Die geluiden heb ik al.

Ik denk dat je iedereen met een tegenmening tot de Yamaha S-30 niet serieus moet nemen. Ik weet precies wat hij wel en niet kan.
 
Jij weet de fincanciële omstandigheden niet. Destijds kon ik voor 200 euro een Yamaha S-30 kopen, die in principe alles kan, behalve bellen en orchestral hits. Nu heb ik ik meer te besteden en kan de perfecte synth kopen. Dat werd geen Yamaha Montage, of de Roland Fantom, maar een Korg Kronos2 73 en een Roland A33.
 
Laatst gewijzigd:
Ik denk dat je iedereen met een tegenmening tot de Yamaha S-30 niet serieus moet nemen. Ik weet precies wat hij wel en niet kan.



:yamaha::beard:


Iemand die er trouwens ook nog een aardig deuntje op kan spelen:


2011:
Yamaha S30






Een jaar later deed ie het iets anders:

2012:
Roland TR-808, Juno 60, Alpha Juno 1; Korg Micro-preset M500, Polysix, Poly-61, PE-2000; Moog Source; Jomox Air Base 99; Oberheim Matrix 6R; MAM MB33 II; Yamaha RM1x (only for MIDI sequencing); Behringer DDX3216; Lexicon MPX500, as well as a midi patchbay, CV/gate converters, and additional preamps for my mixer.

 
Een beetje zoiets als schilder klagen dat er al jaren geen nieuwe kleuren zijn ontdekt/uitgebracht

Volgens mij zijn oa. vantablack en YlnMn blue toch wel als nieuwe en recent ontdekte kleuren te bestempelen.
 
Het budget bepaalt wat je koopt. Voor 200 euro is de Yamaha S-30 de beste. Als je 2500 euro te besteden heeft is een Kronos2 73 een goede keuze.
 
Met veel interesse lees ik de berichten over nieuwe synths. Maar ik ontdek nergens iets werkelijk nieuws. Het is teruggrijpen op het verleden, of iets nieuws dat eigenlijk al bestaat.
Kijk ik naar mijn eigen synth uit het jaar 2000, daarmee kan vrijwel alles wat in 2015 veel geld zou moeten kosten.
Het gros hier zien een synth met emotie, niet voor wat het is!
Uiteindelijk is het gereedschap, wat moet doen waarvoor het gemaakt is.
Dus je hebt gelijk, de meeste zouden met een pc, voor een tiende van de prijs van wat ze er nu voor uitgegeven hebben, het zelfde kunnen doen.

En ik ben nét zo’n mafklapper die naast de pc ook een bliepjesdoos met knopjes leuk vind. 😉
 
Ik blijf het zeggen.. mijn synths zijn mijn vrienden. En meer dan dat. Gereedschap.. uiteraard. Met emoties.. zeker. Maar die heb ik ook voor de computers die ik heb gehad. En voor dat eerste fototoestel.. de cassettebandjes, voor beer en aap. Sommigen zijn overleden en begraven.. anderen nog steeds in de buurt.

Zoals Cortini het verwoordt: uiteindelijk zul je me ooit ergens in een verzorgingstehuis kunnen zien zitten, in een hoek van de recreatieruimte. Neuriënd met een Easel of Paperface op schoot.. :walker:
 
Ik blijf het zeggen.. mijn synths zijn mijn vrienden. En meer dan dat. Gereedschap.. uiteraard. Met emoties.. zeker. Maar die heb ik ook voor de computers die ik heb gehad. En voor dat eerste fototoestel.. de cassettebandjes, voor beer en aap. Sommigen zijn overleden en begraven.. anderen nog steeds in de buurt.

Interessant. Heb dat eigenlijk niet zo, tenminste niet echt voor dingen an sich. Meer dat die dingen van vroeger bv. een emotie oproepen in het verlengde van dat ding. Bij m'n eerste auto denk ik niet zozeer aan het voertuig zelf, maar wel dat ik daarmee naar een festival ging, of op vakantie. Of bij een computer van toen, een ZX81 en vooral een C64, ik denk dan aan programmaatjes die ik schreef daarvoor en nu voor eeuwig verloren zijn gegaan. Sommige daarvan had ik nu graag nog 'ns zien draaien, maar dat had ook gemogen op een ander expemplaar van de C64, of zelfs een emulator. Die oude computer zelf zegt me niet zoveel.
 
Back
Top