Kyma X - Pacarana

In deze draad werd ik gevraagd om iets te zeggen over wavefolding.

Wavefolding valt onder het kopje "Distortion & Waveshaping".
Interessant is dat deze vorm van klankverandering gebeurt d.m.v. complexe non lineariteiten.
What...? Ja!
Eigenlijk een heel spannend gegeven omdat je aan een bestaande golfvorm peutert zonder het te filteren of additive synthese toe te passen.
De verandering vind plaats in de in- en output karakteristiek. De golfvorm wordt a.h.w. verbogen.

Filmpje:



Plaatjes van de golfvorm lopen niet synchroon, excuus hiervoor.

Wat staat hiervoor in Kyma:
InputOutputCharacteristic Each value of the input signal is mapped to a different value in the output signal. Specify the desired InValues and their corresponding OutValues. Values that lie between the ones you specify are either the same as the previous value (Smoothing = 0), linearly interpolated between the previous and next value (Smoothing = 0.5), or interpolated along a spline curve (Smoothing = 1). For nonzero values of Smoothing, the StartSlope and EndSlope give you the direction of the curve before the first value and after the last value that you have specified. Applications for this module include: waveshaping, restricting the output values of a Noise generator, or generating a variable waveform (by setting Input to a FullRamp Oscillator or looped Sample on a FullRamp as the phase or the index for looking up a value in the output function). Input This is the source of input values that will be remapped by the InputOutputCharacteristic to a different set of output values. InValues -1 !yLower !yUpper 1 OutValues For each number in the InValues array, this is the corresponding output value. Output values must lie between the values -1 and 1. {2 * !yLower + 1} !yLower !yUpper {2 * !yUpper - 1}

Er wodt dus aan de Y - waarden gepeuterd waardoor de verschoven energie een andere golfvorm maakt.
 
Waveshaping

De invoer wordt gebruikt als een index in de tabel die is gespecificeerd in ShapingFunction (als ShapeFrom is ingesteld op Wavetable) of als de invoer voor een Polynomial* waarvan de coëfficiënten de waarden zijn die worden vermeld in het parameterveld Coëfficiënten (als ShapeFrom is ingesteld op Polynomial).
Tenzij de ShapingFunction of polynoom een rechte lijn is, zal de invoer niet-lineair vervormd zijn. De vervorming voegt harmonischen toe aan de gesynthetiseerde of gesamplede invoer. Aangezien polynomials de neiging hebben om bijna lineair rond nul te zijn en minder lineair naarmate ze verder van nul verwijderd zijn, zullen inputs met een lage amplitude minder vervormd zijn dan inputs met een hoge amplitude.

In de Kyma sound wordt gebruik gemaakt van een WinSine8Cycle wavetable als functie. Andere wavetables kunnen natuurlijk ook worden gebruikt met dan een ander resultaat in timbre vorming.

In dit voorbeeld veranderd de "Random Walk" de coëfficiënten. Dit hoor je als willekeurige klankveranderingen. In het midden van de video hoor/zie je dat, wat eerst 1 oscillator met random walk waveshaper was, nu 4x is gekopieerd. Een stapeltje van 4 timbre veranderingen:



Aangezien polynomials de neiging hebben om bijna lineair rond nul te zijn en minder lineair naarmate ze verder van nul verwijderd zijn, zullen inputs met een lage amplitude minder vervormd zijn dan inputs met een hoge amplitude. Dit komt overeen met het gedrag van fysieke instrumenten (die "helderder" klinken wanneer ze luider worden bespeeld) en ook van elektronische componenten zoals versterkers die harmonische vervormingen van hun invoer produceren bij hoge amplitudes.

* Een veelterm of polynoom (van het Grieks. "Poly" - veel en lat. "Nomen" - naam) is een klasse van elementaire functies van de klassieke algebra en algebraïsche meetkunde. Dit is een functie van één variabele, die de vorm F (x) = c_0 + c_1 * x + heeft.

+ c_n * x ^ n, waarbij c_i vaste coëfficiënten zijn, x een variabele is.

