door een verhaal te vertellen
met behulp van spanning en ontspanning. dat mis ik hier.

in feite is die hele sturing en opbouw/structuur van spanning en ontspanning ook het meest essentieel in pop, klassieke en andere muziekstijlen. zelfs in moderne house zijn de climaxen waar het hele stuk over gaat. niet over die dreun van 4 kicks op de 1 2 3 4

mvg,

Leo Blokgolf (medewerker van TV programma 'De Wave Dramt Door')
 
Back
Top