Kwurqx
Happy synthing
- Lid sinds
- 16 mei 2017
- Berichten
- 918
Nu Spotify recentelijk naar -14 LUFS is gegaan lijkt er weer een belangrijke slag gewonnen in de Loudness War.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Loudness_war
http://dynamicrangeday.co.uk/about/
http://dynamicrangeday.co.uk/loudness-war-open-letter/
De discussie rond de toenemende loudness is verweven met die van de wegkwijnende dynamic range. De gewraakte tot een Saucage (worst) gecompresste audio. De grafische weergave van zo'n productie ziet er uit als een zwarte balk met tuutjes aan beide uiteinden (fade in, fade out.. Maximale loudness ten koste van dynamiek.
Waar standaard loudness en Dynamic Range voorvechter Bob Katz -14 dB FS (full scale = 0 dB) voorstelde in zijn K-system is er nu de LU als standaardeenheid voor loudness.
De LU is een Loudness Unit die (anders dan de FS benadering) rekening houdt met de Fletcher-Munson equal loudness contour.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Fletcher–Munson_curves
Naast Spotify neigen andere diensten ook te gaan naar standaardisatie/normalisatie op basis van LUFS. YouTube zit op -13, Spotify op -14 en Apple op -16.
Dan is er nog de headroom meteen onder 0 dB FS. Richtlijn is nu max -1 dB FS
Die -1 dB is belangrijk om eventuele intersample peaks onder de 0 dB FS te houden. Dat kan onder meer door encoding/decoding gebeuren (broadcast of mp3), maar ook door niet al te beste D/A converter implementaties.
Medevoorvechter Ian Shepherd heeft een mooie actuele infographic over de verschillende online providers en hun levels (en veel info en podcasts) op zijn site:
Hoe hard is hard genoeg:
http://productionadvice.co.uk/online-loudness/
Ik werk de laatste jaren naar -14 LUFS bij max -1 dB.
En daarvoor al een tijd naar -14 dB FS bij max -3 dB.
Kortom:
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met de vraag:
Hoe hard is hard genoeg?
Welke doel nivo's streven jullie na?
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Loudness_war
http://dynamicrangeday.co.uk/about/
http://dynamicrangeday.co.uk/loudness-war-open-letter/
De discussie rond de toenemende loudness is verweven met die van de wegkwijnende dynamic range. De gewraakte tot een Saucage (worst) gecompresste audio. De grafische weergave van zo'n productie ziet er uit als een zwarte balk met tuutjes aan beide uiteinden (fade in, fade out.. Maximale loudness ten koste van dynamiek.
Waar standaard loudness en Dynamic Range voorvechter Bob Katz -14 dB FS (full scale = 0 dB) voorstelde in zijn K-system is er nu de LU als standaardeenheid voor loudness.
De LU is een Loudness Unit die (anders dan de FS benadering) rekening houdt met de Fletcher-Munson equal loudness contour.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Fletcher–Munson_curves
Naast Spotify neigen andere diensten ook te gaan naar standaardisatie/normalisatie op basis van LUFS. YouTube zit op -13, Spotify op -14 en Apple op -16.
Dan is er nog de headroom meteen onder 0 dB FS. Richtlijn is nu max -1 dB FS
Die -1 dB is belangrijk om eventuele intersample peaks onder de 0 dB FS te houden. Dat kan onder meer door encoding/decoding gebeuren (broadcast of mp3), maar ook door niet al te beste D/A converter implementaties.
Medevoorvechter Ian Shepherd heeft een mooie actuele infographic over de verschillende online providers en hun levels (en veel info en podcasts) op zijn site:
Hoe hard is hard genoeg:
http://productionadvice.co.uk/online-loudness/
Ik werk de laatste jaren naar -14 LUFS bij max -1 dB.
En daarvoor al een tijd naar -14 dB FS bij max -3 dB.
Kortom:
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met de vraag:
Hoe hard is hard genoeg?
Welke doel nivo's streven jullie na?