We zijn allemaal digitale samplers
Uiteraard zijn we sampler want we praten elkaar continue na als een stel papegaaien
Het is een logisch verhaal want het hele universum is opgebouwd uit golven energie.
Hoe stevig die hamer ook aanvoelt als je je op je vingers slaat.
Als alles uit golven bestaat is het gevolg dat alles ook oscilleert en in frequenties op te delen valt.
Aandacht is nooit continue want in verreweg de meeste tijd is aandacht verstrooid door onze onbewuste processen die de focus meer en minder laten zijn: de zogenaamde ruis zeg maar.
Volgens mij zijn de enigste momenten dat de aandacht niet versplinterd is tijdens de momenten als je volledig in het hier en nu bent, als al je zintuigen volledig gericht zijn zoals bijv een muzikant geheel met z'n instrument één is want dan is er geen ruimte voor andere verstoringen.
Ook op het moment dat je in de survivalmodus komt zoals bijv bij een schipbreuk dan ga je over in een tunnelvisie waardoor alle irrelevante informatie buiten gesloten wordt want alleen je overleving is dan belangrijk.
Sporters kennen ook wel die momenten die ook wel piekmomenten genoemd worden; op die momenten valt alles samen en wordt alle energie gebundeld.
Dan valt tijd en ruimte samen en is er sprake van tijdloosheid omdat je geheel in het moment bent zeg maar.
Sorry, maar we zijn allemaal hologrammen
Hier sluit ik me volledig bij aan want we leven in een holografisch universum.
Iedereen z'n eigen mening maar dit is wat ik meemaakte tijdens m'n bijna dood ervaring.
Je bent als we even van de dagelijkse werkelijkheid afgaan niets meer dan bewustzijn.
Een sprankje energie wat opgenomen is in een grote oceaan van energie.
Dan bestaan er ook geen deeltjes maar is er alleen maar één geheel, onafgescheiden.
We leven in feite in een soort van projectie waarbij onze energie door het samenklonteren van onze moleculen een lichaam vormen op een plek in tijd en ruimte, dit is onze massa.
Dat hebben we nodig om in ons universum te kunnen bestaan; tijd en ruimte zijn onze oriëntatiepunten waardoor we tegelijk een soort illusie creëeren van afstand en daardoor lijkt alles van elkaar gescheiden te zijn.
Dit hebben we nodig om als individu te kunnen bestaan maar we zijn uiteindelijk allemaal in een soort van eenheid opgenomen, een soort hologram zeg maar.
Zoals de boeddhisten en de oude yogi's in de veda's ook al zeiden dat we in feite in een illusie leven.
Dit bovenstaande wordt perfect door de wetenschap op het moment bewezen want zodra men de atomen afkoelt tot vrijwel het absolute nulpunt gaan atomen gedrag vertonen alsof ze niet meer onafhankelijk bestaan maar als één geheel.
Dan kom je in feite ook aan de rand van onze natuurkundige wetten die in ons fysieke universum van toepassing zijn.
Hetzelfde gedrag zie je in de quantumfysica; ook daar vertonen deeltjes het gedrag alsof ze onafscheidelijk verbonden zijn terwijl we als waarnemers toch 2 deeltjes waarnemen.
Alain Aspect was de eerste die dat in een proef aantoonde. (Aspect, wel toevallig zo'n naam)
Dit komt doordat onze eigen individuele waarneming ons fopt, wij kunnen niet anders dan een gescheiden werkelijkheid zien door de eerder genoemde illusie van tijd en ruimte waardoor afstand ontstaat.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bose-einsteincondensaat
https://www.trouw.nl/home/alain-aspect-de-man-die-einsteins-ongelijk-aantoonde~a7414007/
Dus stort al jullie geld maar op mijn rekening want het is toch niet echt.
