Ik ga dit topic een beetje misbruiken om het wat over de MV-30 te hebben, aangezien het ding eigenlijk een soort proto-JV is (meer dan de D70...).
Verschillen met D70:
- 16 track MIDI sequencer aan boord, 8 voor de interne sounds (7 normaal + 1 rythm track), 8 extern. Intern geheugen voor de sequencer is uitbreidbaar tot 1 Mb.
- Geen DLM.
- De sequencer heeft iets wat "Realtime Phrase Sequence" heet, waarmee je sequences via toetsen kan triggeren en zonodig in een loop kan afspelen - net een groovebox.
- Realtime MIDI-mixer functie, helaas beperkt tot volume en panning.
- Laden van OS en opslag op floppy, inclusief patch sets (je kan dus een oneindig aantal patches opslaan). Er worden meerdere patch sets meegeleverd, inclusief een proto-General MIDI set (bank 5/6) en een "MT-32" set (bank 7/8, klinkt niet echt als een MT-32).
- U220/D70 tones, maar i.t.t. D70 kan hij alle types tones aan die de U220 ook aan kan. Je kan dan ook alle uitbreidingskaarten voor de D70, MV-30, U110/220 volledig gebruiken.
- LFO met meer waveforms.
- Een duidelijke, begrijpelijke handleiding en ditto OS. Er zijn wat dingen die op een specifieke manier moeten, maar uiteindelijk is er heel makkelijk mee te werken
. Naar ik begrijp is dit heel atypisch voor Rolands uit die tijd (bv. D70 is werkelijk onleesbaar)...
De MV-30 doet iets met velocity dat ik niet helemaal kan volgen - bij sommige patches klinken noten niet enkel zachter of harder, maar verandert het verloop van de toon, zelfs al zijn de instellingen om dat te doen uitgeschakeld. Over het algemeen is de respons op velocity trouwens heel prettig en precies.
Dan het filter. Ik dacht "Ik pleur even de resonantie flink omhoog, en dan horen we wel wat ie kan". Nou, dat heb ik geweten. Als
hier staat dat het filter aggressief is, dan menen ze dat
. Met het volume redelijk laag gaf dat een bloedstollend coole maar gehoorpijnigende kakofonie door de koptelefoon...
Dus dat heb ik maar snel omlaag gedraaid.
Verder heb ik de SN-SPLA-01 kaart aangeschaft, de enige ooit geproduceerde D70 kaart. 12 tonen, in single en detuned varianten. Sommigen zijn niet heel interessant, maar anderen juist weer wel. Aan te raden.
