Twee polyritmische experimentele minimal tracks

barend

Ouwe rot
Lid sinds
12 februari 2008
Berichten
1.373
Locatie
Weert
Een paar maanden geleden twee tracks gemaakt die beïnvloed zijn door zowel minimal music (Steve Reich met name), maar ook 70's synth werk en moderne experimentele 'dance' zoals Monolake etc. In Layering 1 zitten ook nog wat gitaar soundscapes.
Beide tracks hebben veel polyritmiek. Je moet ze eigenlijk wel als geheel luisteren, dus je moet er wel voor gaan zitten en het ondergaan als het ware. Dus niet meteen gaan zappen...haha

https://soundcloud.com/bodde/layering-1-barend-tromp-march-2018


https://soundcloud.com/bodde/trancemutation
 
Wel te smaken,misschien met beeldende kunst erbij?
 
Oh Barend, sorry makker.. We hebben met zijn 2'n helemaal je tracks uitgeluisterd.. en we werden er ontzettend nerveus van.. We wilden ze regelmatig afzetten, maar ik bleef persistent luisteren.. Deed me wat denken aan "Tubular Bells" van Oldfield.. dramt ook maar door, zonder weinig variatie, maar het is wel een wereldhit geworden.. Dus doe jij maar gewoon verder, je kunt niet iedereen plezieren met je muziek.

Heel veel succes ! :)

Gloomy.
 
1e nr: beetje irriterend rond 2 minuten. Daarna kabbelt het verder zonder te storen
Dat tweede nummer deed na 4 minuten denken aan 'Can you hear me - Una'
Het stoort me niet maar ik zou het meer dansbaar maken :)
 
track 1 is idd een beetje irriterend af en toe voor mijn gehoor. Hij begint lekker, goede sound daarna piercen je leads mijn oren een beetje teveel naar mijn smaak. Wellicht wat te scherpe frequentie uitschieters? De polyritmes zijn wel lekker idd, het in trance gevoel komt wel.

Track 2 vind ik een stuk beter geslaagd qua mix. De opbouw lekker langzaam, bassje komt steeds meer op, fijn zeg.
 
Haha...geen probleem, ik kan me voorstellen dat het niet ieders ding is. Tubulars Bells blijft ook te gek, niet dat ik het daar mee zou willen vergelijken. Wat vind je van Steve Reich en Philip Glass bijvoorbeeld?

Ik luisterde daarnet naar deze :

Philip Glass - Two Pages (for Steve Reich), 1968

Oh, hier krijg ik het ontzettend op mijn zenuwen van.. Helaas niets voor mij dus. Maar zoals gezegd : smaken verschillen ;)

Alles goeds Barend !! :okdan:
 
De eerste minuut van die eerste track doet me qua sound denken aan een van die 'elektronischeorgelalbums' van Phillip Glass ('North Star' bijvoorbeeld). Hij varieert de ritmes alleen wat meer, heb ik de indruk. Die vind ik vaak ook wat lastiger te volgen dan jouw tracks, die ik overigens met veel plezier heb beluisterd. 'Transmutation' vind ik de tofste van de twee. Misschien dat ik er zelf een klein beetje (meer) galm op gebruikt had. Het einde van de laatste track vind ik wel een beetje jammer.
Deed me wat denken aan "Tubular Bells" van Oldfield.. dramt ook maar door, zonder weinig variatie [...]

Dan heb je die zeker ook binnen een minuut afgezet? Die plaat heeft juist heel veel variatie in instrumenten/themaatjes/tempi etc. Of moet ik "zonder weinig variatie" letterlijk opvatten als "met veel variatie"? Want dan heb je inderdaad gelijk, maar is je betoog niet echt logisch. :D
 
Back
Top