Sinds het verschijnen van de Arminator eindelijk tijd om eens wat meer kennis te maken met de mogelijkheden en de klank.
En....
Het is geen "kloon" van de CS80 (of Arturia CS80V).
Maar.....
Dit gaat wel een van mijn favorieten worden. Vooral door de moduleerbare PWM oscillators (incl. een soort Drive) en de bijzondere routing door de 12 dB/oct filters. Vooral deze filter routing voegt wel wat toe aan de "standaard" substractieve synth routing.
Beide (identieke, onafhankelijke) synth layers hebben een LP12 en een HP12 filter. Dat is zeker niet ongebruikelijk. Maar anders dan gebruikelijk heb je hier niet de keuze tussen LP of HP per filter en de keuze tussen enkel, serieel of parallel.
In dit geval gaat het (oscillator)signaal altijd parallel door een LPF en een HPF en is de mix tussenbeide variabel. Dat lost een veelvoorkomend "probleem" met substratieve synthes op: de door LPF weggefilterde hogere frequenties. Dat stukje spectrum kan nu via mix met de HP lijn weer gevuld worden.
Beide filters (LP en HP) hebben wel (gelukkig) hun eigen enveloppe, frequentie en resonance.
Hier staat tegenover dat er alleen (vaste) 12 dB LP en HP filters zijn. Geen 24 dB (ook niet door seriële schakeling, want dat kan hier niet).
Ook de Ring Modulatie (Amplitude Modulatie) features zijn onderscheidend. De RM (=AM) heeft bijvoorbeeld een eigen oscillator met eigen pitch ook een eigen enveloppe (attack en decay).
Dan is er ook nog een Bitcrusher. Niet erg analoog (zoals de originele CS80) maar wel bruikbaar.
Het is zeker geen alleskunner. Maar de Arminator vult zeker een niche. Hij kan heel mooi klinken heb ik al gemerkt.
Ik heb vooralsnog vooral wat geprutst in het domein van de "analog brass" en "analog strings".
Hij is overigens ook prima in staat tot rijke leads en "sequencer" klanken (er is een MONO/POLY schakelaar).
Ook is er een arpeggiator. Beide synth layers kunnen separaat/onafhankelijk van elkaar door keys (midi) of arp worden bestuurd.
Zowaar komt na een tijdje prutsen het "Vangelis" gevoel een beetje tevoorschijn. Vooral bij de brassy patches met een beetje trage attack. Maar ook de leads en de sequencer.
Ik ben dus enthousiast over de Arminator.
Ik heb er al een paar tracks aan gewijd.
Maar natuurlijk zijn er ook kanttekeningen.
Wat "miste" ik?
- Geen noise ("oscillator") te vinden.
- Er is ook geen chorus. Wel een delay en een reverb (maar niet de beste). Geen echte tekortkoming. Kan allemaal "extern" opgelost worden.
- Kleine schuifjes zonder "waarde" aanduiding (behalve in DAW interface...). Geen muiswiel bediening (a la synth1). Daarom lastig in de kleinere details/aanpassingen. Dus: alles op globaal zicht en oor en tijdig opslaan, want een onvoorzichtige muisklik op een schuifje kan grote gevolgen hebben.
- En ik zou blij zijn met een copy functie om de settings van layer1 naar layer2 te kopiëren. Voor een eenvoudige ontstemde 2-lagen klank (lichtjes of met een bepaalde noot afstand) zul je beide lagen met de hand qua klank gelijk moeten maken (osc, filter, env, mod: dus bijna onmogelijk). En dan ontstemmen/ratio instellen. Aan de andere kant: verschil in lagen geeft dynamiek.
Tot zover mijn eerste indruk.
Happy synthing.
