InfoSeeker
Ingeburgerd
Ik lees hier af en toe nieuwkomers hun berichten maar ik heb mezelf nog niet voorgesteld... Da's zo'n moment wanneer m'n moeder me een por zou geven en met strenge stem zou vragen waar m'n elementaire beleefdheid is gebleven. Dus met rood op de wangen stel ik mezelf toch even voor 
Dus... Uhm... Waar te beginnen?
Oh ja, Belg
Eigenlijk maar een halve want ik ben als Nederlander geboren maar opgegroeid in Vlaanderen.
Opgroeien deed ik in de jaren 70, 80 en vroege 90. Gelukkig waren m'n ouders muziekliefhebbers want daardoor was muziek voor mij een deel van m'n leven.
Naast de top 30 tracks waar m'n ouders gek op waren (4 Tops, hot chocolate, Commodores, Eurytmics, etc..) ging mijn voorkeur naar de New Wave. Het werk van The Sisters of Mercy, Bauhaus of bv The Cure bevielen me meer dan de pop tunes. Maar de elektronische geluiden van Front242, Joy Devision of Snowy Red trokken me nog het meeste aan. Geen wonder dat ik de daaropvolgende New Beat periode ook van heel erg dicht heb beleefd
Pas toen ik ongeveer 18 was opende m'n muziekwereld naar niet elektronische muziek. Ik leerde The Doors kennen en was op slag verliefd. The Doors zijn nu nog steeds m'n absolute top 1. Ik leerde dan ook snel andere meesterwerken kennen van bv Pink Floyd, Velvet Underground, en een nieuwe wereld ging voor me open.
Rond m'n 20ste heb ik m'n eerste instrument gekocht, een elektrische gitaar. Na wat geplingel ben ik met een vriend wat samen dingen gaan doen. Heel erg leuke experimentele dingetjes uit onze mouw geschud toen
Maar op een gegeven moment merkte m'n kammeraad op dat ik eigenlijk het verkeerde instrument vast had. Ik speelde blijkbaar vooral baslijnen op m'n gitaartje. Hoppa, gitaar weg, bass in huis gehaald.
Tot 5 jaar geleden, speelde ik ook alleen maar bass. Met een grote band hebben we toch wel wat podia gedaan en gigs gegeven van anderhalf uur
Maar goed, tijden komen en gaan en vijf jaar geleden leerde ik m'n nieuwe liefde kennen; Angstpop. Die muziek had het allemaal; de brute elektronische klanken, experimentele ritmes, overstuurde en new wave achtige vocals, lekker duister en donker, om m'n vingers bij af te likken! Alsof m'n hele muziekhistoriek vereenzelvigd werd in één genre.
Ik heb nog steeds een aantal bassen staan, maar ik ben er vijf jaar geleden met beide voeten in gesprongen en vandaag zit ik tussen de analoge synths en tapedecks... In de donker, rauwe duistere klanken te persen uit de oscillators en filters, omwikkeld met ruis en slepende envelopes... Wat kan muziek toch mooi zijn!
Waar was ik? Oh ja, uhm, mezelf voorstellen. Wel uhm, ik ga het hier bij houden denk ik
PS: ik lees hier al heel lang mee maar ik registreerde pas.... dus jah, echt nieuw ben ik hier niet hoor
Dus... Uhm... Waar te beginnen?
Oh ja, Belg
Eigenlijk maar een halve want ik ben als Nederlander geboren maar opgegroeid in Vlaanderen.
Opgroeien deed ik in de jaren 70, 80 en vroege 90. Gelukkig waren m'n ouders muziekliefhebbers want daardoor was muziek voor mij een deel van m'n leven.
Naast de top 30 tracks waar m'n ouders gek op waren (4 Tops, hot chocolate, Commodores, Eurytmics, etc..) ging mijn voorkeur naar de New Wave. Het werk van The Sisters of Mercy, Bauhaus of bv The Cure bevielen me meer dan de pop tunes. Maar de elektronische geluiden van Front242, Joy Devision of Snowy Red trokken me nog het meeste aan. Geen wonder dat ik de daaropvolgende New Beat periode ook van heel erg dicht heb beleefd
Pas toen ik ongeveer 18 was opende m'n muziekwereld naar niet elektronische muziek. Ik leerde The Doors kennen en was op slag verliefd. The Doors zijn nu nog steeds m'n absolute top 1. Ik leerde dan ook snel andere meesterwerken kennen van bv Pink Floyd, Velvet Underground, en een nieuwe wereld ging voor me open.
Rond m'n 20ste heb ik m'n eerste instrument gekocht, een elektrische gitaar. Na wat geplingel ben ik met een vriend wat samen dingen gaan doen. Heel erg leuke experimentele dingetjes uit onze mouw geschud toen
Maar op een gegeven moment merkte m'n kammeraad op dat ik eigenlijk het verkeerde instrument vast had. Ik speelde blijkbaar vooral baslijnen op m'n gitaartje. Hoppa, gitaar weg, bass in huis gehaald. Tot 5 jaar geleden, speelde ik ook alleen maar bass. Met een grote band hebben we toch wel wat podia gedaan en gigs gegeven van anderhalf uur
Maar goed, tijden komen en gaan en vijf jaar geleden leerde ik m'n nieuwe liefde kennen; Angstpop. Die muziek had het allemaal; de brute elektronische klanken, experimentele ritmes, overstuurde en new wave achtige vocals, lekker duister en donker, om m'n vingers bij af te likken! Alsof m'n hele muziekhistoriek vereenzelvigd werd in één genre.
Ik heb nog steeds een aantal bassen staan, maar ik ben er vijf jaar geleden met beide voeten in gesprongen en vandaag zit ik tussen de analoge synths en tapedecks... In de donker, rauwe duistere klanken te persen uit de oscillators en filters, omwikkeld met ruis en slepende envelopes... Wat kan muziek toch mooi zijn!
Waar was ik? Oh ja, uhm, mezelf voorstellen. Wel uhm, ik ga het hier bij houden denk ik
PS: ik lees hier al heel lang mee maar ik registreerde pas.... dus jah, echt nieuw ben ik hier niet hoor