In deze lijkt de wiskunde een beetje op een Didgeridoo ;)
 
Laatst gewijzigd:
In de vorige post schreef ik "Andere wavetables kunnen natuurlijk ook worden gebruikt met dan een ander resultaat in timbre vorming."

Boter bij de vis:

In dit voorbeeld zie je maar liefst 8(!) wavetables waartussen kan worden bewogen met, in dit geval, een 2D Random Walk.
Deze "Walk" legt een willekeurig traject af met balletje door het vierkant tussen deze 8 wavetables.



Deze Morph2D Waveshaper is vergelijkbaar met Morph1dWaveshaper en Waveshaper in die zin dat het de invoer ervan gebruikt als een index voor de geselecteerde vormgevingsfunctie. Denk de wavetables Timbre000, 001, .. 111 in op de hoeken van een kubus. De MorphX-, MorphY- en MorphZ-waarden bepalen waar dat balletje zich bevindt in de timbre-ruimte om een morphed combinatie van de shaping-functies te creëren.

Mooi he? Timbre-ruimte.
 
... boolean schakelingen.
Daarop aansluitend, een tijdje deed Kodamo een eerste aankondiging dat deze fabrikant komt met de Bitmasker. Een kleine über-digitale synth, en het deed me denken aan dit paper Audio Synthesis by Bitwise Logical Modulation. Ben eigenlijk wel benieuwd wat het gaat worden, aardig dat zo'n fabrikant 'ns iets anders dan het gebruikelijke doet.

Bitmasker.jpg
 
Daarop aansluitend, een tijdje deed Kodamo een eerste aankondiging dat deze fabrikant komt met de Bitmasker. Een kleine über-digitale synth, en het deed me denken aan dit paper Audio Synthesis by Bitwise Logical Modulation. Ben eigenlijk wel benieuwd wat het gaat worden, aardig dat zo'n fabrikant 'ns iets anders dan het gebruikelijke doet.
Dank voor de link @Disharmonic
Ga ik zeker even lezen.

Indertijd met de Nord Modular NMG2 heb erg veel gedaan met Boolean Logic.
Zelfs een boek hierover geschreven: LINK

En een opfrissertje over bitjes hier: LINK
 
Dat is een hoop interessant leesvoer!

Logic functies op andere golfvormen loslaten is interessant scopevoer.
 
We pielen wat af!

Om weer eens amplitude en frequentie gescheiden te processen: een Lorenz System Controller op een weerbericht van Piet Paulisma.
Lorenz gebruikte namelijk een vorm van chaos!

De ontdekking van deterministische chaos​

Omstreeks 1960 bleek aan Edward N. Lorenz bij het werken met een eenvoudig atmosfeermodel met 12 veranderlijken dat kleine verschillen in de begintoestand van een berekening grote verschillen in het rekenresultaat veroorzaakten. Aanvankelijk dacht hij aan een computerstoring, wat bij de toenmalige buizentoestellen nogal eens voorkwam, maar spoedig bleek de oorzaak gelegen te zijn in het feit dat hij een berekening had herhaald met iets afgeronde invoergegevens. Lorenz (1996) spreekt van: the unexpected response of the equations to the round off errors. Hieruit blijkt dat het werk van de ‘voorboden’ zoals Poincaré en Eady en zelfs het recente werk van Thompson hem niet bekend was. LINK

Goed....hoe doet Piet het onder dergelijke omstandigheden?

 
Vanwege dezelfde EMU draad dacht ik dat de wavetables konden worden hergebruikt, of zelfs tot nieuwe wavetables worden gevormd.
Een Bass wavetable bewerken met een Lead wavetable. Optellen, aftrekken, convolueren (samenvouwen) het kan allemaal!

EMU Harvest.jpg


De hieruit "geoogste" wavetables worden gebruikt door de Multi SampleCloud module en in de GenericSource staat de SP Chord End EMU wavetable:

EMU.jpg


Door deze twee verschillende sounds te crossfilteren dit verkregen resultaat:

 
Back
Top